💕နှလုံးသားထက် က နှောင်ကြိုးမျှင် 💕
အခန်း (34)
💕🍑💕🍑💕🍑💕🍑💕🍑💕🍑💕🍑
" ဘော့စ်ရော ညီမလေး။ "
" နံနက်စာစားပြီးကတည်း အိမ်အောက်ဆင်း
သွားတာ အခုထိမတွေ့သေးဘူး။ဘယ်သွား
နေတာလဲ မသိဘူး။လကလေး လိုက်ရှာလို
က်အုံးမယ်။ပန်းခင်းထဲ ဖေကြီးသွားလို့လိုက်
သွားတာလား မသ်ိဘူး။ "
" ဒါဆို အစ်ကို အိမ်ပေါ်ကနေပဲ ထိုင်စောင့်
လိုက်မယ်။ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
လကလေး အစ်ကိုထက်နိုင် ကို ပြောပြီး...
အိမ်နောက်ဘက်ရှိ ပန်းခင်းထဲဆီကို လိုက်
သွားဖို့... အိမ်ပေါ်ကဆင်းခဲ့လိုက်သည်။
" ဘယ်သွားမလို့လဲ ငယ်။ "
" ဟင်!.. ဦးနောင်။ "
အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်ဆီကိုပဲ ဆင်းရသေးသည်
ပန်းခင်းဘက်ကနေ ပြန်လာတဲ့ ဦးနောင်နဲ့တန်းတွေ့တော့သည်။
ဦးနောင်ဆိုပြီး သူမေးတာကို ဘာမှမပြောတဲ့
ငယ်အနားကို တိုးသွားလိုက်ပြီး...
" ဘယ်သွားမလို့ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာလဲ
လို့ ကိုယ် မေးနေတယ်လေ။ "
" လကလေး ဦးနောင်ဆီကို လိုက်လာမလို့ပါ
။အိမ်ပေါ်မှာ အစ်ကိုထက်နိုင် ရောက်နေတယ်။ "
" ဟုတ်လား။ "
" အင်း။လကလေး က အိမ်မှာရှိတဲ့ အဝတ်စားနဲ့ ကျောင်းသွားဖို့ လဲပြီးပြီ၊ဦးနောင်ပဲ လဲ
ဖိုကျန်တော့တယ်။ "
" ကိုယ် အမြန်လဲလိုက်မယ်။ "
" အင်း.. "
" ခဏလေး ငယ်။ "
အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ဖို့ လုပ်နေတဲ့ လကလေး...
ဦးနောင်ဆီက ခဏလေး ငယ်ဆိုတဲ့စကား
ကြောင့်.. လကလေး နောက်ကိုပြန်လှည့်ကြ
ည့်လိုက်ရာဝယ်...
" ဟင်!... ဒါက!... "
ဂန္ဓမာပန်းဖြူဖြူပန်းစည်းလေးကို လကလေ
းရှေ့ဆီ ကမ်းပေးနေတဲ့ ဦးနောင်ကြောင့်..
တအံ့တသြလေးဖြစ်သွားရသည်။
" ငယ်အတွက် ကိုယ် ကိုယ်တိုင်ခူးလာတာ။
လှတယ်မလား။ "
" အင်း.. လှတယ်။ကျေးဇူးပါ ဦးနောင်။ "
