CHAPTER 26

293 29 14
                                    

"i love you" he kiss my forehead.

we're here in airport at ilang minuto nalang ay aalis na kami.

i wanted to cry so bad. i want to hug him so tight. i want to kiss him but i can't. ayoko ayoko siyang paasahin na baka makabalik pa ako ng buhay. i'm not sure.

"thank you" i can't help but i cry on his chest. bakit ba kase di ka nalang sumama!

hays.

"come with me please" i beg, he cup my face.

"hindi kita kayang makitang nahihirapan" bulong niya naman

"pero mas mahihirapan ako pag wala ka sa tabi ko" i said then hug him, so tight.

"i'm always with you" he whispered again then kiss my cheeks.

sa mga halik at yakap niya parang mas lalong bumibigat ang nararamdaman ko. ayoko nang umalis

"just promise me one more thing" he said and panely smile

tinignan ko naman siya sa mata and he hold my hand.

"babalik ka ng may ngiti sa labi" he said. i smile and kiss his lips.

"i promise, babalik ako dahil alam kong may babalikan ako" i said after we parted our kiss.

"i will miss you shin" he said then a tears came out from him

"take care of yourself rapist!" i said then panely laugh.

gagahasin mo pa ako. jk.

"i will my sunshine, my sunset" he said then once again he kiss jy forehead.

"irene. are you both done" a familiar voice called me. hays panira ng moment.

i wipe my tears

"yes" tugon ko naman bago ko yakapin ng mahigpit si greg 

hinatid niya naman ako kung asan sila ate and mama meldy.

dad can't go with us, dahil kailangan niyang asikasuhin ang mga sambayanang pilipino.

"mag ingat po kayo" bilang pamamaalam naman ni greg he kiss my mama and also my ate

"goodbye" he said then make a flying kiss.

"oh wag ka nang sumagot tinatawag na tayo oh. hahaba pa yan basta mahal niyo ang isat isa. tapos" ate imee bitterly said that make us laugh.

"such a bitter asshole" i rolled my eyes.

anayaten ka greggy.

then i make a wave at tuluyan ng umalis.

gusto kong umiyak ng mawala na sa paningin ko si greg. shocks ano bang nangyayari saakin! nababaliw na ba ako sakanya

pero pinapangako ko, babalik ako dito  ng magaling na. ng masaya at handa kang mahalin at pakasalan mahal ko.

AFTER 2 MONTHS.

i woke up when i felt strange in my left hand. ito nanaman another tusok nanaman.

buti sana kung tusok ni greg to kahit araw araw  sana eh.

ang laki nanaman ng itutusok saakin, napapikit naman ako ng marahan ko nang nararamdaman ang dahan dahang pagtusok sa kamay ko

naramdaman ko naman ang paghawak ni mama meldy sa kamay ko. i look at her. she's smile

"i'm here. that's okay you don't have to worry" she whispered that's make e smile. i love you mama

sa dalawang buwan namin dito panay karayom at simoy ng aircon lang ang nararamdaman ko.

paminsan minsan tumatawag si greg at kinakamusta ako and i like it.

dahil minsan sa mga oras na wala akong kausap siya ang nagiging kausap ko.

medyo hectic nga lang para sakanya dahil magkaiba kami ng schedule

pagkatapos ko naman maturukan naramdaman ko naman ang panginginig ng katawan ko. i want to puke.

"ate" naluluha naman akong tumingin sakanya. namumutla ang mga mata nila at namumungay.

walang mga araw na hindi ko sila nakikitang umiiyak kaya mas lalong bumibigat ang pakiramdam ko.

ayoko silang nakikitang nahihirapan ng dahil lang saakin. AYOKO!!

"what, may masakit ba sayo" tanong niya naman, she worriedly look at me.

umiling naman ako.

"nasusuka ako" halos ibulong ko naman ang mga salita  ko dahil sa panghihina ako.

dalawang buwan palang kami dito pero parang gusto ko nang sumuko. pagod na ako at ayoko na.

why do i need to go through this?! what the hell did i do to feel this.

a lonely tear came out from me.

she handed me the bowl kung saan ako sumusuka.

then i puke. but then dugo ang lumabas kaya naman napapikit ako sa sakit. 

then i hear mama meldy crying, her sobs.

i open my eyes and simply smile.

"hindi makakatulong ang pagiyak niyo saakin" i jokingly said kaya mga pinunasan naman nila ang mga luha nila.

minsan dumadalaw si bonget at daddy dito kapag meron silang meeting abroad kaya nakikita ko parin sila.

habang tumatagal naglalagas na rin ang buhok ko. kaya di ka rin ako magtataka kung pagkatapos ng mga ilang araw wala na akong buhok.

gusto kong umiyak at humagulgol sa mga araw na dapat magkasama kami ni greg. damn this leukemia.

malaki rin ang pinagbawas ng timbang ko at pansin ko yun. ayoko nang kumain dahil nahihirapan ako inguya ang panga ko.

"magiging okay din ang lahat" mama and ate hug me. i smile

"i know magpapakasal kami ni greg" i giggle after i say that. i see there's smile.

i miss greg already.

TRIALSWhere stories live. Discover now