TRIALS

CHAPTER 32

Greggy PoV

nagising naman ako ng may maramdaman naman akong lumabas ulit sa gate, nanghihina at nilalamig ko namang tinignan kung sino yon then i see how irene staring at me in her window car.

kahit nanghihina ang mga tuhod ko dahil sa sama ng pakiramdam ko ngayon ay tumayo parin ako para sana habulin siya pero sadyang napakabilis ng takbo ng sasakyan nila kaya hindi ko na sila naabutan.

"IRENEEEEEEEE!!!" sigaw ko naman.

pero hindi naman huminto ang kotse.

napatingin naman ako sa malacañang, agad naman akong tumakbo sa loob.

may mga psg na humarang saakin pero nakipagsapakan ako para makapasok pero hinawakan naman nila akong lahat at pinagsusuntok dahilan para magdugo ang mukha ko.

"bitawan niyo siya." tumingin naman ako sa nagsilita it's irene dad

dahil hindi naman ako makatayo dahil sa sobrang sakit at hapdi ng mga sugat ko ay gumapang ako papalapit sakanya habang hawak hawak ko ang paa ni mr. fem

"please mr. president i love your daughter very much" i said while my tears keep falling.

"i'm sorry mr. araneta but you need to stop this. wala na si irene umalis na siya" halos maguho naman ang mundo ko ng sabihin niya yon

this can't be!!

"mrs. marcos i love you daughter" pagmamakaawa ko naman sa magulang ni irene.

bakit mo ko iniwan dito?! your so unfair irene. you didn't let me to explain bago ka manlang umalis.

"greg please, mabait ka at alam ko yon kaya wag mo nang pahirapan ang sarili mo. kalimutan mo na si irene" halos mabingi naman ako ng sabihin yon ng mommy ni irene.

bakit ba ang dali daling sabihin yon sakanila!? bakit ba ayaw nila akong pakinggan.

"mr and mrs. marcos let me explain first" i beg.

umiling naman sila.

"greggy" isang pamilyar at matikas na boses naman ang nagpatigil saakin

and it's dad.

bigla namang lumapit saakin si daddy

"i'm sorry mr. president and mrs. first lady to this mess. i'm sorry for the disturbance of my son" panghihingi umanhin naman ni daddy before he look at me.

napailing iling naman siyang tumingin saakin.

"let's go" he said then left me out.

i look at irene's parents nakita ko sa mga mata nila ang pag aalala pero mas nangingibabaw ang pagpipigil nila.

inalalayan naman akong tumayo ng mga psg.

"can i have one favor po?" tanong ko naman sa mga magulang ni irene.

"can i know kung saan po siya pumunta" tanong ko, ngumiti lang sila bilang sagot

i'm so desperate to think.

hindi na ulit ako nagtanong bago ko minabuti umalis na.

mahigit ilang minuto rin akong inalalayan bago ako nakasakay sa kotse ni dad.

ng makasakay naman ako bahagyang natawa naman si dad sa itsura ko

"look how pitty you are greggy, sinisira mo ang buhay mo dahil lang sa babaeng yon" he said then laugh again.

he started the car.

"bakit dad ano bang tingin mo ng i arrange marriage mo kami ni cassandra? naging mabuti ba ang buhay ko? kase dad! nakiusap ako sayo, nagmakaawa ako para sana maintindihan mo na ayaw ko dahil may mahal akong iba but you still didn't listen to me." i scoff.

"tell me dad kailan mo ba ako papakinggan?!" tanong ko naman.

"i do everything for you greggy" he said. napatingin naman ako sa labas bago tumulo ang mga luha ko

"you did not dad. you did all of this for you. dad ayoko! ayoko si cassandra how many times did i have to told you that?!" sigaw ko naman.

"tsaka mo na ako kausapin greg kapag okay ka na" normal niya naman sagot.

hindi na rin ako sumagot ng sabihin niya yon dahil nanghihina na rin ako at patuloy parin ang pagdugo ng mukha ko.

kung madaya ako irene. ang daya mo rin, kase you didn't let me to explain my side.

Irene's poV

"samahan nalang kaya kita" nagaalalang suggest naman ni ate.

i smile

"no need ate, i can handle myself tsaka go on don't spend your life just for me" i uttered she hold my shoulder.

"wala akong pakielam kung tumanda akong ikaw ang kasama. ang mahalaga okay ka" she said then hug me.

"ako hindi ate? ayokong tumandang virgin" pagbibiro ko naman ng bahagyang nagpatawa saamin.

"hey bong napakatahimik mo naman ata" i said ng mapansin ko namang ang tahitahimik ni bong

"i will miss you bunso take care of yourself" he sincerely said before he smile

i hug him

"i love you bonget" i said then wipe my tears.

"magingat ka don irene, malaman ko lang na hindi ka okay don susundan kita" ate imee said i laugh.

"i'm okay" i said.

"are you sure?" tanong naman ni bong na parang hinuhuli ako.

"not really but i hope. alam kong dadating yung araw na magiging masaya din ako para sakanya" i said

they hug me.

"i hope irene" ate said.

"ngayon ang kasal ni greg baka magbago ang isip mo at ihinto mo ang kasal" natatawang tumingin naman si bong saakin kaya hinampas ko naman siya.

"sira" i said then once again i make a wave on them before i left out and gave them a flying kiss.

how i hope na kapag alis ko dito sa pilipinas sabay din sa paglimot kung paano ka hinawakan ng babaeng makakasama mo ng panghabang buhay.