×Shot 12🥀

633 90 10
                                    

Both reached to thier home and directly went towards their room...both changed their clothes..

Karan:(to preeta) tum rest karo main khana lekar aata hu..

Preeta nods and layed down on the bed...she being tired slept their only...

He opened the door and found Rakhi and Bani standing on the door...trio were staring each other...

Karan:(stammering)mom..dadi..aap..aap yaha... kya hua kuch kaam tha??

Rakhi: nahi...hum to bas terse milne aaye the...ab hum  bina kise kaam ke nahi aa sakte kya??

Bani: haan...tu to hume bhul hi gaya hai...humne socha hum hi tujhse milne aa jaaye...

Rakhi: kitna khotta hai...andar nahi bulaega??

Karan: nahee..(rakhi and bani widened thier eyes) areee..mera matlab hai nahi aayiye na andar...

Rakhi: haan aise bol na...vaise preeta kaha hai??

Karan: vo bhi andar hi hai...

Both came inside the room and saw Preeta who was sitting on the bed with closed eyes...

Karan: vo preeta ki tabiyat kharab hai...to doctor ne usse rest karne ko kaha hai..

Bani:( least intrested😒) kyu kya hua hai preeta ko??

Karan:( stammering) vo...vo...haan actually uske pair main fracture aaya hai to doctor ne usse 3 months ka bed rest bola hai...

Rakhi was about to say but karan interrupted...

Karan: mom ab ye mat puchna kaise aaya fracture....areee vo pure din kaam karti rehti hai to vo window wipe kar thi aur uska pair mud gaya...

Rakhi:(rolling her eyes) oh acha...

Karan was waiting them to leave but they weren't...

Karan: (fake smiling) mom lunch ka time ho gya hai...aapko bhuk nahi lag rahi...

Rakhi: oh haan...terse baat krte krte time ka pata hi nahi lagta...chl hum chalte hai...tu bhi aaja neeche breakfast karne...

Bani: haan chal jaldi aa...hum wait kar rahe hai...

Karan: nahi mom...aap girish se keh kar khana room main bhijva dijiye...jab preeta upar khayegi to main kaise neeche khaa lun...plzz aap girish ko keh dena...

Bani: puttar par...

Rakhi:(controlling her anger) koi nah!! Puttar tu preeta ke saath hi khaa...main girish se keh kar bhijva deti hu...chaliye mummy ji...

They both left angrily...

Karan: (taking a deep breathe) oh god!! Kaise CID ki tarah jaanch partaal karte hai ye log....meri to jaan hi nikal gayi thi....thank god bach gaya....

Suddenly girish knocked the door...

Girish: karan sir khana le lijiye...

Karan went and took the food from him...he kept the food on table and His eyes went towards Preeta...he went towards her and sat beside her...he started caressing her hair softly...

Karan:(softly) hey!! Babydoll utho...lunch ka time ho gaya hai...lunch kar lo...

She turned her face and didn't respond...

Karan:(while shaking her) dekho tum mujhe ignore mat karo...aur chup chaap uth kar khana khaa lo...

Preeta:(in a sleepy tone) nahi mera man nahi hai tum khaa lo...main baad main khaa lungi...

Karan:(gently) tumhe sach main lagta hai ki main tumhare bina lunch karunga?? Jab tak tum nahi khaaogi to main kaise khaa sakta hu?

Preeta immediately opened her eyes and sat on the bed rubbing her eyes from her knucled cutely...

Preeta: uth gayi...ab khush...chalo lunch karo...

Karan smiled...he took a morsel and fed her and then she made him eat it...like they both finished the food...

Ni main teri ho gayi an
Tu mainu roan na devi x (2)
Enna meriyan ankhiyan to
Hanju chon na devin
Jiven kave ovein reh laangi
Hass hass ke sab kujh seh laangi x (2)
Maahiya tu vaada kar
Maahiya tu vaada kar
Kade door na jaavega
Tu mere baajon kitte hor na lavega

Preeta was shown opening her hands cutely for karan ordering him to  pick her in his arms...he smiled and nods in no...

Preeta: nahiii karan mujhe bahar jaana hai...

Karan: nahi babydoll...pura bed rest...chup chaap rest karo chalo...

Preeta:(like a child) nahi...nahi...nahi...mujhe jaana hai to jaana hai...aree tum god main utha lo na plzzz...chalo fine balcony ke couch tak lekar chalo...

Karan: dekha man li na meri baat...ab aao...

He picked her in his arms and made her sit on the couch....she pecked his lips and was about to broke but he didn't let her...

Ni main teri ho gayi an
Tu mainu roan na devi
Enna meriyan ankhiyan to
Hanju chon na devin
Ho meri subha vi tuiyon ae
Te tuhiyon shaam ae
Is zuban te ik hi naam
Oh tera naam ae x (2)

Karan was scolding Preeta as she was trying to escape the room ...she looked him with slight tears nd a pout ...

He sighed and cupped her face ...she jerked his hands ...

Preeta:(cutely) itna bhi koi daanta hai kya?!?...

Karan:(kissing her forehead) achha baba I'm sorry ...par tum aise harqatein karti hi kyu ho phir ... uh know na uh need complete bed rest ... promise me aise dobara nhi karogi ...

Preeta:(cutely) I promise ...ab itna daanta hai to ek kissi bhi dedo ...

He chuckled nd softly kissed her cheek ...

Tu hasda ae te mera rab hasda
Tere andar mera khuda vassda x (2)
Maahiya tu vaada kar
Maahiya tu vaada kar
Kade door na jaavega

Karan was showing narrating Preeta a story making her sleep ...
He smiled seeing her sleeping cutely hugging him cutely ...he smiled and started stroking her hairs gently ...she snuggled more into him..

Tu mere baajon kitte hor na lavega
Ve main teri ho gayi an
Tu mainu roan na devi
Enna meriyan ankhiyan to
Hanju chon na devin

Like this one and the half month passed...Preeta didn't even feel the floor in this time...He used to take her care a lot just like a baby....

One fine day:

Preeta and karan was shown watching romantic movie...Both were half laying and half sitting on the bed half covered with a duvet...Preeta's head was on Karan's chest and hand wrapped around his torso...

Suddenly karan get a call...Preeta started seeing him with her most innocent and cute eyes...Karan saw this and pecked her lips...

Karan: haan...oh...no...nahi aisa nahi ho sakta...try to understand...aree...

He cut the call Frustratedely...

Preeta: kya hua karan??

Karan: woh-

End of the chapter ...

Do leave reviews

Stay tuned

Yours insane
~Waju( ꈍᴗꈍ)

Dard-E-Dil 🥀Where stories live. Discover now