The Bride's Man Series: Second Last Chance

Kabanata 10 (4/6/15)

I walk on the ground floor of our office building. Kailangan ko kasing makausap si daddy tungkol sa mga papers na hinabilin sa akin ni ate yalaine bago muling magpunta ng isabela to pursue her dream. Her beloved ranch and love of her life.

Nakasuot ako ng itim kong prada glasses. Wala akong balak na alisin ang salamin ko, i don't want anybody to see how sore my eyes are. Namamaga pa rin ang mata ito dahil sa gabi-gabi kong kakaiyak.

I know it was already a week simula ng mangyari sa pagitan namin ni Ivo ang tagpong iyon.

Tanong ako ng tanong kung ano nga ba ang kulang. Binigay ko naman ang lahat, pero bakit nagawa niya akong saktan. Hanggang nagyon kasi ramdam ko ang sakit. Yung tipong kahit anong gawin ko ayaw maalis. Na kahit araw araw akong umiyak naroon pa rin. Hindi nababawasan.

Kung pwede lang na paggising mo isang umaga. Nalimutan ko nang nasasaktan ako. Kung sana nakalimutan ko na lang na may isang Ivo akong nakikilala sa loob ng siyam na taon.

Aaminin ko, i became miserable. Halos buong linggo akong nakakulong sa kwarto.

I even cut my long hair short. My black wavy long hair turns into bob cut style with highlights of red. I want something new. Gusto kong burahin lahat ng bagay na nagpapaalala sa akin tungkol sa kanya. He used to love my hair back then.

I even change the style of my clothes. It is more revealing now, hindi tulad ng dati na balot na balot. I don't know if this is good or what, but my friends compliment me alot. Mas okay daw ang bagong ako.

But ofcourse Mariflor disgreed. Hindi ko naman kailangan magbago because of what Ivo did. Alam ko naman iyon. Ito lang siguro yung way para maibsan yung sakit na nararamdaman ko. It is a girl remedees for broken heart. Ganoon siguro talaga. Babaguhin mo ang sarili mo para kahit paano mabawasan ang sakit. Thus making a new me.

Minsan nga sa tuwing nakikita ko ang sarili ko salaman. Para akong nakikita ng ibang tao, parang hindi ako ang angela noon.

Nagtuloy-tuloy ako sa elevator. Akma akong papasok ng mapagtanto ko kung sino ang palabas mula sa loob. He was here. Primitivo Imperial at hindi ito nag-iisa kasama nito ng babaeng pinagpalit sa akin.

Mistulan akong hindi makagalaw sa pagkakatayo ko. I didn't expect him. Akala ko ay hindi na kami magkikita pa, iyon naman ang gusto ko ang hindi na siya nakikita, dahil sa tuwing nakikita ko o naririnig man lang ang pangalan niya ay lalong ramdam ko ang sakit.

Kita ko ang gulat sa mga mata nito ng makita ako. He stop for a while habang titig na titig sa akin. Muli ko na naman naramdaman ang sakit. Para akong hindi makahinga. Yung puso ko mistulang tinusok-tusok ng paulit-ulit. Bumaba ang tingin ko sa kamay ni harold na mahigpit na nakahawak sa kamay ng babae nito. And then my sight end up with her baby bump. May palagay akong nasa kabuwan na ito. At ilang linggo na lamang ay manganganak na.

So that it, ganoon katagal niya akong pinagmukhang tanga. Almost nine months. Ang tagal kong naghintay sa pagbabalik nito, pero ang tangina kaya pala hindi na nakabalik ay dahil may inaasikasong babae na nabuntis niya.

And what he was doing here?

I smirked in disbelief. Makapal pala talaga ang mukha niya at nakuha pa nitong dalhin ang babae nito sa office building na pag-aari ng pamilya ko, i rolled my eyes at pumasok sa loob. Pinagwalang bahala ko na lamang ang sakit na nararamdaman ko.

Darating rin yung oras na wala na akong mararamdam pa, I will use in pain. Yung tipong tuwing nakikita ko silang magkasama babalewalain ko na lamang ang lahat.

"Pa" tawag ni winry kay Ivo. Gosh!! They do have an endearment at pinarinig pa sa akin. Tangna lang. Napapikit ako ng mariin. Kung pwede lang makapatay ng tao ay ginawa ko.