World of Madness

~14~

Anastasia

"Olivia je had gelijk" hoor ik hem zeggen. Ik schiet overeind "auw fuck" zeg ik. Ik kijk Samuel aan. Die mij ook bezorgd aan kijkt. "Wat is er aan de hand?" vraag ik over de telefoon. "H..hij" zegt Jackson huilend. "Heeft hij je weer aangeraakt?" vraag ik en nu begint Jackson heel hard te huilen. "Ja" hoor ik hem zeggen. "Ik vermoord die gast!" Dat is het laatste wat ik gezegd heb voor ik ophang. Samuel kijkt me ernstig aan. "Wat is er gebeurd?" vraagt Samuel. Ik leg hem het hele verhaal uit wat er nu net allemaal gezegd is door Jackson, ook bij hem zie ik de woede in zijn ogen. "Jackson voelt als familie voor me, ik kan hem dit niet laten overkomen" zeg ik. "Waar woont die gast?" vraagt Samuel.

We komen aan bij het huis van Liam. Liam is de jongen die Jackson in elkaar geslagen heeft. Ik probeer uit te stappen maar het gaat moeizaam. Ik kijk achter me en ik zie dat Samuel al aan de deur staat. Liam maakt de deur open en voor hij ook maar een woord kan zeggen zie ik dat Samuel hem al een klap verkocht heeft. "Je hebt geluk, dat ik nu niet de echte ik laat zien, anders had je je ogen niet meer kunnen openen" dacht ik Samuel te horen zeggen. Ik verstond het niet goed want ik sta net niet dichtbij genoeg. "Als ik jou nog een keer rondom Jackson zie, dan ben je de mijne" schreeuw ik richting Liam. Samuel komt weer terug gelopen richting mij. "Kom Olivia, stap maar in ik breng je naar huis toe" ik knik en ik probeer in te stappen, maar omdat Samuel een hoge auto heeft lukt het moeilijk. Samuel ziet dat ik er moeite mee heb en stapt weer uit en loopt mijn kant op. Eenmaal aangekomen helpt hij me in de auto.

"Bedankt voor het ophalen, en het afhandelen van Liam, dat betekent echt veel voor me" zeg ik tegen Samuel. "Geen probleem. Laat je me iets weten als je iets nodig hebt, ik sta voor je klaar" zegt hij. "Is goed, nogmaals echt bedankt" "rust goed uit" zeg hij en met die woorden gezegd te hebben loopt hij weer terug naar zijn auto en rijdt hij weg.

Ik loop heel rustig richting mijn bank. Wanneer ik er eindelijk ben aangekomen ga ik rustig zitten. Ik haal mijn telefoon tevoorschijn en ik stuur een berichtje naar Jackson.

Ik: Hey Jackson, sorry dat ik boos was geworden op je, ik weet dat het moeilijk voor je is en dat je iedere kans pakt die je krijgt, ik ben bezorgd om je, ik wil echt niet dat jou ooit iets overkomt, je weet dat je net als familie voor me voelt, en dus wil ik je niet kwijt.

Ik pakte de afstandsbediening van mijn salontafel af. Ik drukte op het aan knopje. Na een paar seconden sprong mijn televisie aan. Ik besloot film te kijken om de pijn die ik voelde te vergeten. Het viel me op dat ik nog steeds geen bericht terug had van Jackson, normaal gesproken had hij me allang een bericht gestuurd of gebeld maar nu was dat niet. Was Jackson boos op mij? Of is er iets ernstigs gebeurt? Allemaal vragen die ik niet kon beantwoorden. Ik pakte weer mijn telefoon erbij en ik belde naar het nummer van Jackson. Na een lange tijd overgaan sprong hij naar de voicemail. Nog maar eens proberen en hetzelfde gebeurde weer. Ik wil het nog een keer proberen. Nu ging de telefoon een paar keer over maar deze keer werd ik weggedrukt. Jackson is wel degelijk boos. Weet je ik laat het wel een avondje rusten, morgen zal het vast beter zijn en dan bel ik hem op om hem te vertellen wat er met me is gebeurd.

Ik richt me weer op de televisie. Ik merk dat mijn ogen zwaarder worden. Het is lastig om het programma te volgen. Ik knipper nog een paar keer maar ik val toch in slaap op de bank.

Ik schrik op van een geluid wat ik niet meteen herken. De bel gaat denk ik in mezelf. Ik kijk naar mijn klok tijdens het opstaan.  Half 11 in de ochtend denk ik in mezelf. Nog een keer hoor ik de bel, ik loop zo snel als dat ik kan naar mijn voordeur. "Ik kom eraan, ik ben niet zo snel" roep ik. Eindelijk ben ik bij de deur en trek ik hem open. Ik zie een bezorger staan met een enorme bos bloemen. "Bent u Olivia de Bruyn?" vraagt de bezorger. "Ja dat ben ik" "Deze zijn voor u". Hij geeft de enorme bos bloemen aan en hij loopt weg. Van wie komen deze bloemen af?