ASGARİ SEVGİ

1

"Ben bu işe başladığımda borcum 700 liraydı."

Kendimize verdiğimiz molada Canla terasta oturuyorduk. Kafenin içi gözüküyordu bu yüzden sorun değildi. Patron da başımızda olmadığı için rahattık.

"Ödedin mi?"

İçtiğim sigaradan bir duman daha çekip alayla sırıttım.

"Yoo."

Can kaşlarını çattı.

"Eee n'oldu borca?"

Küçük bir kahkaha attım. İnsanların burnu boktan benim burnum borçtan kurtulmuyordu.

"Beş bin oldu."

Canla beraber çalışıyorduk. İş dışında bir iki kez çıkışta bir şeyler içmiştik. Bir de böyle sıkılmayalım diye saçma sapan muhabbetlerimiz vardı.

Öyle dengesiz bir yerde çalışıyorduk ki bazen hiç iş olmazdı uyuyakaldığımız bile olurdu bazense o kadar yoğun olurdu ki geceye doğru ancak götümüz yer görürdü.

Patron her şeyi bana emanet etmişti, sadece hafta sonları uğruyordu.

"N'aptın lan?"

Yedim.

Bankadan gelmişler, kredi kartı isteyip istemediğimi sormuşlardı. Ben de çıkmaz bana demiştim. E borcum vardı. Onlar da olsun deneyelim deyince iyi dedim deneyin.

Sokaktaki lazer iknacıları gibilerdi. Abla patron bakıyor, lütfen.

Maaşımı on bin küsür gibi gösterip bana kredi kartını çıkarmışlardı.

O gün bir yemin etmiştim. Onu asla kullanmayacaktım!

Kullandım.

"Bir takım şeyler."

Can bir soru daha soracaktı ki içeri giren birini gördüm. Sigarayı atıp ayağa kalktım.

"Neyse hadi müşteri geldi girelim."

.
.
.

Bomboş bir günün ardından eve gelmiştim.

Oda resmen çöpe dönmüştü. Toparlamak amacıyla yerimden kalktığımda ayağımın altında bir hareketlilik hissetmemle gözlerimi büyütüp ayağıma baktım.

Böcek ezmiştim.

Çorapları çıkarıp iğrenek çöpe attım. Durduk yere günah işlemiştim yine.

Keşke günahlarımı yazan meleğin görevi değişseydi. Daha işe yarar bir şey yapsaydı.

Mesela sabah söverek uyandığımda "Yat, yat bugün de dünün aynısı." Deseydi ve ben uyumaya devam etseydim.

Tanrı görev dağılımını çok yanlış yapmıştı.

Tövbe çektim. İşlerim iyi bir insanken bile rast gitmiyordu. Bir de Allah'ın işine karışıp iyice bok edemezdim.

Çalan telefonuma baktığımda yabancı bir numara gördüm.

Yine bankadan arıyor olabilirlerdi.

Götüm üç buçuk atarak telefonu açtım. Normalde açmıyordum ama ben açmadığımda annemi aradıkları için mecbur kalıyordum.

"İyi günler. Sizi ************* Hastanesinden arıyorum. 13 Nisan 1999'da yapılan bir yanlışlığı düzeltmek adına gelip test vermeniz gerekiyor. Bebekler karışmış olabilir."