-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FERDİ 😌
KERİM 😏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ferdi ve Kerim...)
56. Bölüm:
Ferdi, hala market poşetlerinin içinde olan abur cuburlara göz atarken Kerim'in mutfak kapısını örtüp yanına geldiğini farketti. Dönüp adama baktı.
Kerim de meraklı bir çocuk gibi kafasını uzatıp Ferdi'nin sargılı elleriyle araladığı poşetin içine bakıyordu.
"Ben geldim ama kalemi zor tutuyorum bu ellerle." dedi çocuk, mısır pakedini alıp arkadaki tezgaha, ocağın yanına bırakarak adama döndü. Dolaptan tencereyi alma ve mısır pakedini açma işi biraz gözünde büyümüştü.
Elleri kaşınmaya başlamıştı çünkü. Dün ağrı kesici iğne için hastaneye uğradıklarında pansumanı da orada halletmişlerdi ama bugün uyumadan tekrar pansuman yapılması gerekecekti.
Asil'den yapmasını isteyemezdi. Bugün bir kaç kere pansuman yapalım mı diye sorduğunda onu, daha sonra diyerek geçiştirip durmuştu. Dikişleri görürse ne tepki verir bilemiyordu.
"Ben halledeceğim, seni mısır patlat diye çağırmadım."
Kerim tencereyi çıkarıp, içine biraz yağ ve tuz koyduktan sonra kalçasını tezgaha dayamış her hareketini izleyen çocuğa baktı.
"Biraz çok tuz koy, bol tuzlu seviyorum." dedi Ferdi tencereye bakarken. Adam o kadar az atmıştı ki, ot gibi olurdu bu kadarcık tuzla o mısır. "Neden çağırdın o zaman? Gel beraber yapalım dedin ya." diyerek anlamadığını belli ederek baktı adamın suratına.
Uzun olmayan sakallarıyla çok karizmatik duruyordu şerefsiz.
