Bölüm50 Barlar Tehlikelidir

580 88 1
                                    

Her zamanki gibi bela peşime düşünce bara girdim. Açıkçası bu beden değiştiğimden beri başıma gelen bir şey.

Bu son olmalı.

İçeri girdim ve köşeye gittim. Yanıma garson geldi ve ne istediğimi sordu. Bir şişe şarap aldım.

Takip eden kişinin ne yapacağını bilmiyorum. Geçen seferki gibi birini de öldürmek istemiyorum. Sadece oturabilirim. Ama neden beklerken sıkılayım ki?

Ben otururken karşıma biri oturdu. Bu adam oldukça iyi görünüyor. Muhtemelen otuzlu yaşlardadır.

Ama bu adam neden beni takip ediyordu?

-Benimle bir işiniz mi vardı?

Adam karşımda oturdu ve bana kimligini gösterdi. Demek bir dedektif. Haa Drake'ten kurtuldum ve şimdi de başıma bu mu geldi.

-Size bir kaç soru sormak istiyorum.

-Haha. Ondan önce bir bardak almaya ne dersiniz?

Bu ortam çok gergin biraz yatıştıralım.

-İş birliği yaptığın sürece iyi şeyler olacak.

Hadi ama bir bardak teklif ettim ama neden hala böyle konuşuyor?

-İstemiyorsan sorun değil ben içerim.

-Bayan Katherine hala yetişkin değilsiniz değil mi?

A. Yakalandım. Hem de yine aynı yerden. Biri bana gençleştiğimi hatırlayabilir mi!?

-Ne istiyorsun?

-Dediğim gibi işbirliği yaptığınız sürece...

-Bunları geç ve sadede gel.

Bunun gibi inatçı tiplerle uğraşmanın bir nedeni yok.

-Anneniz hakkında bilgi istiyorum.

Annem? Ne alaka. İki yıl önceyle alakalı bir şeyler gelir sanmıştım.

-Maalesef kendisini tanımıyorum.

-Açık konuşun.

-Eminimki elinde detaylı bir öz geçmişim vardır. O zaman neden hala ölmüş annem hakkında beni sorgulamalısın?

Sesim titremeye başladı. Rol yapmak her zaman işe yarar.

Bana bir resim uzattı.

-Burayla ilgili bir şey biliyor musunuz?

Burası... burası yıllar önce kaldığım yetimhane...

İçimden yıkılırken dışarıda poker suratımı korudum.

-Hayır... Neden soruyorsunuz?

-O zaman önemli değil vaktinizi aldığım için üzgünüm.

Ayağa kalktı ve yürümeye başladı. Hayır böyle gidemez. Orayla ilgili ne biliyor?

Kolunu tuttum ve onu durdurdum.
Geri doğru garip bir ifadeyle döndü.

-Ama bir şeyler duydum... Nenem bazen böyle bir binadan bahsederdi.

Adam bir an parladı ama sonra eski yüzüne döndü.

Bununla bir şekilde uğraşmalıyım.
Bir oda tuttuk ve içeri girdik. Bu adamın figürünü bir yerden anımsıyorum.

Aklımda bir anda bir sahne parladı. Haha bu o! Bu o yenemediğim dedektif. Karanlıkta dövüşürken berabere kaldığımız...

Benim hakkımda bilgi mi buldu? Nasıl?

Bu önemli değil. Eğer örgütü hedef alıyorsa onu kullanabilirim.

-Evet burası hakkında bildiklerinizi alabilir miyim?

Konuşmaya nasıl girmeliyim? Anladığım kadarıyla bu adam benden zaten şüpheleniyor. Büyük ihtimalle örgütün bir üyesi olduğumu düşünüyor. Yoksa gizlenerek gelmezdi. O zaman açık olalım.

-Burası aradığın yer yıllar önce yakılan ve çocukların kaçırıldığı yer.

-!

-Ama sen bunu elbette biliyorsun.

-!!

-O zaman bana gerçek amacını söyle.

Bir anda oda tamamen soğudu. Hala kapının orada ayaktaydık.

-Bu örgütün bir üyesi olarak neden bana doğruları söyledin?

-Üye? Haha... Siz her şeyi yanlış anladınız.

Ona Slayer olduğumu söylemem intihar girişimi olur. O zaman başka bir bağlantı kurmalıyız.

-Onlar benim ustamı öldürdüler. Oranın bir üyesi olacağıma ölürüm daha iyi.

Adam şaşırdı.

-O zaman bana bildiklerini anlat intikam almana yardım edebilirim.

-Bu imkansız.

-Neden?

-Kanun adamlarına güvenmiyorum çok beceriksizler.

Ortam yine gerildi. Bu söze neden bu kadar kızdığını anlamadım? Ama onu kızdırmaya devam etmek istiyorum.

-Hiç bir işi düzgün yaptıklarını görmedim ve hiç biri ustamı yakalayamadı.

Ahh o tamamen çıldırmış durumda... Bir sonraki anda duvara bastırılmıştım. Yanlış anlamayın boğazımdan duvara asılmıştı. Kabedon gibi bir şey değil.

Uhh bu adamın elinin ağır olduğunu yeniden hatırladım. Şuan beni öldüremez ama ona karşı kazanamam.

Bu vücutla onu yenmem imkansız. Amaaaa kimse zarar veremeyeceğimi söylemedi. Önce ayağına bastım ve eli anı hamleyle gevşedi sonraki hamle ise bacaklarının arasına hedef alındı.

Güzel bir tekmeyle işi bitirdim. Adam acıyla geri çekildi.

-Dedektif telefon numaramı buraya bırakıyorum. Ya da sen beni bulursun zaten. Daha deminki ise... Ödeşmiş olduk.

Dışarı gülümseyerek çıktım ve geri dönmeye karar verdim. Bir günlük bu kadar hava almak yeter.

__________
Yazar:Villainesssss

Sınavlar bitince normale döncem. Şimdi hayatta kalmaya çalışıyorum.










Asıl Suçlu KimWhere stories live. Discover now