The Bride's Man Series: Second Last Chance

Kabanata 25 (11/22/15)

Im looking at the seashore. Nakaupo ako sa buhanginan habang yakap-yakap ko ang mga paa ko. Its been what? A week i guess simula ng magdesisyon akong magtungo rito.

Napansin ko ang mga bata na masayang naglalaro sa di kalayuan bigla ko tuloy na miss si felice. I know she will love this place kung isinama ko siya.

Muli akong tumingin sa malayo at bumuntong hininga. Bakit ba kahit anong gqwin ng tao, kahit na anong pamimilit nilang kalimutan ang isang bahagi ng buhay nila ay patuloy pa rin nilang nakikita ang sarili na bumabalik roon. Why do such things always come back. Eh ang gusto mo lang naman ay kalimutan ang lahat. Forget the past and dwell on the future.

Pero hindi ganoon ang nangyayari. Why do i keep coming back on someone, i want to forget. Why still i have this pain.? Kailan ko ba pwedeng kalimutan ang lahat.

It's been a week simula ng umalis muli ako at hayaan na muling mahanap ang sarili. But why just i can't find myself. Limang taon ang ginugol ko. Makalimutan lang ang lahat. I spent fucking five years but still i end up with nothing. Yumuko ako saka sinipat ang tubig na dahan-dahan lumalapit sa akin. I wish i can free.

"I knew your here" napalingon ako sa nagsalita. I'm not surprise that he found me. Alam ko naman na hahanapin niya ako. I recieved messages from him. Asking where the hell i'am but of course i did not bother to answer. Dahil alam kong mahahanap niya ako. "Why, angela?" Tanong niya.

Nagkibit balikat lamang ako sa kanya. " kanina kapa?" Tanong ko upang maiba ang usapan. Hindi siya muna nagsalita. Umuopo ito sa tabi ko ngunit may pagitan kaming dalawa. He hold my hand at ipinatong sa hita niya. "You can tell me, everything. Im willing to listen." Pahayag niya.

tumingin ako sa kanya saka umiling.  Niyakap ko ang mga tuhod ko at yumuko. I heard him sighed. Ngunit sa halip na iwan ako ay nanatili lamang siya roon. Waiting for my dramatic scene.

For damn five years. Kailer is always on my side. Hindi niya ako iniwan and always listen to all my sentiments. He always cheering me whenever i felt so sad because of Ivo. He is their when im lost. And i owe everthing to him.

Kahit na may problema siyang pinagdadaan noon because of felicity true mom. Ay hindi niya pa rin ako. Iniwan. And yes you heard it right. Im not felice's mother. I am not. But i took her as my own child.

"They been looking for you, lalo na si felice." Malungkot na sabi ni kailer sa akin. Sa pagkakarinig kong iyon ay kusang tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. I don't know. But sa pagkakataon na ito ay lalo akong naghihina. "Angela"

"We kissed kailer!" Pag-amin ko sa kanya. "We kissed at ma- may nangyari sa amin dalawa. Dammit! I'm a bitch. Once again i disappointed you"sabi ko sa kanya. Thats the true reason why i ended up here. Hindi ko na kayang magpakita pa sa kanila dahil sa dala kong kahihiyan.  "I'm really sorry! Im really sorry" sabi ko sa kanya habang humahagulgol

Muli na naman nanumbalik sa ala-ala ko ang nangyari sa aming dalawa ni Ivo. How i made love to him. Oo part of me kagustuhan ko iyon. But still we are both committed. May anak niya at habang ako ay committed  na kay kailer at felice.

I'm a total whore. Im a mess.

"It's okay.." sabi niya. Napatingin ako kay kailer. Seriously. Iyon lang ang sasabihin niya.

"What?!" Anung okay doon, We fucked. Hindi mo ba naiintindihan. I am committed to our family. Pero tangna! We made love" lalo akong napaiyak. I dont know but things happen so fast.

"Wala kang responsibilidad sa amin ni felice. We are your family, but angela. Alam mo at alam ko na mahal na mahal mo pa rin si Ivo" kailer said while looking at me "dont commit your self on something that wont make you happy. "

"Yun na nga eh. Mahal na mahal ko pa rin siya. And no matter how hard i tried to forget him ay hindi ko magawa. No matter how painful it is mahal na mahal ko pa rin siya"

Tanga na ako!!! Aaminin ko. Ako ang pinaka-tanga sa lahat.

"Nasaktan ka noong una. Oo. But how sure are you na masasaktan kang uli ng dahil sa kanya. How will you know if you did not try. Just try once more."

"Bakit ba pinipilit mo ako sa kanya kailer, gusto mo bang mawala ako sa buhay nyo ni felice?" Pagalit kong tanong sa kanya. Sunod-sunod ang ginawa nitong pag-iling.

"Thats not what im trying to say. I just want to make you happy. And Ivo can do that, not me nor felice. He can me you happy without doing anything, angela"

"Pero..."

"You know what happen then right. He explained but you didn't listen. 2 years angela. You wasted your two years for forcing yourself not to believe him. Sa pagkakataon naman na ito. Pakinggan mo siya. And please listen to your heart this time" sabi niya habang nakaturo sa parteng dibdib ko.

"Dont you love me?" Tanong ko sa kanya. Kita ko ang kabiglaan sa mukha nito. Hindi ito nagsalita bagkus ay niyakap niya ako ng mahigpit. I heard him sob. Kaya napaiyak akong muli. I should not asked the question to him. Dahil alam ko namang mahal niya ako.
Ramdam ko ang ginawa nitong paghalik sa noo ko at muli akong  pinakawalan sa pagkayakap.

"Im doing this because i love you. I want you to be happy completely even it means your not with me" sabi niya sa akin. Tumayo ito mula sa pagkaka-upo. Sinundan ko siya ng tingin ngunit mistulang nawala ang atensyon ko ng makita ko ang bulto ng lalake na nakatayo mula sa di kalayuan at nakatingin sa akin.

I look up kailer. Ngumiti ito ng  bahagya "he wants to see, i just made him a favor to live for" sabi niya saka muling naglakad papalayo sa akin.

Tumayo ako ngunit nanatiling nakatayo sa pwesto. Hindi ko alam ang dahilan ngunit ramdam ko ang paghihina ng katawan ko. Just merely seeing him making me weak at the same time making me strong enough to stand. Lumakad ito papalapit sa akin.

Rinig ko ang malakas na pagkabog ng puso ko. Sa bawat paglapit niya ay lalong lumalakas ang kabog nito. Nakapagtatakang after five years of trying to forget him still he have this same effect on me.

"Angela" sabi niya. I did not talk or move. I just stay standing. Ngunit kahit na pigilan ko ang mga luha ko. Kusang tumulo ito lalo na ng lumuhod si Ivo habang yakap-yakap ako.