2

5.1K 333 137
                                    

İşte boş boş oturuyordum. Düşünmemek için diziye sarmıştım. Dünyanın en boş dizisi olabilirdi ama işe yarıyordu, aklımı meşgul ediyordu.

Dün eve gidip annemin ve babamın evine ayrı ayrı pasta göndermiştim. En ucuz olanından.

Muhtemelen babam takmamıştı hatta afiyetle pastayı yediğinden emindim. Annem sinirlenmiş olmalı ki birkaç kere aramış, açmamıştım.

Onlarla içimde büyük bir kavgam vardı.

Çıkış saatim geldiğinde kasayı sayıp miktarı yazdım. Patrona fotoğrafını çekip attım. Can geldiğinde işle ilgili özet geçip yapacaklarını söyledim.

Yapmayacağından ve götünü benim toplayacağımdan o kadar emindim ki.

Yine de umut fakirin ekmeğiydi.

Çıkacakken iki çocuk geldi. Birisinin gözler dolu doluydu. N'olmuştu ki?

"Abla su alacağız ama paramız yok."

Arkadan bir su alıp eline verdiğimde gülümsemişti. Ben de gülümseyip göz kırptığımda diğerine döndüm.

"Aç mısınız? Tek başıma yemekten hoşlanmam."

Yoo, bayılırım. Asıl biriyle yemek sıkıntıydı.

İki çocuk gülüşmüş "Hayır." demişlerdi. Israr edecekken kapıdan çıkarken söyledikleriyle tek kaşım kalkmıştı.

"Enayi parası! Şimdi bu parayla çikolata alabiliriz."

Can'ın kahkahasıyla ona döndüm.

"Mallar."

"Asıl sensin mal. Çocukların giyiminden de mi anlamadın?"

"Benim takıldığım o değil ki."

Can kafasını "Ne?" anlamında salladığında omuz silktim.

"İki buçuğa çikolata mı kaldı amına koyim?"

Çantamı ve ceketimi askıdan alırken beni izliyordu.

"Sonuç çıkmadı değil mi?"

Çıktı, çıktı. Hiç doğmamış olmam gerekiyormuş ama yanlışlıkla doğmuşum, bu yüzden de bomboş bir hayat yaşıyormuşum.

"Hayır."

"Bence nasıl davranacağını planlasan iyi olur."

Evet. Mesela öz olduklarını öğrendiğim an kredi kartı borcumu öz babamın üzerine yıkacaktım.

"Gerek yok."

Bir şey söylemesine izin vermeden hızla kapıya ilerledim. Bu konu oldukça uzamıştı.

"Görüşürüz, kolay gelsin."

Eve geldiğimde kapıya sıkıştırılmış elektrik faturasını gördüm. Sinirle eve girdim.

Ne çabuk bir ay olmuştu! Daha geçen hafta ödememiş miydim!

Gördüğüm sayıyla gözlerimi büyüttüm. Kıç kadar yerdi, bütün apartmanın elektiriğini bana mı sokuyorlardı?

Lan pavyon mu işletiyordum!

Madem bu kadar para ödeyecektim pavyon açıp para kazansaydım!

Ben sırf fatura çok gelmesin diye saçlarımı kurutmayan, ütü yapmayan, televizyon çalıştırmayan insandım! Kettle bile çalıştırmıyordum lan!

ASGARİ SEVGİ Where stories live. Discover now