Mission

Chapter 17

"OMG! she looks so gorgeous Sanya,you never failed my expectations nagmukha na siya'ng babae! Proud mother here!" napadilat ako sa sigawan. Naabutan ko si Queen Era nakikipag beso kay Sanya.

Napaiyak ako sa narinig. The word "Proud mother" nakaka-taba ng puso kase kahit hindi kami magkalahi ay tinanggap nila ako ng buo sa Thalassemia.

"Hala ka Queen umiyak! ba't mo kase sinabihan na nagmukha siya'ng babae,lalaki dapat"sigaw ni Sanya sabay himas sa likod ko.

Ngayon ko lang napansin na umiba ang buhok ko.

"Ah rebond ang tawag dyan sa buhok mo Ven, sumobra ang kulot kase—Wag kana magalit tibo!" naiiyak na wika ni Sanya. Tumango ako.

"Ano'ng oras na?" I ask.

"Sanya ihatid mo sa kalesa si Venus. Nako isang oras ka dito Honey Ven baka hinahanap ka na ng asawa mo!" saad ni Queen Era sabay hampas kay Sanya.

Napailing ako hinatid na ako sa kalesa pero nagpaalam na akong sumakay sa ibang kalesa. Nang sumang-ayon sila ay lumayo ako at nagteleport patungong loob ng bahay.

May kumatok. Binuksan ko 'to.
"Venus juice'colored nandito ka lang pala! Buti ligtas ka! Nereda nandito siya!" sigaw ni Minnerva ng makapasok. Kalabog na pumasok si Nereda. Nang makapasok siya ay niyakap niya ako.

"Ano'ng nangyare?" nagtataka'ng tanong ko. Mugto ang mata niya pati si Minnerva.

"V-Venus buti hindi ka sumama pabalik sa kalesa" nahihirapang saad ni Nereda.

"Bakit?" I ask pero nanatiling nakayuko siya.

"na-ambush ang kalesa nila,buti nakaligtas si Nereda!"  si Minnerva na ang nagsalita. Nanlaki ang mata ko.

"Saan dinala ang nakaligtas?!"nakisigaw na ako. Hinila nila ako sa Mansyon ng Emperor.

Nang makarating kami ay doon tumambad ang mga nakahigang babae, Duguan, namumutla at ang iba ay hindi na humihinga. Napasabunot ako sa sarili'ng buhok. KUNG SANA SUMAMA AKO PARA ILIGTAS SILA!

"20 na babae ang nakaligtas Ven"wika ni Minnerva.
Nilapitan ko ang duguang babae.

"Ano'ng nangyare?" tanong ko nang makalapit.

"Si Emperor! nakita ko siya doon! siya ang nag-utos!" balisa niyang sagot.

Tinignan ko ang Emperor. Nakita ko siya'ng naka-upo sa trono niya. Wala'ng emosyong nanonood sa wala'ng buhay na buntis habang nakapato'ng ang isang paa sa mesa.

Biglang nandilim ang paningin ko. Paano niya nasisikmura'ng tignan ang mga pinatay niya?!

Lumakad ako sa stage na inu-upuan niya. Total siya na ang papatay sa tagapagmana niya. Ako na lang mismo ang papatay sa kanya!

"Greetings. Another pregnant woman survived!" sigaw ng isang knight sa likod ko. Nadaanan ko siya kanina. Bumalik ako. Lumapit at sinuntok siya, nahimatay ito.

Buti nakapagpahinga ako kanina,sorry sa treatment mo Sanya,babalik na lang ako sa shop.

"Hoy ano'ng ginawa mo babae ka!" nagsilapitan ang ibang kawal.

Isa-isa ko silang sinuntok,sinipa. hingal na hingal ako.

"Mahal na Emperor, Ano'ng gagawin natin?"tanong ng Baron.

Sa mga oras na Ito ay wala ako'ng ini-isip kundi ang galit na bumabalot sa kalooban ko. Aaminin ko'ng pumapatay ako pero ibang usapan pag inosente ang pinatay mo. Sa haba ng paglalakbay ko ay nasa bukabolaryo ko na ang salitang sakripisyo, Ang sakripisyo'ng pakikilahok at boluntaryo ngunit sa estado ko,  ito ay sarili'ng kagustuhan ko. Masakit isipin na isinakripisyo ko ang Headquarters dahil sa konsensya ko. Utang na loob ko'ng tinanggap nila ang kawalan ko pero ano itong ginagawa ko?