CHAPTER FOURTEEN

4.3K 129 4
                                    

"PARA saan naman ang lahat ng toh?" Tanong ni Uncle. But I prefer Calling him Mang Ranie.

Kahit ako napa-taas ang kilay nang makita ang mga dala ni Nana kulang nalang dalhin niya lahat ng binebentang Soft Drink's at Juice sa tindahan sa dami nang dala niya.

"Ano ba naman kayo? Alangan namang para saan toh, edi sa bisita natin noh! Ito ang kauna-unahang pagkaka-taon na may bumisita satin dito. Tsaka hindi ko kase alam kung ano ba ang gusto niya inumin kaya binili ko nalang lahat ng nakita ko." Napa-tampal naman ako sa nuo. "O, hijo saan ba dito ang gusto mong inumin? ng maihanda ko na." Tanong nito sa Lalaki.

Tiningnan naman ng lalaki ang mga inumin kung saan ang gusto niya. Nang makita nitong may Pepsi ito ang kinuha nito.

"Pepsi?" Tanong ni Nana dito "yan lang ba? Marami pa naman dito."

"I'm fine with this. It's don't like drinks that has a strong acid" sabi nito, napa-tango naman kami. Umupo narin sila Nana at Mang Ranie pati si Anna ay naka-upo narin. Nag-dasal muna kami bago nag-simulang kumain.

Tahimik kaming kumakain, para sakin bago toh kasi maingay si Mang Ranie at Anna kapag kumakain kami eh. Kaya naman hindi nalang ako nag-salita pa.

"Nga pala bakit hindi ka umuwi kagabi? Tsaka inabutan karin ng gabi ngayon" tanong ni Mang Ranie bago sumubo. Napa-tingin naman kaming lahat sakanya pero naka-focus lamang ito sa pagkain.

"I was watching someone in the hospital, because no one can watch him. His family just arrive this afternoon." Tumango tango naman si Mang Ranie. Tsaka hindi na nag-salita pa ulit.

"Ikaw naman hijo parang ngayon lang kita nakita ah. Matagal naba kayong mag-kaibigan? Magka-klase ba kayo?" Tanong ni Nana

"No. It's his cousin. The one I watch in the hospital" mahabang paliwanag ko.

"Actually, We're Schoolmates and It's just a coincidence that she found him" sabi nito habang plain parin ang reaksiyon ng mukha hindi naman ito naka-poker face parang wala lang. Napa-irap naman ako.

"So why do you have to send her home? She have her own motorcycle?" Mang Ranie said, naka-tingin na ito samin.

"She has?" Tanong niya, sabay pa kaming nag-salita.

"I gave it to an old man." I said nakita ko pang napa-tingin sakin si Keith, bago uminom ng tubig.

"What?!" Maang na sabi ni Mang Ranie. Literal na naka-nganga pa ito at maski ang kutsara nito ay nabitawan. Si Keith naman ay nabulunan ng tubig sa gulat.

"What's with that face Hon? What's new with that? She always give her motorcycle to someone." Nana said.

"What's New?!" Nan-lalaking matang sabi ni Manng Ranie. "Yun yung paborito niyang motor, kaya malamang bago yun!." Sabi niya pa

Hindi niya rin maintindihan ang sarili ba't parang ang dali lang para sakanya ang ipamigay ang motor na yun samantalang mahal na mahal niya yun. At... At yun ang pinaka-huling regalong binigay sakanya ni... Nevermind naibigay niya na yun at hindi naman pwede bawiin niya pagka-tapos niyang ibigay.

Hindi niya man maintindihan ang sarili sa anong rason kaya niya binigay ang motor niya, ng marinig niya kase ang sinabi nitong dream ng anak nito ang magka-roon ng katulad na ganun na motor. She knew the feeling of dreaming something, that there is no chance to get.

"Ate. Ate?" Napa-lingon ako kay Anna ng marinig kong tinawag niya ang pangalan ko.

"Hmm.."

"Ok ka lang po ba?" Sabi niya. Siguro napansin niya ang pag-tahimik ko. Tinanguan ko lang siya tsaka sinenyasan na ipag-patuloy ang pag-kain niya. Hindi na siya umimik pa at kumain nalang.

Moon Princess (Legendary Fighter)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon