Unicode
"မြတ်ဦး ..လွှတ် လွှတ် ငါ့ကို အဲ့လိုတွေငါမကြိုက်ဖူးနော်.......... ငါအဲ့တာမျိုးတွေကြောင့် နင့်ကို အရမ်းမုန်းတာ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့"
"မလွှတ်ဖူးသွေးခြယ် .. နင်ကငါ့အပိုင် နင်ကငါ့မိန်းမ ဖြစ်လာမဲ့သူ ၊ ဘာဖြစ်လို့ နင်တခြားကောင်နဲ့ အကြည်စိုက်နေရတာလဲ ကျောင်းမှာ ဟမ်"
"နင်ရူးနေလား အဲ့တာ ငါ့ သူငယ်ချင်း စာနားမလည်လို့ မေးလို့ ငါရှင်းပြနေတာ ပြီးတော့ ငါက နင့်အပိုင်မဟုတ်ဖူး ငါကိုယ်ငါပဲပိုင်တာ ၊ ချိုစင်သွေးခြယ်ဆိုတဲ့ငါက ငါကိုယ်ငါပိုင်တာသိလား.."
" နင်ငါတို့၂ယောက်ကြား အဖြစ်အပျက်တချို့ကိုမေ့ထားတာလား ငါကမမေ့ဖူးနော် နင့် ခန္ဓာကိုယ်ကိုငါတဝက်ပိုင်ဆိုင်ထားတာနော် မမေ့နဲ့ ၊ တခြားကောင်ဆီ ခြေလှမ်း ဒီနေ့လိုမျိုး ထပ်လှမ်းကြည့် ငါနင့်ကို အခုလို လွှတ်ထားမယ် မထင်နဲ့ အေး"
"တောက် .... လူယုတ်မာ"
" ပြွတ်စ် ...အင့်ဟင်း...."
"လွှတ်.....ငါ့ကို လွှတ်"
သွေးခြယ်လက်လေးနှစ်ဖက်ကို မြတ်ဦးလက်တဖက်ကချုပ်ကိုင်ထားသည်မို့ နီရဲကာ ရုန်းမရဖြစ်လို့နေသည်။ နှုတ်ခမ်းထူထူအိအိနီနီရဲရဲလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းပါးများဖြင့် ရစ်ပတ်ကာ အတင်းနမ်းရှိုက်လို့နေသည်။
အကြောတင်းမလေးကပါးစပ်တင်းတင်းစေ့ထား၍ အားမရဖြစ်ကာ ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မေးစေ့ကို ညှစ်လိုက်၍ နှုတ်ခမ်းလေး ပွင့်မှ လျှာဝင်ရောက်ကာ အတင်း ရစ်ပတ်ချည်နှောင်လေသည်။ သွေးခြယ် အတင်းရုန်းသော်လည်းမရ ....။ နားရွက်များကိုနမ်းရှိုက်လိုက်နှုတ်ခမ်းတွေ စုတ်ယူနမ်းလိုက်နှင့်မို့ ရုန်းကန်နေသော်လည်း အားလျော့လာရသည်။
ထိုနောက် ရင်ဘတ်ဆီ တရွေ့ရွေ့ လက်တစ်ဖက်ကရောက်လာသည်....။ အတင်းရုန်းကန်နေသော် လည်း ဖိညစ်နေသည်...။
အဘယ်ဝဋ်ကြွေးများကြောင့် ဒီလို အယုတ်တမာနှင့်တအိမ်တည်းနေဖို့ ဖြစ်တည်လာရလည်းဟု ကံဆိုးသော မိမိကိုယ်ကိုကိုယ် အပြစ်တင်ကာ မျက်ရည်ပူများ တဖြိုင်ဖြိုင်ကျဆင်းလာပါတော့သည်။
"အရူး နှာဘူး ... လွှတ်..အ"
"တဏှာရူး .. ကယ်ကြပါအုံး ...အင့်..အ...
အန်တီဖြူရေ ဟင့်....."
"တိတ်စမ်း.. တအိမ်လုံးက ငါ့ဖက်မှာ၊နင်အော်နေလည်း အပိုပဲ"
"လွှတ် ..အယုတ်တမာ မုန်းတယ်သိလား အ....ခွေးကြီး..."
YOU ARE READING
အချစ်ဝင်္ကပါထဲလမ်းပျောက်ခြင်း ( lost in love maze)
Romanceသတိပေးချက် ဤ ficသည် ဗဟုသုတရှာမှီးရန်ရေးသားထားသောစာမဟုတ်ပါ သာမန်အချစ်ဝတ္တုတပုဒ်သာ.. အသက်မပြည့်သေးသောကလေးများ ဖတ်ရန်မသင့်ပါ၊ အတုယူရန်မဟုတ်ပါ။ ကျေးဇူးပါ.. :) ကံကြမ္မာအလွှဲအပြောင်းကြောင့် မထင်မှတ်ပဲ အတူရှိလာဖို့ ဖန်တီးလာခဲ့တဲ့အခါ ချစ်လို့ငယ်ငယ်တည်းက အန...
