Capitulum 022

69 14 0
                                    

Marami silang hindi alam tungkol sa mga kataw.

For as much as Rionach can remember from the few documentations the Society had about them (those that were made available to the public), these creatures were believed to possess an extraordinary power that even the greatest paranormal enthusiasts can't figure out.

Base sa kanyang kaalaman, dalawa lang ang maaaring hatid ng kapangyarihan nito:

Sumpa o hiwaga.

"J-Julian?"

Pero habang nakatitig siya sa imahe sa likod ng mga kaliskis, Rio felt her confidence slowly fading. Not surprisingly, it was instantly replaced with bewilderment. 'Paano nangyari 'to? Paano siya naging kataw?' Hindi pa man niya napo-proseso ang mga pangyayari, nabigla na lang siya nang mawala sa kanyang tabi si Clouie.

"JULIAN!"

Rio tried to pull her back, but her fingers barely brushed the hem of her shirt.

Her outstretched arm fell to her side as she watched the girl and the kataw. Noong mga sandaling 'yon, natulala na lang si Rio nang niyakap rin siya nito pabalik.

'Ano ba talaga ang kapangyarihan ng mga kataw?'

It was a mystery she would surely be willing to dive into.

Pero habang nakamasid siya sa dalawa, napagdesisyunan ni Rio na, sa ngayon, mas matimbang ang ginhawang dulot ng misteryong ito. For now, knowing Julian is alive is enough. Maya-maya pa, kumalas si Clouie sa kanilang yakap at agad na inusisa ang kababata.

"P-Paano 'to nangyari? At s-si Julia... ibig sabihin ba nito, pati siya...?"

To their dismay, the creature shook his head.

Whatever hope Clouie was clinging to quickly died.

'Hindi ba siya nakakapagsalita?' Rio's eyes sparkled in interest. Kung anuman ang nangyari kay Julian, mukhang mas marami pa silang matutuklasan.

She can't wait to tell the others---

An arrow was shot.

An inhuman scream escaped Julian's lips as he stumbled back, the waters rippled around him. Nanigas sa gulat si Clouie nang makita ang panang nakabaon sa balikat nito. "Julian!" Nang sinubukan niyang lapitan ang kanyang kababata, Damien's voice instantly voice stopped her.

"Unless you have a fucking death wish, get away from that thing..."

Sinundan ni Rio ang pinanggalingan nito, at hindi na siya nagtaka nang makita ang bilyunaryong nakaupo sa sanga ng kalapit na puno. Half concealed by the shadows, Damien suddenly looked like a dark archer ready to strike the enemy dead.

Hindi pa rin nito binababa ang kanyang pana.

"Don't make me repeat myself."

Rio adjusted her eyeglasses before waving her arms to catch his attention. Hindi niya naiintindihan ang sitwasyon. Kung hindi niya ito pipigilan, baka kung ano pang mangyari kay Julian.

"Don't shoot! Walang panganib!"

Pero para bang walang naririnig ang binata at sunod-sunod na nagpakawala ng mga pana. Rio instantly panicked and avoided the arrows like a dancing maiden under the moonlight.

'HALA! Bingi ba siya?!'

Sinubukan niyang balaan si Clouie, pero nang makita niyang naglalakad na ito papunta sa malalim na bahagi ng lawa, agad na nataranta si Rio. She tried calling her name, but it seemed like she was in some sort of trance. Wala sa sarili itong nagpapatangay sa halina ng kalmadong tubig.

EPICTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon