Forget Me Not

🖤28🖤

Unicode

ဒီ​နေ့ဆို Jeonခရီးသွားတာ တစ်ပတ်ပြည့်ပြီ။
​နေ့စဥ်ဖုန်းဆက်ပြီး အလွမ်း​တွေကို ​ပြေ​​​လျော့​စေ​သော်လည်း တစ်ခဏတာသာ..။
မ​တွေ့ရမှ ပိုလွမ်းရသည်။ ​နေ့စဥ်ပိုင်ဆိုင်ထားရ​သော အ​ထိအ​တွေ့​လေး​တွေ၊ ရ​နေကြ Jeonရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ရနံ့​လေး​တွေ ၊ ​နောက် Jeonရဲ့အရာရာ...သူလွမ်းလှပါသည်။

ဒီ​နေ့​တော့ Hoseokနဲ့အတူ Taehyungဆီသွားဖို့ ချိန်းထားကြသည်။
Taeရဲ့ တတိယအကြိမ်​မြောက် အကြီးမားဆုံး ပန်းချီပြပွဲအတွက်​ပေါ့။

"Jiminသွားစို့"

"​အေး လာပြီ"

နှစ်​ယောက်သား ပြခန်းဆီ​ရောက်သွား​တော့
Taeအတွက်ပို့​ပေးလိုက်​သော Jeonရဲ့ဂုဏ်ပြုပန်းစည်းက ​ရောက်လို့​​နေပြီ။

"Jungkookက လူသာမလာတာ
ပန်းစည်း​တော့ ငါတို့ထက်​စော​အောင်ပို့​ပေးသား"

"ဟုတ်ပါ့ မြန်လိုက်တာ"

"Jiminနဲ့ Hoseok လာ ငါ​မျှော်​နေတာ"

"ဂုဏ်ပြုပါတယ် Tae​ရေ"

"Taehyungဂုဏ်ပြုတယ်ကွာ"

အချင်းချင်း​​ပွေ့ဖက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ဒီ​နေ့ရဲ့ ဇာတ်လိုက်​လေးဖြစ်တဲ့ Taehyungက ခန့်ညားထည်ဝါစွာ ရှိ​နေသည်။
သူသွားမယ့်လမ်းကို ​သေချာ​ပေါက် ဖြစ်​မြောက်​အောင် ​လျှောက်လှမ်းနိုင်​သော Taehyungသည် ​ကျောင်းတုန်းကလို လူငယ်ပီပီဆိုးသွမ်းတာမျိုး ရှိမ​နေ​​တော့​ပေ။
အရှိန်အဝါတစ်ခု အမြဲလွှမ်းမိုး​နေ​သော Taehyungသည် Jiminအတွက်ဆိုလျှင်ဖြင့် ​ရောက်ရာအရပ်က​နေ အမြဲအသင့်ရှိ​နေ​ပေးတဲ့သူ။

"သွားသွား Taehyung ငါတို့က ကိစ္စမရှိဘူး"

"ဟုတ်တယ် ငါတို့လည်း ​လျှောက်ပတ်ကြည့်အုန်းမယ် လုပ်စရာရှိတာသာလုပ်"

"​အေးပါ အာ့ဆို ခဏသွားလိုက်အုန်းမယ်"

သူတို့အနားကထွက်ခွာသွား​သော ပြပွဲရဲ့အဓိကကျ​​သောလူသား​လေးကို နှုတ်ဆက်ရန်​စောင့်ဆိုင်း​နေသူ​တွေက အများအပြားပင်။
အားလုံးကို ​သေချာ​လေး လိုက်နှုတ်ဆက်နေ​သော Taehyungသည်
​ဖော်​​​ရွေ​သော အပြုံးတို့ဆင်မြန်းထားပါ​သော်လည်း
​တောက်ပ​​သော အရှိန်အဝါတို့က ကြီးစိုး​နေပြန်သည်။