-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
Ayrıca, 70. mi bölüm? neee 💕💕🤯💕💕 Başlığı atarken geldi farkındalık...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ASİL 💗
70. Bölüm:
Asil, gözlerini karanlık odaya, Devran'sız açınca kaşlarını çatarak dağılmış saçlarıyla beraber hafifçe doğruldu.
Hala Devran'ın ofisindeydi.
Adamın ceketi, doğrulmasıyla birlikte Asil'in üzerinden hafifçe kayınca, bacaklarına da kendi montunun örtülmüş olduğunu gördü Asil. Onu uyandıran şeyin ne olduğunu hatırlamıyordu ama galiba biraz da sıcak yüzünden uyanmıştı, çünkü Devran yanından kalkıp gitmeden önce onu odada bulabildiği şeylerle sarıp sarmalamıştı resmen. Oda soğuk bile değildi...
Çocuğun ona sokulup durmasını yanlış anlamış olmalıydı. Oysa Asil üşüdüğünden değil, adama daha yakın, en yakın olmak için devamlı ona sırnaşıp durmuştu küçük şekerlemesi sırasında.
Devran'ın takımının tıpkı adam gibi kokan büyük ceketini giymek o an daha cazip geldiği için üşümemesine rağmen ceketi kollarından geçirip içinde kayboldu.
Adamın kıyafetlerini kendi kıyafetlerinden daha çok sevdiği doğruydu. Zaten normalde de salaş, kendi bedeninden büyük giysiler giymeyi sevdiğinden, şimdi evde bir gardrop dolusu Devran kokulu eşya olması onu çıldırtıyordu.
Ayaklanıp odanın içine bakınırken genişçe esnedi ve sevgilisinin sesini duyar gibi olunca bakışlarını odanın kapısına çevirdi.
Dışarıdan içeriye pek ses gelmiyordu ama boğuk bir konuşma sesi Asil'in kulaklarına ulaşmaya başarmıştı. Mesafeyi aşıp kapıyı sessizce açtığında sesleri daha net duyar hale gelmişti. Devran birileriyle konuşuyordu.
Asil başını sesin geldiği tarafa çevirince, ilk önce sırtı dönük bir şekilde konuşan sevgilisini gördü. Adam beyaz gömleğiyle dikiliyordu ve Asil'in henüz yüzlerini göremediği iki adamla konuşuyordu.
Adamlardan biri sırtı Asil'e dönük şekilde sekreterin masasının önündeki koltuklardan birinde oturuyordu, değeriyse onun tam karşısındaydı ve elleri ceplerinde karizmatik bir şekilde dikilen Devran'ı diğer koltukta oturarak dinliyorlardı.
Asil gözünü ovuştururken yüzü kendisine dönük olan adamla göz göze geldi. Adam anında konuşmayı kestiğinde gözleri abartı bir şaşkınlıkla büyüdü.
