World of Madness

~13~

Anastasia

Hij staat op en loopt weg. Voor hij de hoek om slaat kijkt hij om en geeft hij mij nog een knipoog. Wel handig dat hij mij zijn nummer heeft gegeven dat maakt de opdracht een stuk makkelijker. Hij geeft mij het gevoel dat hij me al vertrouwd, maar dat lijkt me sterk na elkaar nog maar drie keer te hebben gezien. Na nog even te zijn blijven zitten heb ik besloten om naar huis te gaan. Ik baal heel erg van de ruzie met Jackson, maar ik ga niet toegeven ik zit hier niet fout. Hoe kan hij nou gevoelens hebben voor een jongen die hem in elkaar slaat dat slaat helemaal nergens op. Ik snap dat hij het moeilijk heeft om liefde te vinden, maar hij kan zoveel beter krijgen dan iemand die hem mishandeld. Onderweg naar huis zit ik nog zo in mijn gedachte dat ik niet merk dat een auto op mijn rijstrook wil invoegen.

*BANGG*

Voor ik door heb wat er gebeurt is mijn auto al vol tegen de vangrail gevlogen. Mijn air back schiet vol tegen mijn gezicht. "GODVER!" schreeuw ik uit. Als ik me probeer te bewegen voel ik een pijnscheut door mijn rug heen. Kut dat wordt een bezoekje aan het ziekenhuis plegen. Ik hoor allemaal mensen om de auto heen. Na een paar minuten hoor ik ook sirenes. Ik merk dat mijn deur wordt opengetrokken. "Mevrouw bent u in orde" vraagt de politieagent aan mij. "Ja ik ben op zich in orde ik heb alleen pijnscheuten door mijn rug" vertel ik aan de politieagent. "Oké mevrouw er komt iemand van de ambulance om u te helpen uit de auto te komen en u te controleren" deelt de politieagent mij mee. "Hallo mevrouw, kunt u zelfstandig uitstappen" wordt er mij gevraagd. Ik doe weer een poging om uit te stappen maar weer schiet er een hele pijnscheut door mijn rug heen. Ik sis even van de pijn. "Ik zie dit als een nee, ik ga u nu helpen en dan gaan we naar het ziekenhuis om wat foto's van uw rug te maken" zegt de vrouw. "Oké" zeg ik met hele erge tegen zin. Ik kan dit nu toch niet hebben, ik wil gewoon naar huis en rusten.

Nadat de vrouw mij heeft geholpen uit de auto te komen en ik een gek ding om mijn nek heb gekregen komen we aan bij het ziekenhuis. Ze willen röntgenfoto's maken en een MRI-scan uitvoeren. Na alle foto's en de scan lig ik in een ziekenhuiskamer. De dokter komt binnen na ongeveer een uur. "Hallo mevrouw, ik heb jammer genoeg slecht nieuws voor u. U heeft namelijk een aantal ribben gebroken en gekneusd, ook heeft u een lichte hersenschudding. De gebroken ribben zijn niet zo zeer ernstig dat er een operatie moet plaats vinden, wel krijgt u een soort van steun verband om. Dit zorgt ervoor dat de ribben wat meer steun krijgen en sneller zullen herstellen" vertelt de dokter mij. "Oké, en hoe lang mag ik dan niet sporten of iets doen, want ik werk als personal trainster?" vraag ik aan de dokter. "Wij adviseren u om nu zeker 5 maanden niet te sporten of zware dingen te tillen, ook mag u voorlopig geen autorijden. Na de 5 maanden moet u terug op controle komen en kijken we dan verder hoe uw ribben zich hebben ontwikkeld" krijg ik te horen.  De dokter legt mij nog wat dingen uit over hoe ik het verband zelf of door iemand kan laten plaatsen en geeft me daarna de mogelijkheid om iemand te bellen zodat ik naar huis kan. Ik denk dat ik maar met een taxi naar huis moet, Jackson en ik hebben ruzie dus hem kan ik niet bellen. Ik pak mijn telefoon uit mijn jaszak als er een papiertje mee eruit komt. Ik kijk weer naar het papiertje en zie het nummer van Samuel staan. Dat is handig denk ik bij mezelf zo kan ik toch doorwerken aan de opdracht alleen gaat het wel wat langer duren dan een paar dagen. Maak er nu maar maanden van. Voor ik besluit om Samuel te bellen bel ik eerst naar de Black Code. "Hallo Angel waarvoor bel je?" hoor ik de assistente van de baas vragen. "Zou je me door kunnen verbinden met de baas ik moet hem namelijk spreken" "Dat is prima" zegt ze terug. "Hallo Angel, wat is er?" vraagt de baas mij. Ik leg hem alles uit wat er zojuist gebeurd is, maar dat ik wel de opdracht wil blijven uitvoeren maar dat dit dus langer gaat duren. Hij geeft mij goedkeuring en zegt dat hij het doorgeeft aan de mensen die de Black Code hebben ingehuurd. "Angel als het echt niet gaan moet je het gelijk laten weten dan zorg ik dat het back up plan van start gaat" zegt de baas mij. "Meneer u kent mij dit gaat me lukken alleen heeft het iets langer nodig als we dachten" verzeker ik hem. "Oké Angel ik vertrouw op jou" zegt hij en met dat gezegd te hebben hangt hij op.

Ik toets het nummer dat op het blaadje staat in en begin met bellen. De telefoon gaat over en hij neemt op. "Met Laurens wie is dit?" zegt hij op een toon die ik niet van hem gewend ben, hij klinkt zelfs heel kil. "Samuel met Olivia" zeg ik heel onzeker. "Oh hallo Olivia, ik wist niet dat jij belde" zegt hij nu op een wat lievere toon. Deze jongen heeft dus twee kanten, goed om te weten. "Sorry dat ik je nu nog stoor, maar ik heb niemand anders die ik kon bellen. Ik heb namelijk een gunst van je nodig" zeg ik weer onzeker. Ik speel het onzeker, zodat hij sneller toegeeft. "Tuurlijk Olivia waar kan ik je mee helpen?" vraagt hij me. "Ik lig momenteel in het ziekenhuis door..." hij kapt mij af. "Wat is er gebeurd?" vraagt hij gelijk. "Ik ben oké geen zorgen, ik heb gewoon een aanrijding gehad waardoor ik nu mijn ribben gekneusd en gebroken heb. Ik mag dus niet rijden door de kneuzingen en botbreuken zou jij me misschien kunnen halen en naar huis brengen?" vraag ik hem. "Tuurlijk stuur me je locatie door en ik ben er zo" zegt hij. Ik hoor hoe hij zijn autosleutels pakt. "Oké, tot zo" zeg ik en ik hang op. Ik sla zijn nummer op en stuur hem mijn locatie door. Ik stuur hem daarna nog op welke verdieping en welke kamer ik lig. Na een paar minuten hoor ik een klop op de deur. "Uw persoonlijke chauffeur is er mevrouw" zegt Samuel op een grappige manier. Ik schiet in de lach en zeg: "Bedankt dat je me bent komen halen". Hij lacht lief naar me en zegt: "Tuurlijk ik moet mijn boks maatje een beetje in de gaten houden he". Na nog een beetje gepraat te hebben helpt hij me naar zijn auto te komen. Ik word ineens gebeld en zie Jackson staan, ik twijfel geen moment een neem op. "Olivia je had gelijk" hoor ik hem huilend zeggen.