KABANATA 4

6K 203 10
                                    

“SALAMAT Mr. Cruz” Tumayo si Wyatt sa pagkakaupo pagkatapos niyang sabihin iyon.

“You’re welcome, Mr. Lacson,” tugon nito na tumayo din sa pagkakaupo at iniabot ang kamay kay Wyatt para makipagkamay.

Hindi pa naman ganoon katanda si Mr. Cruz. Ang totoo ay limang taon lang ang tanda nito kay Wyatt. Puro barbershop lang ang negosyo nito dahil hindi naman ito ganoon kayaman tulad nang inaakala niya. Simple nga lang ito kung manamit. Parang magsasaka lang ang datingan. Pareho sila nang hilig sa paggugupit, kaya naman nang i-rekomenda ni Wyatt ang kaniyang barbershop dito ay kaagad itong nakipagkita kay Wyatt para pag-usapan ang bentahang naganap ngayon.

Sa katunayan nga, hawak na ngayon ni Wyatt ang case na naglalaman ng bayad ni Mr. Alcaraz. Tatlong daang libo ang presyo ng binata. Kalahating milyon sana ang gusto ni Mr. Lopez dahil sa ganda nang pagkakagawa nito at halatang mamahalin ang mga materyales na ginamit sa pagtayo ng imprastruktura, ngunit hindi pumayag ang binata. Sapat na iyong presyong ibinigay niya.

“You can change the name of this barbershop, Mr. Lopez.” Inikot ni Wyatt ang kaniyang paningin sa bawat anggulo ng kaniyang barbershop na ngayon ay pag-aari na ng iba.

“I will. You can still visit here if you want, you can also be my barber as well,” nakangiting saad ni Mr. Lopez at pinagmasdan din ang bawat anggulo nang bagong nabili niyang barbershop—barbershop na mas kilala pa kaysa sa pagmamay-ari niya, gayong nag-iisa lang ito at walang ibang imprastruktura sa ibang lugar.

“Kapag hindi na yata ako busy, Mr. Lopez.”

“Ikaw bahala.”

“Bye for now, Mr. Lopez. Thanks again.” Nakipag-kamay ulit si Wyatt dito saka naglakad na palabas ng barbershop na hindi niya na pagmamay-ari.

Dahil sa naglakad na si Wyatt ay hindi na nakasagot pa si Mr. Lopez. Tiningnan niya na lang ang papalayong bulto ng binata.

“I will go to Aloha’s house. I badly want to see her. Kung wala siya sa bahay nila, maghihintay ako hanggang sa makauwi siya,” sabi niya na pinapaikot-ikot sa hintuturo niya ang susi ng kaniyang kotse.

He went to his car. Pumasok siya dito nang marating niya na ito. He starts the engine and maneuvered it going to the barangay that has a weird name.






HINDI PA rin mapigilan ni Aloha kung bakit siya hinahanap ng lalaking iyon kanina.

“Inaakala ba niya na may nangyari sa amin?” tanong ni Aloha sa kaniyang sarili.

Her heart beating so fast and loud when she heard her name called by that man. Hindi siya pamilyar sa pakiramdam na iyon. Kahit ang tuhod niya ay nangatog nang marinig niya ang baritonong boses ng binata na sinambit ang kaniyang pangalan.  She can’t help herself not to look on Wyatt’s handsome face—a downright gorgeous man.

“Tara na, uwi na tayo,” sabi ni Lany na inaayos ang medyo may kahabaan na nitong buhok.

“Tara.”

At lumabas na sila ng coffee shop. Alas singko palang nang hapon. Maaga ang labas nila ngayon kaysa sa mga nakasanayan na nila.

They took a cab. Habang lulan nito panay ang daldalan nilang magkaibigan na para bang wala silang kasama sa loob ng sasakyan.

“Paano pala kung pakasalan ka ng yummy guy na ‘yon?” tanong ni Lany sa katabi na nagpangiwi dito.

“Baliw ka. Hindi nga namin kilala ang isa’t-isa, tapos papakasalan ako? Grabeng imahinasyon mo naman ‘yan, Bes. Maghunos-dili ka nga!” angil ni Aloha sa kaibigan.

“Paano nga kung pakasalan ka talaga ng lalaki na ’yon, kasi nga akala niya may nangyari sa inyong dalawa?”

“Ewan ko sa ‘yong loka-loka ka! Basta ako, tahimik lang dito,” aniya saka itinali ang kaniyang buhok na medyo magulo.

“Pikutin mo kaya, gurl? Uso ‘yan ngayon. Isang buwan naman na ‘yong nangyari sa inyo, sabihin mo buntis ka at siya ang ama.” He flipped his hai as if it was long enough to be flipped.

“Ayaw ko nga. Ang ganda ko naman para mamikot. Saka mahiya ka nga, andyan si Manong driver oh.” She looked at the driver who was busy driving the cab. “Sorry po, Manong. Sobrang baliw lang talaga itong kaibigan ko. Kahit ano-ano ang lumalabas sa bunganga. Huwag niyo pong intindihin ang sinasabi niya.”

“Sanay na ako riyan, hija. Saan nga pala kayo?” Ngumiti ito sa kanila.

“Sa Barangay Kahit Masikip Pinapasok po kami,” nakangiwi si Aloha habang sinasabi ang mga ‘yon, ganoon din ang driver.

“Ang weird at nakakaberde ang pangalan ng barangay namin. Baka kailangan ko na talagang basahin ang history nito.” The driver just chuckled.

The run of the cab went fast.

Aloha didn’t know that Wyatt was waiting for her to arrive at their house.

“Bayad po namin,” sabi ni Lany. Siya na ang nagbigay ng bayad nila pagkababa nila.

“Salamat!” ani driver saka ngumiti.

“Salamat din po.” At naglakad na sila papunta sa kani-kanilang bahay.

WYATT WAS on the inside of his car looking at Aloha’s house. He saw on his car side mirror the cab that just stopped. Nasa unahan kasi siya nag-park para hintayin ang pagdating ni Aloha at para hindi rin makahalata ang dalaga. When the cab left, he saw Aloha and Lany walking. Iyon na ang go signal niya para lumabas na sa kotse niya.

He opened the door in the driver's seat and stepped out of his car. He walked went to the two who was currently walking. Malalaki ang bawat hakbang niya kaya walang duda na naubutan niya ang mga ito. Sa haba ba naman ng mga biyas niya. Hinarang niya ang dalawang magkaibigan.

He cleared his throat then spoke, “You must be Aloha?” He pointed his index finger to Aloha.

Aloha can't utter any words. She was shocked when Wyatt appeared infront of them. Her eyes went big and didn't even blink. Her heart beating so fast and loud. Natauhan lang siya nang kurutin siya ni Lany sa kaniyang bewang.

“U-Uh, a-ako nga. B-Bakit?” kinakabahang sabi niya.

“Finally, I found you. The owner of the sexy color red panty.” He smiled. “Kung alam ko lang na ikaw na ang babaeng hinahanap ko kanina sa coffee shop edi sana hindi na ako umalis pa.

Lany’s mouth formed into a big letter ‘O’ while looking at Wyatt. Hindi niya inaasahan ang pagiging straight forward nito tungkol sa ganoong bagay.

Samantalang si Aloha ay namumula ang mukha kaya napayuko siya. Nakakahiya iyon para sa kaniya. Hindi tuloy siya nakapagsalita. Hindi niya rin alam kung ano ang kaniyang sasabihin, pagkatapos sabihin ng binata ang tungkol sa panty’ng iyon.

“Mauuna na ako sa ’yo, gurl,” sabi ni Lany na bahagyang tinapik ang balikat ng dalaga.

Aalis na sana ito nang hawakan ni Aloha ang kaniyang palapulsuhan. “Huwag mo akong iwan, Bes,” mahinang sabi nito.

Wyatt cleared his throat again. “I just want to get to know you,” he uttered.

“Gurl, kailangan niyo talagang mag-usap.” Inalis ni Lany ang pagkakahawak ni Aloha sa kaniyang palapulsuhan saka inilapit ang labi sa tainga ng kaibigan at bumulong, “Pikutin mo na, Bes.” At naglakad na ito paalis.

Naging awkward tuloy ang kanilang paligid. Biglang nailang ang dalaga sa presensiya at titig ng binata.

“Let’s talk about what happened one month ago,” he said. He clicked his tongue before he bit his lower lip, then smirked.

“W-Wala namang nangyari,” giit naman ng dalaga na ang mukha’y maikukumpara na sa hinog na kamatis.

“Mayro’n. I still remember how I removed your dress, brassiere, and the red and sexy panty of yours using my teeth. I maybe forgot your face but what I did to you and to your body that night, was still fresh on my mind. The taste of your delectable breasts and how I ate your pussy, as well as your moans that were music to my ears were always echoing in my head.” His lips curved. “Sayang nga lang dahil hindi ko naipasok si junior sa loob ng k’weba, kaya siguro wala akong maalala na naangkin kita, dahil nakatulog ako sa tama ng alak,” he added, smirking.

Hindi makapag-salita si Aloha. Bigla siyang natameme sa kabulgaran ng binata. Wala siyang makuhang salita na puwedeng sambitin.

Lunatic Series 1: WYATT JAMES LACSONTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon