The Bride's Man Series: Second Last Chance

Kabanata 3

Nagmadali akong binuhay ang makina ng sasakyan. Halos manginig ang kamay ko ng malaman kong kasalukuyan nasa hospital si Ivo. Nasangkot daw ito sa isang gulo. Pinaharurot ko ang sasakyan ko at binagtas ang kahabaan ng highway.

"bwisit!" napamura ako ng makita kung gaano ka traffic. Tinawagan ko muli si jaguar. Ngunit out of coverage area na ito. Dammit!! Sinubukan kong itry ang number ni Ivo na nagbabakasakaling may makasagot ngunit ring lang naman ito ng ring. Nasabunot ko ang sarili ko ng dahil sa sobrang kamiserablihan. This is not good. Ivo need me, right now.

Hindi malinaw sa akin kung ano ang nangyari. Ang alam ko lang ay nasangkot ito sa gulo na siya namang hindi madalas na mangyari. Kaya palaisipan sa akin kung ano ba ang tunay na dahilan ng pagkasangkot nito sa gulo. At isa pa. Nasa business trip siya dapat ngayon. Dapat ay tatlong araw pa siya mamalagi sa new york? Pero bakit narito siya.

Ng makarating ako sa Toledo Medical Center ay madali akong lumabas at nagtungo sa nurse station. "excuse me, saan ang room ni Mr. Primitivo Imperial" tanong ko. Naghanp ito sa computer.

"nasa room 206 po" mabilis kong binagtas ang hallway at ng matagpuan ko ang room 206 ay walang sabi-sabi akong pumasok roon.

Agad kong nakita si Ivo na nakahiga sa kama habang mahimbing na natutulog. May galos ito sa mukha at nakabenda ang kaliwang kamay nito. Ngunit mas nabigla ako sa babae na ngayon ay nakatitig sa akin. Mistulan itong galing sa pag-iyak. Maga pa kasi ang mga mata nito. Hindi rin nakalagpas sa paningin ko ang iilang pasa nito sa mukha at braso.

Maging ang klase ng pananamit nito ay hindi nakalagpas sa paningin ko. Naka spaghetti strap siya at maliit na maong skirt.

"who are you?" tanong ko sa kanya habang papalapit. Kita ko ang pagkabigla sa mukha niya. "what are you doing here?" tanong ko muli pero nanatili itong tahimik.

Kinabahan ako. Hindi naman kasi maiiwasan na may lumapit na ibang babae kay Ivo lalo na at ibang-iba na siya sa dating Ivo ko.

He turned into a gorgeous hunk. May 6 packs abs na ito at ang mukha. Darn! He has the perfect face. He have those dark blue eyes. And those dying to kill lips.

Nag-iba man talaga ang Ivo ko. Pero hindi noon nabago ang pagmamahal na meron siya para sa akin. Kaya ng makita ko ang babae na ito ay bigla akong kinabahan baka isa na naman ito sa mga babae na pilit humahabol sa kanya.

"My angel" napatingin ako kay ivo na nakatingin sa akin. Madali ko siyang nilapitan at niyakap. Hindi ko na rin mapigilan ang mapaiyak. He's damned hurt. At ayoko siyang nakikitang miserable ang kalagayan.

"look at your self! Sino ang may gawa nyan sayo?" sabi ko sa pagalit na boses pero siya ay nanatiling nakangiti at kalmado "Ivo..."

"shhhh, that's not important. Aren't you happy na makita akong buhay.?" tanong nito. Tumango ako at niyakap siya muli. I miss him. Apat na araw ko siyang hindi nakita. Ramdam ko ang paghalik niya sa noo ko. He brushed his lips against my cheeks.

I immediately claimed his lips. And he answered my kisses ngunit saglit lamang iyon ng maramdaman kong may pares ng mga mata na nakatingin sa amin. Doon lang ulit pumasok sa isip ko ang babaeng nakita ko kanina. Humiwalay ako kay Ivo ngunit nanatiling magkahawak kamay kami. Muli kong binalingan ang babae na ngayon ay nakayuko lamang.

"my i know your name?" tanong ko rito. Nagtaas naman siya ng tingin. Tumingin ito sa akin ngunit bumawi agad. Nakita ko ang ginawa nitong pagtitig kay Ivo.

" can you please tell your name?" hindi ko na napigilan ang inis sa boses ko. Naramdaman ko ang pagpisil ni Ivo sa kamay ko ngunit binalewala ko lamang iyon.

"Winry ho, maam!" sabi nito sa magalang na boses.

"and what are you doing here with my Boyfriend." pinaka-emphasize ko ang salitang boyfriend sa kanya. Tumitig ito sa akin at animo maiiyak.

"my angel!" tawag sa akin ni Ivo "winry is just a cousin of mine. Kilala mo naman si Tito Martin, diba?" sabi nito. Doon lamang ako nahimasmasan. Tumango ako at lumapit sa babae. Hinawakan ko ang kamay niya na nanginginig pa.

"sorry! Kung tinakot kita" sabi ko at ngumiti sa kanya. She smiled back ngunit hindi umabot hanggang mata. So are you tito martin's daughter.?" tanong ko sa kanya. Marahan naman itong tumango sa akin.

"lalabas muna ako para makapag-usap kayo!" binuksan nito ang pinto at tuluyang lumabas. Binalingan ko naman si Ivo na ngayon ay seryoso ang mukha. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang mukha niya. Ewan ko pero pakiramdam ko ay balisa siya at parang may hindi tama. Parang may mali.

"may problema ba?" ngumiti siya sa akin at marahan na umiling. "tell me honey, alam ko pag may problema ka"

"dont worry my angel. Sumasakit lang ang mga pasa ko"

"you want me to call the doctors?"

"no! You alone is enough" ginagap niya ang palad ko at hinalikan iyon. Muli ay hinalikan niya ako sa labi. " im sorry" sabi niya at tumingin sa akin. Tumitig ako sa mga mata niya. I saw how sincere he was this time.

"sorry for what?" tanong ko

"sorry for making you worried. Pinag-alala kita alam ko iyon. I even make you cry. Sorr my angel. Sorry for everything" hinawakan niya ang mukha ko at hinaplos iyon. Napapikit ako. Hindi naman nito kailangan humingin ng tawag his simple gestures like this is enough to melted my heart.

"if your sorry means na makikipag-away kami ulit.? Sorry pero i will never accept it."

Humalakhak ito at hinalikan ang puno ng tenga ko. "you never failed to amused me"

"and you never failed to surprised me. I never thought na masasangkot ka sa gulo.

Mangako ka na hinding-hindi kana makikipag-away. You never know kung ano ang kaya kong gawin sa mga taong nanakit sayo" sabi ko sa kanya na kunwaring nagtatampo.

"yes, maam. I will never" sabi niya. He patted a smile kiss on my forehead before kissing me again.

Masaya kong muling tinanggap ang halik nito. Alam ko naman na huli na ito. I never want my Ivo to be hurt and vice versa. I know he will never hurt me, he have all the chances to hurt me pero hindi niya ginawa. Ganoon niya ako kamahal. At ganoon ko rin siya kamahal. For nine years of relationship mistulan walang nagbago. We share kisses as if it was the first time.

"pagaling ka ah!"

"ofcourse my angel. Para pag magaling na ako. I have the all rights to make love to you" pinamulahan ako sa sinabi niya. Yes we make love a countless times. Hindi ko ipagkakait iyon sa kanya lalo na alam ko ang pangangailangan niya bilang isang lalake.

"gusto mo! Ngayon na?" tanong ko. Hindi ito sumagot. Lumayo ako sa kanya at lumapit sa pinto. I locked it before jumping into the hospital bed.

"wala bang cctv?" tanong niya. Tumawa ako ng malakas. Darn!! Oo nga no baka may cctv. Pero right this time ay wala na akong pakialam.

"who cares!!" i rolled my eyes before removing my clothes.