ASGARİ SEVGİ

10

Annemle babam işe geçmişti. Devrim ise kafeyi kontrole gitmişti. Ben odaya geçip dizi izlemiştim, uzun zamandır izleyemiyordum ve iyi gelmişti. Canla konuşmuş ve kafeyle ilgili bilgi vermiştim.

Telefonum çaldığında Devrim olduğunu görüp aramayı yanıtladım.

"Efendim?"

Odanın içinde turlarken balkona çıkmış, bahçede onu görmüştüm. Köpek Puşt yine dizlerine tırmanmaya çalışıyordu.

"Neredesin güzelim?"

Gülüp ona baktım.

"Odamdayım, sen neredesin?"

Sesimi duyduğunda kafasını kaldırıp balkona baktı. Göz kırptığında "Gel hadi aşağıya." Demesiyle onu onaylayıp telefonu kapattım.

Merdivenlerden seke seke indim. Kapıya ilerlerken yüzümü buruşturdum. Ne bu neşeli haller?

Bahçeye çıktığımda Devrim'in yanına gittim.

"N'aber patron?"

Devrim burnumu sıkıp "Senin patronun yok dememiş miydim?" Dediğinde yüzümü ondan kurtarıp burnumu ovdum.

"Fazla samimi olmayalım lütfen Devrim. Bu nasıl sevgi anlayışı?"

Devrim muzipçe gülüp beni kolunun altına aldı. Köpek Puşt peşimizden ilerlerken koltuklara geçtik. Köpeğe gözlerimi kıstım.

Beni asla takmıyordu, ben onun anasıydım oysa.

"Niye peşimden geliyorsun sen?"

Devrim yanına iki kere vurup "Gel kızım." Dediğinde gözlerimi büyütüp ona baktım, köpeği gösterdim.

"Bu kız mı?"

Köpek Puşt, Devrim'in kucağına atladığında hâlâ şaşkındım. Neden erkek olduğunu düşünmüştüm ki?

"Dişi güzelim."

Kollarımı bağlayıp onlara baktım. Devrim onun başını okşarken gayet keyifliydi. Puşt. Devrim kafasını kaldırdığında gülümsedi.

"Kıskandın mı sen?"

Ona omuz silkip önüme döndüm. Köpekten kıskanacak halim yoktu ya canım.

"Ben kıskanmam ki."

Devrim onaylar mırıltılar çıkarıp kanepenin üstündeki topu attı. Köpek Puşt topun peşinden koşarken Devrim yanağımdan makas aldı. Muzipçe güldü.

"Merak etme güzelim, ikinizin de yeri ayrı."

Hayretle ona bakıp "Sağ ol ya." Dediğimde Kaan, Efkan ve Tan da gelmiş koltuklara oturmuşlardı.

Rahatsızca yerimde kıpırdanıp ayağa kalktığımda Kaan'ın sesini duydum.

"Şey... Biraz konuşalım mı?"

Onu umursamadan geçip gidecektim ki Efkan kolumu tutup beni durdurmuştu.

"Hep böyle bizim olduğumuz ortamlardan kalkıp gidecek misin?"

Yok boynunuza atlayacağım. Ona dönüp gözlerine baktım. Gözlerini kaçırıp elini kolumdan çekti.

"N'oldu? Kaan bu davranışımdan etkilenir diye  endişelendin mi?"

Efkan kafasını onaylamaz biçimde salladı. Ağzını açacaktı ki Devrim'in uyarıcı bakışlarıyla omuzlarını dikleştirip boğazını temizledi.

"Hayır tabii ki. Artık iki kardeşim var ikinizi de düşünüyorum."

Mutluluktan uzak bir şekilde kocaman gülümsedim.