Flower Of The Vampire

Chapter 14

Gusto ko na lang nasumuko sa buhay ko parang wala ng saysay dahil yung isang tao na nagpalakas sakin siya din ang dahilan kung bakit ako ganito gusto ko na lang na sana sumama na lang ako sa mga magulang ko. Minsan nga tinatanong ko ang diyos kung bakit pa ako Nabuhay kung wala na namang magmamahal sakin parang nabubuhay na lang ako para sa sarili ko.

Nakatanaw ako sa labas nung may naramdaman akong parang nagmamasid sakin kaya tinignan ko sa puno a malapit dito sa kwarto pero hindi ko ito makita dahil medyo madilim sa labas pero ramdam ko talaga na kanina pa siya nandito at tinitignan ko ito. Pero ewan ko ba parang hindi ako natatakot kasi parang harmless naman siya at kung sasaktan niya ako kanina pa sana nung malalim ang iniisip ko.

Nung isasara ko na sana yung bintana nung biglang gumalaw yung mga dahon ng puno at nakita ko dun na may lumipad nung tignan ko para siyang ibong adarna na makulay at parang ang ganda niya sa malapit.

Tinitigan ko lang siya habang lumilipad ito palayo kaya sinarado ko na lang ang binatana.

ILANG ARAW NA ang lumipas pero hindi parin mawala sa isip ko yung ibing yun parang may sinasabi siya pero hindi ko lang alam kung ano yun.

SOMEONE POV:

Ka gagaling ko Lang sa kanya pero bakit ganon ramdam ko na malungkot siya napapaisip ako kung bakit ganon siya may ginawa ba ang hari ng bampira sa kanya.

Tinawag ko ang isang alagad ko dahil may ipapagawa ako dahil ramdam ko na may hindi magandang mangyari sa mga susunod na araw at wala pa naman yung kaibigan ko dito para sana tignan kung bakit ganito nararamdam ko. May isang panganib na mangyayari at hindi ito mapipigilan kahit ako na pinakamataas hindi ko ito kaya.

“mahal na diwata bakit niyo po ako pinatawag”
“may ipapagawa ako sayo at kailangan mo itong gawing mabuti kung hinsi ikaw ang mananagut sakin”
Pagkatapos kung sabihin ang kanyang gagawin hinatid ko na siya sa taong kanyang babatayan gamit ang kapangyarihan ko

Kung sana kaya kong ako mismo ang magbabantay sa kanya gagawin ko pero hindi pwede mas kailangan pa ako dito at hindi pa ito ang oras para malaman niya kung saan siya galing.

GRACIE POV:
“hmm miss pwede ba akong maki upo dito?” napatigil kami sa kwentuhan namin nung may nagsalita kaya tinignan namin ito.
“sige ok lang” aniya ni vana.

Napag alamanan nami na tranferee pala ito at wala pa itong gaanong kakilala kaya napagpasyahan namin na kaibiganin na lang para naman hindi siya magisa dito.

Siya pala si xantia montessa at sabi niya lumuwas pala siya dito sa manila dahil may kaialangan siyang gawin.

Hindi na namin inalam dahil baka ayaw niya ding sabihin.

Pahero pala kami ng kursong kinuha kaya mas napalapit kami ng husto pero minsan mag kakaiba sa kanya dahil nung nasa oval siya parang kinakausap niya yung ibon at hindi lang ito ordinaryong ibon hindi ko maanigan ng husto dahil malayo ako sa kanila.

Nung naramdama siguro ni xantia na may tao bigla niya na lang binitawan ang ibon at lumipas nito kaya mas naanigan ko ito parang kamukha niya yung nakita ko nung gabi na parang ibong adarna.

“kanina ka pa ba diyan?’ tanong nito sa akin.

“hindi naman. Bakit pala parang kinakausap mo yung ibon kanina?”

“hindi bigla kasing dumapo sa akin kaya parang kinakausap ko”
Nagkibitkalikat na lang ako at hindi na lang pinansin baka guni guni ko lang iyon at wala naman akong nararamdaman sa kanya hindi gaya nila wyne.

Parang normal naman na tao ito kaya hindi ako nangangamba na baka may mangyaring hindi maganda sa akin lalo na ngayon na hindi na ako ang binabantayan nila.

“gracie paano kung isang araw malaman mo hindi pala ito ang mundong nakatadhana para sayo?”

Biglang salita ni xantia sa tabi ko. Pero napaisip din ako dun paano nga ba.

“hindi ko alam pero ang alam ko ito na ang mundo ko. Pero sana hindi ito para sa ganon makasama kio siya ng matagal”

Minsan hinihiling ko na sama kagaya ko sila para sa ganon hindi na siya maghanap ng iba at sana ako na lang yung bulaklak para hindi ako nalunglungkot ngayon.

“bakit mo pala natanong. Bakit hindi ka ba tao. I mean may lahi ka bang kakaiba”

Nakita ko na parang hindi mapakali yung mata niya at parang na tense yung katawan niya kaya may hinala na ako pero hindi ko ito sinabi at gusto ko na siya mismo ang magsabi sa akin.

Nagtagal pa kami sa oval at pinagmasdan na lang yung mga taong dumadaan nung may naramdaman akong nakatingin sa akin kaya nilingo ko ang paligid at doon ko nakita sina wyne sa open gym kasama nya ang mga kaibigan niya.

Nung nakita niyang nakatingin ako bigla itong umiwas at tumingin ito nila hanz. Dahil dun hinila ko na si xantia para umalis na dun kasi hindi ko na kaya nung silang lahat na yung tumingin sa gawi namin at hindi ko alam pero parang nagtataka si bryant nung nakita niya si xantia pero baka guniguni ko lang iyon.

Kala ko ba umalis na sila dito sa mundo ng mga tao diba nahanap na nila yung bulaklak bakit hindi pa sila umaalis may kailangan pa ba silang gawin dito. Mga iniisip ko nung papunta na kasi sa classrom.

Hindi naman na ako masyadong nalulungkot pero nasasaktan pa din ako at sana yun na yung huling magkikita namin kasi hindi ko alam baka magbreak down ako kapag ngkita na kami ng kami lang.

Nung nakarating na kami sa classroom tinignan ko si xantia na may pagtataka sa mukha niya pero hindi ko pa kayang ipaliwanag sa kanyan dahil ayoko ng alalahanin yung panahong masaya pa ako na kasama siya.

Buti na lang nairaos ko yung araw na iyong at hindi na kami ulit nagkita nila wyne kaya pinagpapasalamat ko na lang iyon.

WYNE POV:

Wyne anak wag kang padalos dalos sa mga desisyon mo maraming vampira ang nakaksalalay sa mga kamay mo kaya magingat ka sa lahat ng mga gagawin mo lalo na sa paghahanap sa bulaklak hindi lahat ng nasa harap mo totoo kilatisin mo ang mga ito anak. Ikaw na ang hari ngayon kaya alam kong kaya mo itong gampanan

Nandito ako ngayon sa secret room ng aking bahay nung maranig ko ang tinig ng aking ina.  Anong dahilan ni ina bakit siya nagparamdam ngayon lang ito simula nung namatay sila ni ama hindi siya nagbigay ng babala. Oo nagpaparamdam siya pero ito yung unang una na babala ang ginawa niya.

May desisyon bang ginawa ko na hindi ko pinagiisapan? Hindi ko alam kung meron pero sana wala.