ဒီficလေးမဖတ်ခင် ကိုယ့်ဘက်ကကြိုပြီးတောင်းဆိုထားချင်တာတစ်ခုရှိပါတယ် ။ ဇာတ်လမ်းလေးက ("-့ " )အသံတွေအများဆုံးသုံးထားလို့ နာမည်တွေမှာ ("_့ ")ထည့်သုံးမိတာကိုဗွေမယူစေချင်ပါဘူး ။ ဟုတ်ကဲ့ ဒီလောက်ပါဘဲ စဖတ်လို့ရပါပြီ ။ ။
▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️
" ဒေါက်တာ "
" ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ "
" ဒေါက်တာကလေ အခုလိုပုံစံမျိုးနဲ့သိပ်လိုက်ဖက်တာဘဲ "
" ဟွန် "
" မျက်မှန်ကိုင်းပါးပါးလေးတပ်ပြီး အခုလိုကျွန်မရဲ့ဆေးမှတ်တမ်းတွေကြည့်နေတဲ့အချိန်ဆို ဒေါက်တာကအရမ်းကိုကြည့်ကောင်းလို့ ဒေါက်တာ့ချစ်သူဖြစ်ချင်တဲ့စိတ်တွေတောင်ဝင်မိတယ် "
" ခဏနေဆေးထိုးရမှာနော် .. ဆေးမထိုးချင်လို့အခုလိုပြောတာဆိုရင် အချိန်မှီသေးတယ် ရှင့်ရဲ့စကားတွေပြန်ရုတ်သိမ်းဖို့အတွက်ပေါ့ "
ဒေါက်တာကတစ်ဇာတ်ကလေးစမရပေမဲ့ အစခံရရင်မရှက်တတ်တဲ့မိန်းကလေးတော့မဟုတ်ဘူး ။
သူမဒီလိုပြောချိန်တိုင်း ရှက်ပြုံးလေးတွေပြုံးသွားတတ်တဲ့ဒေါက်တာ ။ သူမသိတယ် ဒေါက်တာကသိပ်ရှက်တတ်တာကို ။ ရှက်ပြီးကျိတ်ပြုံးတဲ့အခါ ပါးလေးတွေကဘေးကားသွားတတ်လို့ ရဲနေတဲ့ပါးပြင်လေးတွေက သိသာလွန်းနေတတ်ပြန်သေးသည် ။ အခုလည်းရှက်နေပြန်တဲ့ ဒေါက်တာ့ကို ကိုယ်ပြောလိုက်တဲ့စကားတွေထဲကအတိုင်း ကိုယ့်ကောင်မလေးအမှတ်နဲ့ အကြင်နာတွေပိုမိပြီးကြည့်နေမိပြန်သည် ။ ပုံမှန်ထပ်နဲနဲလေးလွန်ကြူးနေမိတဲ့
ဒေါက်တာ့အပေါ်ထားတဲ့ကိုယ့်စိတ်တွေကို ဒေါက်တာသာသိရင် စိတ်ဆိုးလေမလားဘဲ ။
" နည်းနည်းလေးတောင်စမရဘူး .. သိတယ်ဆိုရင်တောင် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးမှပေါ့ "
မျက်စောင်းထိုးပြီးဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ပြောလိုက်တဲ့ကိုယ့်ကို ဒေါက်တာကလေ ညင်ညင်သာသာလေးဘဲ ခေါင်းပေါ်လက်တင်လာရင်း ပုတ်လို့လာသည် ။
" ဒေါက်တာ့ကိုစိတ်ဆိုးလို့မရတာသိတယ်မလား .. သိရဲ့သားနဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ရင် ဆေးထိုးတဲ့အခါအရမ်းနာတတ်တယ်တဲ့ "
YOU ARE READING
You're My
Fanfictionချစ်ရတဲ့ဒေါက်တာရေလို့တမ်းမိတဲ့အခါ ဒေါက်တာ့ရဲ့ရှက်ပြုံးလေးတွေပါကပ်လို့ လွမ်းမိတာပါပဲ ။ 👩⚕️.....♡ ခ်စ္ရတဲ့ေဒါက္တာေရလို႔တမ္းမိတဲ့အခါ ေဒါက္တာ့ရဲ့ရွက္ျပဳံးေလးေတြပါကပ္လို႔ လြမ္းမိတာပါပဲ ။
