ICE AMERICANO [minsung]

Ben biliyorum onları isteyerek söylemediğini.

Jisung'un Anlatımı

-1 Hafta sonra-

Koskocaman bir hafta geçmişti ama biz Minho hyungla hiç konuşmamıştık. O gün kapıyı çarpıp gittikten sonra bir daha hiç konuşmamıştık.

"Jisung ağlama artık yeter." diyerek göz yaşlarımı sildi Changbin.

Evet ben yine ağlıyordum hatta hafta boyunca ağladım. O gün Minho hyung kapıdan çıktığı gibi yere dizlerimin üstüne çökmüş saatlerce ağlamıştım. Yaklaşık 1 buçuk saat sonra zil çalmış zorlukla açmıştım ve gelenin Changbin, Felix ve Jeongin olduğunu görmüştüm. Onları görür görmez hepsine sarılmış göz yaşlarımın tekrar akmasına izin vermiştim. Ve o günden beri her gün yanıma gelip duruyorlardı ya da gece bende kalıyorlardı. Şimdi ise salonda hepimiz oturuyorduk.

"Ya Jisungie ama yapma böyle. Hem bak Minho seni hemen affeder." demişti Jeongin.

"Af-affetmez ona dememem g-gerek şeyler d-dedim. Çok kır-kırdım kalbini."

"Ya o sana hiç kıyamaz bilmiyor musun?" diyerek araya girmişti Felix. Ardından yanağımı okşamış ve devam etmişti. "Kıyamam sana."

Burnumu çekmiş ve onlara dönmüştüm. "Gerçekten teşekkür ederim yanımda olduğunuz için."

"Bunun lafı bile olmaz bunu biliyorsun." demişti Changbin.

"Diğerleri nerde." demiştim burnumu çekerken.

"Minho hyung'un yanındaymış Hyunjin az önce mesaj attı."

"O na-nasılmış?"

"Doğruyu söylemem gerekirse kötüymüş." iç çekmiş ve dudaklarımı büzmüştüm.

Felix'in telefonu çalmış ve arayanın Hyunjin olduğunu söylemiş ve mutfağa gitmişti konuşmak için.

• • •

Felix'in Anlatımı

"Efendim sevgilim?"

"Nasılsın güzelim." demişti naif ses tonuyla.

"İyiyim gibi sen?"

"Neden gibi bir şey mi oldu?" endişeli ses tonuyla hemen konuşmuştu.

"Hyun sakin ol. Sadece Jisung'a takıldım gerçekten kötü durumda dünden beri ağlıyor." demiştim üzgün ses tonumla.

"Aynı durum burda da geçerli. Bunlar nasıl böyle oldu. Felix bunları barıştırmamız lazım."

"Evet sevgilim haklısın. Minho hyung'u kıracak bir şey demiş Jisung ama söylemiyor."

"Evrt bizde öğrenmeye çalıştık ama söylemedi."

"Peki ne yapacağız." demiştim sandalyeyi çekip otururken.

"Bilmiyorum ama bir yolunu bulmalıyız." arkadan gelen sesle tekrar devam etmişti. "Şimdi kapatıyorum güzelim. Seni seviyorum üzme kendini."

"Denerim. Bende seni seviyorum görüşürüz." diyerek kapatmıştım. Onu özlemiştim daha dün beraberdik ama yinede özlemiştim işte.