AŞK ENGEL TANIMAZ/Texting

25.BÖLÜM

"Bir gönül davası anlatsam ağlarsın"
"Emir Can İğrek- Gönül davası"

🖤

BİLİNMEYENİN ANLATIMI İLE

Cemrenin attığı mesajdan sonra hızlıca evden çıktım. Benim yüzümden olmuştu her şey. İlk başta ona hiç yazmamalıydım.

Otobüs durağına tam girdiğimde otobüsün çıktığını gördüm. Arkasından koşturdum. Ama durmamıştı.

Diğer otobüsün geliş saatine baktığımda yarım saat sonra olduğunu gördüm.

Hastane evimden uzaktı ama olsun diyerek yürümeye başladım.

Kulaklığımı çıkartım. Ve müzik listemdeki bal❤️ yazılı listeye basıp sırayla oradaki şarkıları dinlemeye başladım.

İlk şarkı Emircan İğreğin- Gönül davası şarkısıydı.

Telefonuma bildirim gelince kaldırıma geçip mesajı okumaya başladım.

BAL❤️: Bilinmeyen hallettim ben

SİZ: Tamam Cemre en fazla 10 dakikaya oradayım ben

Mesajı attıktan sonra telefonumu çantama koyup adımlarımı hızlandırdım.

Kızlar beni görünce şaşıracaklardı. Buna çok emindim.

Hastanenin girişini görünce adımlarımı yavaşlattım. Durup nefes aldım.

Heyecanlanmıştım. Onu hastanede görmek zor olacaktı benim için ama onu çok merak ediyordum.

Kardiyoloji bölümünün üçüncü katta olduğunu öğrenip yukarı çıktım.

Uzun koridorda yürümeye başladım. Koridorun sonunda hasta izlenim odasının orada Cemre ve Geceyi görünce durdum.

Cemre beni görünce oraya ilerlemeye başladım.

Gecenin benim üstümdeki bakışlarını fark edince adımlarımı hızlandırmaya başladım.

Onların önüne doğru gelince durdum. "Bilinmeyen sen misin?" dedi Gece şaşkın surat ifadesiyle. Ona doğru döndüm ve gözlerine bakarak konuşmaya başladım.

"Evet Gece bilinmeyen benim" dedim. Cemre ve Gece bana şaşkın bir ifadeyle bakıyorlardı.

"Gece sonra anlatacağım tamam mı söz?" dedim. "Ama" dedi. "Aması yok" dedim.

"Oğlum hadi Ufuk amcanlar gelmeden gir" dedi Mine teyze. Ona teşekkür edip içeri girdim.

Yoğum bakımda olmadığı için yanında çok durmayacak şekilde durabiliyorduk.

Otomatik kapının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım.

Enfeksiyon hastası ve kalp hastası olduğu için maske ve eldiven giydirmişlerdi.

Kapı açılınca içeri girdim ve uzaktan ona baktım. Yanına doğru ufak ufak adım atmaya başladım.

Tamamen yanına yaklaştığımda yüzüne baktım dikkatlice.

Elini tutmak için uzattığımda hızlıca geri çektim. Bunu yapmamalıydım.

Onun izni olmadan elini tutamazdım.

Doktor 5 dakika izin vermişti.

Biraz daha onu izledikten sonra dışarı çıkacakken adım atmamı engelleyen bir şey olmuştu.

Makineden gelen sesler beni korkutup adımlarımı geriye atmamı sağlamıştı.

Kapılar açılınca doktorlar bana dönmüştü. "Beyefendi çıkar mısınız?" dediler.

Onların işine engel olmak istemediğim için çaresizce odadan dışarı çıktım.

Mine teyzelerin bana doğru geldiğini görünce derin bir nefes aldım. "Oğlum doktorlar niye girdi içeri bir şey mi oldu?" dedi. "Bilmiyorum Mine teyze tam çıkıyordum" dedim. Ve lafıma devam edemedim.

Ufuk amcaların buraya geldiğini görünce kızlara dönüp gözlerimle koridoru işaret ettim. Onlar buraya gelmeden koridora adımladım.

Koridorun duvarına çöküp sırtımı duvara yasladım. Derin bir nefes aldım. Ama nefesim sanki çıkmak istemiyor gibiydi.

Gecenin buraya doğru geldiğini görünce ayağa kalktım. Koşarak bana sarılınca dondum ve bende ona sarıldım.

Bala bir şey mi olmuştu. "Gece bir şey mi oldu?" dedim. "İyiymiş nabızları normale dönmüş o yüzden uyandıracaklarmış" dedi.

"Gerçekten mi?" dedim. "Gerçekten tabi bilinmeyen" deyince güldü. "Oy sen büyüdün de bilinmeyen mi oldun" deyip yanaklarımı sıktı.

"Gece yapma şunu çocukluğumuzdan beri yanaklarım senin yüzünden domates gibi oldu" dedim.

"Ay tamam hadi sen git artık Asaf abi görmesin ben sana haber veririm" dedi. "Tamam" dedim.

"Ben ilk başta bilinmeyeni kıskanıyordum şimdi daha çok kıskanıyorum" dedi.

"Oh Kıskan bana ne" dedim. "Ya sinir etme beni hadi git" dedi. "Mine teyze teşekkür etti hem onu sevdiğin için hem de buraya kadar geldiğin için" dedi.

Tebessüm ettim bal ile alakalı bir olay olduğunda ne diyeceğimi bilmiyordum bazen.

"Görüşürüz" dedim. "Görüşürüz bilinmeyen" dedi. "Gece" dedim. "Ay tamam bir şey demedim" dedi.

"Ben balı uyandırdıklarında ararım seni" dedi. Kafamı sallayıp çıkışa ilerledim.

EVET YENİ BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK

KIZLAR BİLİNMEYENİN KİM OLDUĞUNU ÖĞRENDİ

SİZDE BALIMLA AYNI ZAMANDA ÖĞRENECEKSİNİZ

UMARIM BEĞENİRSİNİZ

MEDYADAKİ ŞARKILARA SPOTİFYDEN HİKAYENİN İSMİNİ YAZARAK ULAŞABİLİRSİNİZ

BÖLÜM HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZ NELER

BEĞENDİYSENİZ YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN

YORUMDA ATARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM