(Unicode)
"အဖျားမရှိတော့ပါဘူး သောက်ဆေးတော့၂ရက်စာပေးခဲ့မယ်။အဆင်မပြေရင်ငါ့ကိုဖုန်းဆက်လှမ်းခေါ်လိုက်လေ''
ဆော့ဂျင်က ဆရာဝန်ဖြစ်တာကြောင့်ယွန်းဂီနေမကောင်းဖြစ်လျှင်အမြဲတမ်းသူအိမ်ကိုလာကြည့်ပေးသည်။ဒီတစ်ခါလည်းသူနေမကောင်းဖြစ်တော့သူကိုယ်တိုင်ဆော့ဂျင်ဆီသို့ဖုန်းဆက်ပြီးလှမ်းခေါ်ရလေသည်။
''မင်းကိုလည်းငါအားနာပါတယ်..ခရီးရောက်မဆိုက်ငါ့ဆီကိုတန်းလာခဲ့ရတာဆိုတော့''
"ရပါတယ်ကွာ..ငါတို့ကအချင်းချင်းတွေဘဲ။အခုအဖျားတော့မရှိတော့ဘူး စာမူတော့သွားမပေးသေးဘဲအိမ်မှာဘဲအေးဆေးအနားယူပေါ့ကွာ''
"ဦး..ဆန်ပြုတ်သောက်မယ်"
ဆော့ဂျင်ရဲ့စကားကိုယွန်းဂီပြန်ဖြေရန်လုပ်နေစဥ်အချိန်တွင် အခန်းထဲသို့ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကိုယူကာဝင်လာပါသောဂျီမင်း။
"ဒါနဲ့သူက..?"
ဆော့ဂျင်ကဂျီမင်းကိုကြည့်ကာ ယွန်းဂီအားနားမလည်သလိုမေးလိုက်သည်။
"သူ့နာမည်ကပတ်ခ်ဂျီမင်းတဲ့..မျက်နှာချင်းဆိုင်အိမ်က"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်နာမည်ပတ်ခ်ဂျီမင်းပါ ဦးရဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အိမ်ကပါ တွေ့ရတာဝမ်းပါတယ်ခင်ဗျ''
ဂျီမင်းကအပြုံးလေးနဲ့ဆော့ဂျင်အားနှုတ်ဆက်လိုက်လေတော့ ဆော့ဂျင်ကလည်းပြုံးပြီးလက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်လေသည်။
"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် Hyungနာမည်က ကင်မ်ဆော့ဂျင်ပါ ယွန်းဂီရဲ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းပေါ့"
"အော် ဟုတ်ကဲ့"
"ဒါဆိုငါပြန်တော့မယ် ယွန်းဂီ..ဒီရက်ပိုင်းထဲနားနားနေနေ နေဦး။လူပျိုကြီးပီပီ ရှာကျွေးစရာမိန်းမလည်းမရှိဘဲနဲ့ပိုက်ဆံတွေသိပ်ရှာမနေနဲ့ဦး"
"မင်းစကားများလိုက်တာကွာ..သွားတော့ဟျောင့် ပြန်တော့"
"အခုတော့မင်းကငါ့ကိုနှိမ်ပြီပေါ့လေ အေးပေါ့ကွာ..လူပျိုကြီးတွေကပြောရတာလက်ပေါက်ကပ်တယ်ဆိုတာအမှန်တရားဘဲ ဂျီမင်းသတိထားနော်..အဲ့လူပျိုကြီးကမင်းကိုပါစိတ်တိုပြီးလုပ်နေဦးမယ်"
YOU ARE READING
𝗟𝗜𝗠𝗜𝗧𝗔𝗧𝗜𝗢𝗡𝗦 ||𝗬𝗠||
Fanfictionအရာဝတ္ထုတစ်ခုနှင့်တစ်ခုကြား၊ လူတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြား၊ မင်းနဲ့ကိုယ့်ကြား၊ ကျော်လွန်လို့မရတဲ့စည်းမျဥ်းသတ်မှတ်ချက်များစွာရှိနေတယ်။ Start Date- 25.11.2021 (4:30PM) End Date-
