AŞK ENGEL TANIMAZ/Texting

16.BÖLÜM

"Dönüyorum eve, onunla olmadan"
"Bedo, Sıla Şahin- Dönüyorum Eve"

🖤

BALIM'IN ANLATIMI İLE

Ayağıma gelen ağrıyla gözlerimi açtım. Ve kendimi düzeltip arkama yaslandım. Saate baktığımda 9'a geliyordu. Saat yaklaşınca iyice korku bastırmıştı.

Yanıma döndüğümde annemin de uyandığını gördüm. "Annecim günaydın" dedi annem. "Günaydın anne" dedim.

Yanıma gelip korktuğumu anladığı için bana sarıldı. Ona sıkı sıkı sarıldım.

Kapı çalınca kafamı kapıya doğru çevirdim. Babam, abim ve kızların geldiğini gördüm.

Cemre ve gece koştura koştura yanıma gelip bana sarıldılar.

"Korkma tamam mı?" dedi gece. Kafamı sallayıp daha sıkı sarıldım.

Gece ve Cemreyi çok seviyordum. Onlar yanımda oldukları için mutluydum.

Onlardan ayrıldığımda abime baktım. Uzaktan bana bakıyordu. "Abi gelsene buraya yemiycem seni korkma" dedim gülerek.

"Ay bide dalga geçiyor" dedi küçük çocuklar gibi abim. Gelip yanıma oturdu. Abim her ben ameliyata girdiğimde soğuk kanlılığını koruyordu.

Saate baktığımda 10'a 10 vardı. Şimdiye kadar girmem lazımdı.

Kapı çaldığında kafamı oraya döndürdüm. Doktorlar gelmişti. "Merhaba balım" dedi. "Merhaba" dedim.

"İyisin değil mi" diye sordu. "Korkuyorum biraz" dedim. "Korkman çok normal, ameliyatın düşündüğümüz saatten biraz daha geç olacakmış" dedi.

Kafamı sallayıp onları onayladım. "Sıvı takalım ameliyat saatine kadar şekerin falan düşmesin" dedi.

Doktorlar çıktıktan sonra sıvı serum takmışlardı.

Saate baktığımda saat 10.30 tu. Kapı çaldığında kafamı oraya döndürdüm. "Ameliyat hazırmış diğer binaya gideceksiniz hemşireyle" dedi doktor.

Binaya hep birlikte gelmiştik. Ortopedi katına çıktığımda tanıdığım yerleri görünce kendimi değişik hissetmiştim.

Girmeme daha vardı. Saat 11 de girecektim. Daha 20 dakika vardı girmeme.

Cemrelerle kenara geçip annemden telefonu almıştım. Bilinmeyene mesaj atmam lazımdı.

Profiline girdiğimde attığı mesajları hızlıca okumaya başladım.

BİLİNMEYEN NUMARA: Bal iyi misin

BİLİNMEYEN NUMARA: Girdin mi ameliyata

BİLİNMEYEN NUMARA: Bal bir şey mi oldu

BİLİNMEYEN NUMARA: Lütfen cevap ver

BİLİNMEYEN NUMARA: Korkuyorum

SİZ: Özür dilerim

SİZ: Yazamadım

SİZ: Daha girmedim

SİZ: 11 De gireceğim

SİZ: Birazdan girerim

BİLİNMEYEN NUMARA: İyisin demi bal

SİZ: Korkuyorum

SİZ: Annemler üzülmesin diye güçlü durmaya çalışıyorum

SİZ: Ama olmuyor çok korkuyorum ben

BİLİNMEYEN NUMARA: Korkma iyi olacaksın

Mesaj yazacakken annemin buraya doğru geldiğini görünce ameliyata gireceğimi anladım. "Kızlar ben ameliyattan çıkınca mesaj atın olur mu?" dedim.

Kızlar kafalarını sallayıp bana sarıldılar. Ayrıldığımda ikisinin de ağlamamak için kendini zor tuttuğunu fark ettim.

Babam ve abime de sarıldıktan sonra ameliyathaneye doğru ilerledik. Annemde birkaç işlem için benimle geliyordu.

Annem hasta önlüğümü giydirip birkaç form imzalayıp bana döndü. Ona sarıldım. Doktorlar bize döndüğünde ondan ayrılmak istemediğim için daha sıkı sarıldım.

Annemden zar zor ayrıldıktan sonra bir doktorla ameliyata doğru ilerledik. Doktor beni kaldırıp ameliyat masasına yatırdı. Gözlerimi kapatıp nefes almaya çalıştım.

Çok korkmaya başlamıştım. Doktorlar bir şeyler yapmaya başlamışlardı. Korktuğum için gözlerim dolmuştu.

"Tamam canım korkma ilaç yapacağım şimdi sana tamam mı?" dedi bir hemşire. Kafamı salladım. Hemşire ilacı yaptıktan sonra bana döndü. "Derin derin nefes al tamam mı?" dedi.

Derin derin nefes almaya başladım. İlaçtan dolayı uykum gelmişti. Muhtemelen narkoz vermişlerdi. Kendimi daha fazla sıkmamak adına gözlerimi kapattım.

Son hatırladığım şey doktorumun içeriye gelişiydi.

BÖLÜM YİNE KISA OLDU AMA BURADA BİTİRMEM LAZIMDI

EVET YENİ BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK

UMARIM BEĞENİRSİNİZ

BÖLÜM HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZ NELER

BEĞENDİYSENİZ YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN

YORUMDA ATARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM