nang matapos naman kaming kumain hindi parin ako kinakausap ni greg and i don't know why dahil ba sa nasabi ko kanina. ang sabi ko lang naman magandang idea yun ha.
"nay sa tingin mo galit ba saakin si greg?" tanong ko naman kay nanay siony habang inaayos namin ang mga pinagkainan namin.
"hindi ko masasagot yan anak kaya mas mabuti pa siya nalang kausapin mo" napatingin naman ako kay greg na nasa duyan.
hindi nalang ako umimik at binaling ko nalang ang atensiyon ko sa ginagawa namin.
"sige na anak kausapin mo na. ako nang bahala dito" hinawakan naman ni nanay siony ang kamay ko.
"mas lalaki ang problema kapag hindi kayo marunong magpatawaran" napangiti nalang ako ng sabihin saakin ni nanay siony yon.
oo nga naman.
-
dahan dahan ko namang nilapitan si greg, well siya lang ang nakita kong lalaking nagtatampo na hindi umiinom. mostly kase ang lalaki lasinggero eh.
"greg" tawag ko naman sakanya pero hindi niya naman ako pinansin.
"i'm sorry okay. di ko naman sinasadya eh" napatingin naman siya saakin.
"pero may point naman ako hindi ba? mas maganda to kung irerenovate natin at papagandahin para buksan para sa mga turista, mas marami ka pang matutulungan if you open this place, i swear i know everything. i can handle everything we can be partner about this. i'm architect and also i'm interior designer, i know how to handle this kind of situation. trust me" tumayo naman siya bigla, i know he's not interested.
"greg listen to me, mapapaganda natin tong resort na to if magtutulungan tayo. i know hindi mo pa ako lubusan kilala pero ito ang hinihintay kong experience" napahinto naman ako ng nakarating na kami sa tapat ng villa niya.
"you need to listen to me if you can't trust me just like you said that you can't trust boys well i also can't trust you, i don't need everything. i don't need to renovate my safe place, you understand? lumitaw ka sa buhay ko and you want to renovate my place?" hindi naman ako nakasagot ng talikuran niya ako, pero bago niya pa iopen ang door ng villa niya tinignan niya muna ako.
"always remember this. less talk less mistake" he said bago niya buksan ang pintuan niya at isara sa harapan ko. napaluha nalang ako.
"am i right that i don't need boys? all boys can hurt me." i whispered before a hardly step back and make me wiped my tears.
"kailangan mo to no ate?" napatingin naman ako sa gilid ko ng magsalita si lawrence sa gilid ko.
inabot niya naman saakin ang beer na hawak niya.
"paano mo nalaman? umiinom ka siguro ano?" tanong ko napakamot nalang siya ng ulo.
"grabe ka naman ate, napansin ko kase kanina na nagkakainitan kayo ni kua greggy eh" sagot niya naman bago kami lumakad pabalik kung saan nakaupo kanina si greg pero this time sa sand nalang kami umupo.
"pagpasensiyahan niyo nalang po ang utol ko ate ha? ganyan po talaga yan lalo na po pag pinaguusapan itong lugar na to matagal na po kase siyang kinukumbinsi ni inay na buksan ito pero lagi nalang po siyang tumatanggi" he said napatingin naman ako sakanya.
"bakit?" tanong ko na may halong curiosity.
"ito po kase ang safe place niya kumbaga, dito po siya nagtatago kapag pinipilit siya ng daddy niya na pumasok sa kumpanya nila" pagkatapos niya naman sabihin yon tinungga ko nalang ang beer ko ng straight.
"lassingera ka po ba talaga?" tanong ni lawrence na nagpatawa naman saakin.
"sa tingin mo po ate anong dahilan?" tanong naman saakin ni lawrence, ano nga bang dahilan. well dalawa lang yan. ayaw niya talaga dahil gusto niya ng normal na buhay o di kaya hindi lang siya marunong magpatakbo ng kumpanya.
"i think he just want a normal life, as simple as that" i said. he didn't speak.
"lawrence if you don't mind can you please give me more of these? please?" napakamot naman siya ng ulo.
"nako ate baka pagalitan po ako ni kua" sagot niya naman
"don't worry ako bahala sayo" sagot ko naman napangiti nalang siya bago tumayo.
pagkaalis na pagkaalis niya naman tumulo naman ang luha ko...
ako kaya, hanggang kailan din kaya ako magtatago ng ganito? a deep breath came out from me.
-
after a few minutes dumating na ulit si lawrence he handed me a 10 bottles of beer.
"hindi ka naman galit noh? kaya tinodo mo na?" tanong ko napatawa nalang siya.
"kailangan ko na pong magpaalan ate ah, pinapatulog na po kase ako ni nanay siony eh" napatango nalang ako sakanya.
"sige matulog ka na, anong oras na din goodnight" i said before i wave on him before he left me
ang lungkot naman dito walang kainuman. "hays i miss you manang and bonget but for now i need this ayoko muna ng problema." i whispered bago ko naman tinungga ang beer na hawak ko.
-
halos ilang oras na din akong umiinom dito, kinakausap ang sarili ko. parang baliw lang hindi ba
habang nakaupo naman ako may narinig naman ako sounds, that's what i sing with my mother back then.
"at nang lumigaya, hinango mo sa dusa. tanging ikaw sinta ang aking pag-asa" sinabayan ko naman ang kanta not until someone spoke beside me..
"your good singer." napabalikwas naman ako ng makita ko si greg sa gilid ko.
nanlaki naman ang mata ko.
"hindi ka na galit?" tanong ko naman
"akala ko susuyuin mo ko eh nagtampo pa ako" sagot niya naman habang kinakamot ang ulo niya.
"mukhang naparami ka na ah" he emitted.
i didn't respond.
"ang bilis mo naman maging okay" tumingin naman siya saakin. i see him in my peraphiral sight.
"i'm heard your voice eh" he said corny.
then we laugh together, oh diba kinantahan ko lang okay na kami. and then we spend the night together.
JE LEEST
TRIALS
Fanfictiehe love her to early but she love him too late. if there's a chance to make all things better? the way their start their relationship in the very first beggining or they just let their path vanish just because they afraid too loose eachother relatio...
