"မောင်....လွှတ်ပါဆ်ုနေကွာ"
"ဟော.....ပြောပြီးပြီလေမလွှတ်ဘူးလို့"
"မောင်ကလဲ"
"မောင်ကမလဲဘူး"
"ဟာ....အွန့်..မောင်"
"စကားများတယ်အဲ့နှုတ်ခမ်းကိုခဏပိတ်ထားပေးမယ်"
ပြောရင်းရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေကိုစုပ်ယူလာတယ်တစ်စတစ်စအနမ်းတွေပြင်းထန်လာပြီးရိပေါ်လက်တွေလဲ
ရှောင်းကျန့်ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပြေးလွှားလို့နှစ်ယောက်သားခုတင်ပေါ်မှာခြေပစ်လက်ပစ်😀
"အ့....မောင်အဲ့နေရာကို....အ့...မထိ..မထိ"
"အင်းမထိစေချင်ဘူးလားဒါပေမဲ့မောင်ကြိုက်တယ်လေ...ပြွတ်စ် "
"အ့...မောင်ဘာလို့ဆို့နေတာလဲ
အ့...မောင်ယားတယ်လို့...အ့မောင်..ဖြေးဖြေးအရမ်းမချေနဲ့နာတယ်"
ရိပေါ်တစ်ယောက်သူ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကိုရပ်တန့်လိုက်ပြီးသူ့အောက်ကကောင်လေးကိုတစ်ချက်ငုံံ့ကြည့်ကာ
"ကောင်လေး....မောင့်ကိုခွင့်ပြုမလား"
"ဟို...ဟို....."
"မောင်ကမင်းဆန္ဒပါမှရှေ့ဆက်မှာပါ"
"မောင်~~ငါ..ငါလေ...ဟို...အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး"
"ဟုတ်ပါပြီ
ဒါဆိုလဲမောင်ရှေ့မဆက်တော့ပါဘူး
ဒီတိုင်းလေးပဲဖတ်အိပ်မယ်လေနော်"
"တောင်းပန်ပါတယ်မောင်.....ငါ...ငါမင်းဆန္ဒကို
ဖြည့်စီးပေးချင်ပေမဲ့...."
"မောင်နားလည်ပါတယ်
ဒါပထမဆုံးအကြိမ်မလား အဲ့တော့အဆင်မပြေတာတွေရှိမှာပဲလေ မင်းရဲ့စိတ်ကိုအရင်ပြင်ဆင်ပြီးမှရှေ့ဆက်ကြတာပေါ့ မင်းအဆင်ပြေမှပဲ"
"မောင်ငါ...တစ်ကယ်ကိုတောင်းပန်....."
"မလိုဘူး အခုအိပ်လိုက်တော့နော်"
ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာဆိုးတာကြောင့်ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲအိပ်သာအိပ်ခိုင်းလိုက်ရတော့သည်
ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးအသက်ရှုသံမှန်မှန်နှင့် နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်သွားလေမှရိပေါ်အသာယာထကာအိပ်နေတဲ့လူသားလေးကိုဆောင်သေချာခြုံပေးပြီးနောက်ရေချိုးခန်းဆီသို့
YOU ARE READING
❤မောင်❤(complete)
Fanfictionငါလဲမာနနဲ့ပါ...ငါလဲယောကျာ်းတစ်ယောက်ပါ...ဒါပေမဲ့မောင်....
