Chapter 25

2.4K 128 56
                                    

"Nesrin, can I speak to you for a moment?"


I came to a halt for a moment when I saw Alexandra approaching me. She had this slightly concerned look on her face as she gave me a melancholy smile.


"Yes," I simply replied. "What is it?"


"Can you stay away from Frodo?" marahan na pagkakasabi niya.


"I know that you two have a strong bond, and I just came into the picture. But Frodo is going to be my fiance. I can't let you have your way with him. I know, I may sound so terrible and desperate right now, but I have feelings for him too. And I won't just give it up easily." Alexandra continued as she clutched her dress tightly.


"A-also, we're expecting a child after ng nangyari sa amin kagabi."


I wasn't fazed by what she said. I just stared at her calmly as she shook in front of me. I remained unfazed.


"I understand," I said in a calm manner.


"Congratulations on your engagement."


Alexandra was flabbergasted, nanlaki ang kanyang mga mata sa gulat. "W-what?"


"That's it? Hindi mo ako sasampalin man lang? O tatapunan ng wine sa mukha?" napaawang pa ang bibig niya.


Nangunot ang aking noo dahil sa sinabi ni Alexandra, parang nafu-frustrate pa ito dahil sa inasal ko.


"No. Why would I do that?" pagbabalik ko ng tanong na may bahid ng pagkagitla.


Lumapit siya sa akin at sinampal ako. Agad akong napahawak sa nakatabinging pisngi. Gumalaw ang aking panga at tiningnan siya. Nagulat naman ako sa nakita.


Nagpupuyos siya sa galit at nagngangalit ang kanyang mga ngipin. Hindi agad ako nakasagot at nanigas sa kinatatayuan ko.


"You're unbelievable! Bakit ang dali lang sa 'yong bumitaw? May pakiramdam ka pa ba? Tama nga sila, you're selfish!" she shouted.


I was taken aback but I managed to regained my composure. Mahigpit kong naikuyom ang aking palad. Pinapatahan ko muna ang sarili ko habang patuloy siya sa pang-iinsulto.


"You're so selfish! All you care about is your feelings! How about Frodo? Ni isa man lang ba ay hindi s'ya naging mahalaga sa 'yo? Di mo ba naisip na nasasaktan na s'ya dahil sa pinaparamdam mo sa kanya na hindi s'ya mahalaga? Ang babaw ng dahilan mo!"


Seriously, what's wrong with her? she was the one who told me to stay away. Kaya ano pa bang gusto niya?


"You know nothing at all! You don't know his pain! And you don't know anything! You always think about yourself! You're heartless! I was with him when you made him feel like shit! I was the one who comforted him, and yet..." namuo ang luha sa mata niya.


Hindi ko maiwasan ang matawa. Alam niya ba ang pinagsasabi niya? I was beyond offended. That was the final straw!


"I don't know his pain?" idinaan ko ulit ito sa tawa upang pigilan ang maluha sa harapan niya.


Under the Red-Light DistrictTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon