Moon Princess (Legendary Fighter)

CHAPTER NINE

Nang makarating kami sa ospital agad akong sumigaw nang emergency. Agad namang nag-takbuhan ang mga nurse na may dalang stretcher papunta sa amin. Nang mailagay sa stretcher si.. Basta yung lalaki agad kong binayaran ang driver nang taxi at tumakbo sa mga nurse na tinutulak yung stretcher kung nasaan yung lalaki.

Nakita ko napa-tingin sakin yung lalaki at tinitigan ako. Tinganguan ko lang siya at agad na siyang dinala sa Operating Room. Umupo sa waiting area at itinext si Anna na hindi ako makaka-uwi ngayon dahil may emengency-ng nangyari tinanong pa nga ako kung okay lang ba ko, kaya naman sinabi kong wala namang nanyaring masamang sakin.

Ilang oras pa akong nag-hintay sa labas ng OR. Naka-sandal sa likod nang upuan at hawak ang cellphone nang lalaking yun. Just one look I know his rich sa suot niyang yun sa pananalita at gamit niya halatang mayaman siguro ninakawan yun kaya may saksak. Napa-lingon naman ako sa pintuan nang OPERATING ROOM nang bumukas iyon at lumabas ang doctor na halatang galing sa trabaho. Agad ko iton nilapitan.

"How did it go?" I ask coldly

"The operation goes well, but we still need a blood donor 'cause he lose too much blood already. And we still need to observe him for the rest twenty-four hours" he said

"Did you already find a blood donor?" I ask him, umiling siya saakin

"Naubusan na kami nang stock ng dugo tulad nang blood type niya at kung mag-papadeliver tayo it may delivered tomorrow afternoon and it's also hars to find a type of blood like his"

"What type is he?"

"Type AB--"

"Use mine, I'm also AB"

"Okay then" then he walk back inside the lumabas naman agad siya sunod nang mga nurse at pati narin yung lalaki naka-higa sa isang .... Stretcher at tulak naman ito nang dalawang lalaking nurse papunta sa isang kwarto. Huminto ang doctor sa harapan ko at sinabihan akong sumunod ako kaya naman agad akong sumabay sa kanila sa pag-lalakad. Nang maka-pasok kami inilipat nila yung lalaki sa isang kama at pina-higa sa kabilang kama katabi nito.

Agad nilang inasikaso ang pag-lilipat nang dugo sakanya. Napa-tingin naman ako dito na walang malay at namumutla pa. Tinitigan ko nang maigi ang mukha nito para kung sakali man ay may masisingil ako sakanya kapag nagkita kami ulit paka-alis ko dito. May pagka-singkit siya at mahabang pilik mata at manipis na labi, matangos na ilong at saktong kapal nang kilay so all in all he's a handsome man. Pero mas gwapo parin salanya ang lalaking nasa library kanina.... Teka... Ano na ba naman ang iniisip ko at nasagi ng isip ko ang lalaking iyon.

Napa-tingin ako sa mga nurse at doctor nang mag-labasan na ang mga ito, pero bago iyon ay lumapit muna saakin ang doctor. Nang maramdaman kong nagsi-mula nang lumabas ang dugo ko sa aking katawan at dumaloy sa maliit na tubong naka-kabit saakin at sa lalaking walang malay. Parang nanghihina ako nang kaunti at nawawala ang aking lakas.

"Are you okay if we leave you here? Don't worry too much minutes later your boyfriend will wake up and will be back here just press that blue button in there. The red one is for something emergency and the blue one is for informing us/ calling a doctor or nurse and once you press it you can speak through the intercom" he said kaya naman tumango nalang ako kase ayokong mag-salita at saka gustuhin ko mang itama ang sinabi niyang boyfriend ko kuno ang lalaking iyon kaya lang tinatamad talaga akong mag-salita.

Nang maka-labas ang doctor napa-tingin ako sa kisame ng kwartong tohh.. *sigh* why am I doing this when I can easily look for someone to be his blood donor. I just pity him that's why.. Tiningnan ko ang karayom na naka-kabit saaakin it would take some minutes to finish Maybe I can take a nap. I'm sure when I wake up he's still asleep.

I'll rest for a while....

Nagising ako nang maramdaman kong may naka-titig sakin.

"Hmmm..." I grunted then moved then bigla nalang akong naka-rinig nang mura.

"F*ck. F*cking sh*t aww d*mn"

Napa-bangon naman ako agad at napalingon ako sa gilid ko nang may kumalabog. At nakita ko ang lalaking walang malay kanina na ngayon ay nasa baba na nang hospital bed at naka-sandal dito at hawak ang gilid niya napa-tingin naman ako dito at bigla napatayo at nilapitan siya nang makitang dumudugo na ang sugat niya.

"Why the h*ll did you move?!" I shouted at him then help him sit. Hinawi ko ang hospital gown na suot niya at tiningnan ang gilid niyabg dumudugo tsk... Tiningnan ko naman siya na walang imik, nang makita ko ang mukha niya napa-kunot ang nuo ko anong nanyari sa kanya at para siyang bulkang sasabog na sa sobrang pula nang mukha niya. "Are you okay?" I ask him I even spatted his head to know if he has a fever but he's not sick. "I wanna ask you if your deaf or mute but I did hear you speak a while ago so your not. Why aren't you talking?" Agad naman siyang tumikhim

"Can you remove your hand already?" He ask, I look at my hand then I realiz kaya naman mabilis kong binawi ang kamay ko na hawak hawak ang tiyan niya. Nakalimutan ko lang naman ehh..

"I just forget" I said then agad akong tumayo at lumapit sa intercom I press the blue button.

"Hello this is Room 128 A send the doctor here" I said shortly then went to my back pack. Then isinakbit ko iyon sa kaliwang balikat ko. Nilapitan ko yung lalaki na naka-tingin saakin.

"I have to go, the doctor is coming and you look fine now" akmang tatalikod na ako nang hawakan niya ang kamay ko nanigas naman ako sa kinatatayuan ko at dahan-dahang tiningnan ang kamay niya na hawak niya.

"Please don't leave" he said. Kaya naman tiningnan ko siya and d*mn he looks so pitiful. *sigh* napa-buga naman ako nang marahas nang dahil sa pagmama-kaawa niya. "Please... Jus-just 2 or more hours" ang ayoko sa lahat ehh yong nagmama-kaawa.

"Okay" I said then put my bag down. I saw him smile a bit in my pheripheral vision. Sinakop nang katahimikan ang buong paligid namin nang ilang minuto.

A/N:

Thank you po talaga sa pagbabasa please comment if you want me to dedicate the next chapter to you 😊

Ms. Luccienne ❣️