( Unicode version ☘️)
လရောင်တယောက်ရှိင်းနောင်အိမ်ကိုခြံထဲမသွားခင်အချိန်အမီလာပီး
"ကိုရှိုင်းနောင်"
"ဟော်…အကိုဘယ်လည်း"
ရှိင်းနောင်ရယ်လရောင်ကိုမြင်တော့ပိုင်ပိုင်စီလာတယ်ထင်ပေမဲ့မေးနေကြတိုင်းမေးလိုက်တော့သည်
"ဟို…ကိုရှိုင်းနောင်စီလာတာဟီ:""
"ဘာလို့..?ကျုပ်ခြံထဲသွားရတော့မှာ"
"ဟို…ဟီးးလိုက်ချင်လို့ခြံထဲ"
ပြောင်းးဖူးစေ့လေးတွေစီထားသလိုသွားလေးများကိုအစွမ်းဖြဲကာမျက်နာချိုသွေးလေပီ
"ယော်.လိုက်ပီးရင်ခြံထဲကဟာတွေမရောင်းရဘူးခင်ဗျားစားတာနဲ့ကုန်မှာ"
"ငြိုငြင်တာလားးးဟွန့်"
မျက်နာလေးမဲ့ပြကာပြောလာပြန်သည်
"မဟုတ်ရပါဘူးရယ်"
"လိုက်မယ်နော်ဝိုင်းလုပ်ပေးမယ်လေနေ့တိုင်းလိုက်ချင်တာ"
"အသားမဲမှာပေါ့"
"မဲပါစေပေါ့"
"ယော်…ခက်ပီ"
"လိုက်မယ်လို့လိုက်မယ်"
"ဟုတ်ပီဟုတ်ပီလာသနပ်လားလိမ်းမယ်"
"ဟုတ်"
ဒီလိုနဲ့နေ့တိုင်းရှိုင်းနောင်ကလရောင်ကိုခြံထဲသွားဖို့သနပ်ခါးအမြဲလိမ်းပေးရတယ်ခြံထဲရောက်လည်းအငြိမ်မနေကလေးထိန်းသလိုတောက်လျှောက်ကြည့်နေရတယ်မလွယ်ဘူးပြောတော့တာကိုယ့်ထပ်၄နှစ်ကြီးတာအခုဘယ်သူကအငယ်မှန်းမသိတော့ဘူးခက်ပီခက်ပီ
"ကိုကြီးရေ"
ကွပ်ပစ်မှာထိုင်နေတဲရောင်ဖြာကိုပိုင်ပိုင်အတင်းခေါ်ပီးပြန်ထူးလိုက်တော့
"ပြောပေါက်စ"
"ကိုကြီးပျင်းနေလားရွာထဲလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"
"ဘာကိုလိုက်ပို့မှာငါ့ကိုအကြောင်းပြပီးရွာထဲမှာကလေးတွေနဲ့ပတ်ဆော့တာကိုငါကဘေးကထိုင်ကြည့်နေပေးရမှာလေမပြောချင်ဘူး"
YOU ARE READING
ယော်...ခက်ပြီ (Complete)
Short Storyပထဆုံးစဖတ်သူများအနေဖြင့် စာမပြင်ရ သေးတာရယ်ကြောင့် အမှားများစွာရှိေနပါတာကြောင့်အဆင်မပြေတဲ့ စာဖတ်သူများအား မဖတ်သေးရန် ပြောပါရစေဗျ ☘️တောရွာလေးကအချစ်စုံတွဲပုံလေးပါအရေးသားကတော့မကောင်းပါဘူး☘️ [ရှေးခေတ်မဟုတ်ပဲ ခေတ်လည်းမဆန်ပေါင်] ☘️ေတာ႐ြာေလးကအခ်စ္စုံ...
