2.BÖLÜM

2.1K 180 68
                                    

"Özlemek inan yaşamaktan daha zor"
"Tuğkan- Yalnızlığın ezgisi"

🖤

BALIM'IN ANLATIMI İLE

5 dakikadan beri gelen mesaja bakıyordum bu da ne demek oluyordu. Biri benimle alay mı ediyordu. Gelen mesajı 10.kez okuyordum. Kala kalmıştım. Ne yapmam gerekiyordu. Biraz daha düşünüp parmaklarımı klavyede gezdirmeye başladım.

SİZ: Ne demek istediğini anlamadım

SİZ: Lütfen alay ediyorsan etme yapma bunu

Mesajı yazıp telefonu çantama koydum. Bir iki dakika sonra kafamı kaldırdığımda geldiğimizi fark ettim. "Balım çantanı ver bana" dedi Cemre. Çantayı ona uzatıp kapıyı açtım ve ayaklarımı aşağıya sallandırdım. Babam bagajdan tekerlekli sandalyeyi çıkartıp beni kucağına aldı. Arabayı cemrenin önüne doğru sürüp beni oturtturdu.

Bana doğru eğilip başımdan öptü. "İyi dersler babasının balı" dedi. Ona sarıldım. Annemi ve babamı gerçekten çok seviyordum. Onlar her şeye rağmen beni çok seviyorlardı. "Teşekkür ederim baba her şey için" dedim. Ben öyle deyince gülüp doğruldu.

Gece karşıdan koşturarak bize doğru geliyordu. "Ay tam zamanın'da geldim" deyip soluklanmaya başladı. "İyi dersler kızlar benim emniyete gitmem lazım çıkışta abin alacak sizi" dedi babam.

Hep bir ağızdan babama teşekkür edip okula doğru ilerledik. Gece ile Cemre konuşmaya başlamışlardı. Benim ise aklım bilinmeyen numaradaydı.

Sınıfa geldiğimizde arabayı sıraya doğru yanaştırdık. Cemre kolumdan tutup beni oturtturdu. Onları çok seviyordum. Çocukluğumdan beri hep yanımdalardı.

Çocukluğumun bütün anıları onlarlaydı. Kardeş gibi büyümüştük. Arkadaş değildik zaten. Kardeştik biz. İyiki de öyleydik.

Sıraya oturduktan sonra ayaklarımı zorlukla düzeltip arkama yaslandım. Sınıfta herkesle iyi anlaşıyordum. Lise benim için hep iyi geçmişti.

İlk okul da çok zorlanmıştım. Ama her şey ilk okul öğretmenim sayesinde düzelmişti. İlk okul öğretmenimle daha hala konuşuyordum. O benim buralara gelmemde en büyük etkiydi.

Ortaokulda zorluydu benim için bazı şeylerde. Ben hep böyle olduğu için lisede zor geçer demiştim. Ama lise başından beri çok iyi geçiyordu. Biraz Cemre ve Gece sayesindeydi.

Çantamı sıranın kenarına asıp kitapları çıkardım. İlk ders edebiyattı. Edebiyat dersini çok severdim. Yanımda Cemre oturuyordu. Gece arkamızda Onur ile oturuyordu. Onur ile de iyi anlaşırdık. Orta okuldan beri onunla da aynı okuldaydık.

Kitapları sıraya koyduktan sonra telefonumu elime aldım. WhatsApp'a girdiğimde bilinmeyen numaradan mesaj geldiğini gördüm. Hızlıca girip mesajları okumaya başladım.

BİLİNMEYEN NUMARADAN YENİ MESAJ

BİLİNMEYEN NUMARA: Balım sana yemin ederim ki alay etmiyorum

BİLİNMEYEN NUMARA: Seni çok seviyorum balım

BİLİNMEYEN NUMARA: Bu yeni olan bir şey değil

BİLİNMEYEN NUMARA:1.5 yıldan beri seviyorum ben seni

BİLİNMEYEN NUMARA: Burada direk 1,5 yıl demek kolay ama gerçekte öyle değil

BİLİNMEYEN NUMARA: Balım ben sana demiyorum ki beni sev

BİLİNMEYEN NUMARA: Ama benim sevgimi hissetmeni istiyorum

BİLİNMEYEN NUMARA: Lütfen buna ihtiyacım var

Mesaja cevap vermek için parmaklarımı klavyede gezdirmeye başlamıştım. 1.5 yıldan beri beni seven birini nasıl fark etmemiştim. Mesajı tam atarken hoca gelmişti. Hoca gelince telefonları kutuya koyup derse başlamıştık.

Benim aklım bilinmeyendeydi. Neden o kadar güzel insan varken beni sevmişti. Niye bunu yapıyordu kendine.

"Balım kızım sana diyorum burada mısın?" demişti Arzu Hoca. "Özür dilerim hocam" dedim. "2. soru hakkındaki düşüncen ne" dedi. Soruya göz gezdirdim. "Hocam cevabın b olduğunu düşünüyorum diğer cevaplar yanlış" dedim. "Evet doğru ama derse odaklan lütfen" dedi sert olan yumuşak ses tonuyla.

Telefonları öğle arasında alabiliyorduk. Hemen öğle arasının gelmesini istiyordum. Acaba bilinmeyen kimdi 1.5 yıldan beri beni seven birini nasıl fark etmemiştim.

Daha fazla onu düşünmemek adına dersi dinlemeye çalışmıştım.

10 dakikanın sonunda teneffüs zili çalmıştı. Gece yanımıza yanaşıp ayağıma dikkat ederek sıraya oturdu. "Bal bir sıkıntı mı var iyi misin gözlerin dolu dolu" dedi. "Yok gece kuşum iyiyim "dedim.

İki edebiyat, iki matematik ve bir tarih dersi sonunda öğle arasına girmiştik. Telefonları alıp kantine doğru ilerledik. "Ne istiyorsunuz ne alsın size gece kuşunuz" dedi Gece. Parayı çıkarıp uzattım. "Ben tost ve soğuk çay istiyorum gece kuşum" dedim. Cemre geceye dönüp "aynısından olsun köle" dedi. Onun dediğine gülmeye başladım. "Sensin köle" dedi Gece ve Cemrenin parasını masaya bırakıp upuzun kantin sırasına ilerledi. Cemre "Ya şaka yapmıştım" deyip peşinden koşturdu.

Tekerlekli sandalyeyi masaya biraz daha yaklaştırıp arabayı kilitledim. Telefonu elime alıp interneti açtım. WhatsApp'a girdiğimde mesaj yoktu. Bilinmeyen numaranın üstüne tıklayıp mesaj yazmaya başladım.

SİZ: Senin bu sevginin karşısında ne demem gerektiğini bilmiyorum

SİZ: Ama ben senin sevgine karşılık veremem

SİZ: Sende bunu demişsin zaten

SİZ: Ama en önemlisi kendine bunu yapma

SİZ: Dünyada bu kadar güzel kız varken

SİZ: Benim gibi ömrü boyunca tekerlekli sandalyeye bağlı birini sevme bunu kendine yapma

SİZ: Benim sana yapabileceğim tek iyi şey bu

SİZ: Çok üzgünüm gerçekten

Deyip bilinmeyen numaranın üstüne tıklayıp engel yazan yere bastım. Bunu yapmak istememiştim. Ama bu onun için en iyisiydi.

BİLİNMEYEN NUMARAYI ENGELLEDİNİZ!

EVET YENİ BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK

UMARIM BEĞENİRSİNİZ

MEDYADAKİ ŞARKILARA SPOTİFYDEN HİKAYENİN İSMİNİ YAZARAK ULAŞABİLİRSİNİZ

BÖLÜM HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZ NELER

AŞK ENGEL TANIMAZ/TextingWhere stories live. Discover now