Under the Red-Light District

Chapter 6

"Saan ko po ito ilalagay? Dito po ba?"

"You can leave it there," malumanay na sagot ko bago ako ngumiti. "Thank you."

We're redecorating the pavilion at batay ito sa napili kong tema para sa nalalapit na party. The sun smiled down on us. Mas napadali nito ang kilos ko. I let out a sigh before wiping my sweat with a towel.

When the gentle wind kissed my cheeks, I tucked a lock of hair behind my ear. And when I looked up at the balcony, I saw Frodo looking down at me. I smiled and waved.

He just ignored me, as usual, nasasanay na rin ako sa ugali niya. I just want him to soften his gaze. Masyado kasi siyang suplado. Wala tuloy lumalapit sa kanya.

Bumalik na lang ako sa ginagawa ko. Ilang araw na lang kasi ay gaganapin na ang party. I can't disappoint the master again. Ito na lang ang huling pagkakataon ko.

"Alice, paabot nga 'yung-" hindi ko na naituloy nang umikot ang mundo ko.

"My lady!" narinig ko pang sigaw ni Alice.

Akala ko ay babagsak ako ngunit hindi ito nangyari nang may humawak sa baywang ko. Nag-angat ako ng tingin at nakita ang dalawang pares na malamig na mga mata ni Frodo. He clicked his tongue in frustration.

"Don't work yourself to death," he groaned in annoyance. "Stop making an impression."

I bit my lower lip at napaiwas ng tingin. "I-It's your fault..."

"Pinagod mo ako kagabi."

Hindi siya makapaniwalang napabuntong hininga before he carry me in a bridal style. Napahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya. Halos lahat ng mga nadadaanan namin ay napapatingin sa amin. Nakakahiya.

Hindi ko naman inaasahang makasalubong namin si Felicity. May dala siyang basket ng mga prutas. Kaagad naman siyang tumakbo papalapit sa amin.

"Nesrin? What happened?" nag-aalala pang tanong niya. "Are you okay?"

She was about to touch me pero natigilan siya. Frodo gave her a menacing gaze. And it was enough to make her withdraw.

"O-okay lang ako, I just overworked myself." Mabilis na sagot ko.

She smiled. "Mabuti naman kung gano'n."

Matapos niyang magpaalam sa amin dahil may gagawin pa siya ay dumiretso na kami sa kwarto ko. Tahimik lang kaming dalawa ni Frodo. Maingat niya akong inilapag sa kama.

Tumingin muna siya sa aking mata bago siya lumuhod at hinubad ang sandals na suot ko.

"T-thank you," I muttered softly, biting my lower lip to prevent myself from smiling.

But I can't help it. I have never been treated this way in my whole life. I guess this is what happiness feels like. It feels like there's a butterfly inside my stomach.

"I'm leaving the manor today, and I won't be back for a month."

Kaagad na nabura ang ngiti sa labi ko. I felt my whole body getting numb. Aalis siya?