Güneşi Yakala

19. Bölüm

Merhaba 💛

Görüşmeyeli nasılsınız? Umarım herkes iyidir. 🌸 Bölüme geçmeden geçen günlerde twitterda açtığımız sohbet odası için başta o güzel sesleriyle eşlik eden Melisa ve Çilli Ördek olmak üzere katılan herkese teşekkür ederim. Hepiniz çok sevimliydiniz 🥰

Genel anlamda içten ilginize ve sıcacık hissetiren sevginize de ayrıca teşekkür ederek bölümü sizlere bırakıyorum 😻

Keyifli okumalar.

☀️

Sonraki dakikalarda Casper'ı sayıklayan Efe'nin yanında dizleri üstüne çökmüş halde Yavuz'u bekleyen İnci, her geçen saniye sancıyan yüreğinin ağırlaştığını hissediyordu. Tedirgin bakışları sık sık apartman kapısına çevrilse de sokağı sarmış meraklı kalabalıktan pek de bir şey gördüğü söylenemezdi. Tam Fikoş'a dönüp Yavuz'a bakmaya gideceğini söyleyeceği sırada kucağındaki Casper ile onlara doğru gelen Yavuz'u fark ederek sevinçle ayağa fırladı ve ona doğru koştu. Gümbür gümbür atan kalbi ile Casper'ı Yavuz'un elleri arasından alarak, zavallı hayvanın korkudan tir tir titreyen minik bedenini defalarca öptü ve başını Yavuz'un omzuna yatırdı. Yavuz da o anda kollarını İnci'nin bedenine sararak, ferahlayan yüreği ile gülümsedi.

"Efe'nin odasındaydı, dumandan etkilenmemiş sadece gürültüden korkmuştu." diye fısıldayarak içli içli ağlamakta olan İnci'nin saçlarını okşadı. "Üzülme, üzülmeyin artık lütfen."

Gülümseyerek kafasını sallasa da ağlamaya devam eden İnci, başını hafifçe geri çekip onu ve Casper'ı kolları arasında tutmaya devam eden Yavuz'un yüzüne tırmandırdı telaşlı gözlerini. Yavuz da tam o anda başını eğip ona baktığından yüzleri arasındaki mesafe azalmış hatta Yavuz'un çenesi varla yok arası bir dokunuşla kızın burnuna temas etmişti. Fakat harap olan yürekleri öylesine ferahlamıştı ki ikisi de bu yakınlıktan rahatsız olmadı.

Gözlerindeki yaşlara rağmen dudaklarına yayılan buruk tebessümle "Sen iyi misin?" diye fısıldadı Yavuz'a İnci.

Bunu sorduğu sırada sağ gözünden süzülen ufak bir damla, Yavuz'un o yaşı önce buruk bakan gözleriyle usul usul takip etmesine hemen ardından da havalanan başparmağının yumuşak teması ile o yaşı nazikçe yok etmesine sebep olmuştu. Daha sonra da ona hala endişeyle bakmaya devam eden İnci'yi rahatlatmak istercesine gülümsemişti.

"İyiyim ben." derken, başparmağının ucu kızın gözyaşının inmiş olduğu yanağını farkında olmaksızın boydan boya okşadı ve usulca çenesine doğru sürtünerek aşağı indi. "Her şey yolunda."

Gözlerini Yavuz'un bakışlarının rahatlatıcı etkiye sahip derinliğinden güçlükle koparan İnci, kafasını sallayarak adamın kolları arasından sıyrıldı.

"Teşekkür ederim."

Minnet dolu gülüşüyle avuçları arasındaki Casper'ı yeniden öperek hüzünlü bakışlarını Efe'ye çevirdi. İkizini kapılmış olduğu derin ızdıraptan kurtaracak olan minik can avuçları arasındaydı işte. Kederli bir sevinçle yeniden iki yana kıvrıldı dudakları ve adımlarını kardeşine doğru çevirdi. Birkaç saniye içinde avuçları arasındaki Casper ile Efe'nin önünde dizleri üzerine çöktü.

"İstiridye'm." diye seslendi ileri geri sallanan kardeşine yumuşacık sesiyle. "İstiridye'm, bak Casper geldi."

Ancak Efe ortamdan öylesine kopmuştu ki duymadı İnci'yi, duyduysa da anlamlandıramadı. Zira mahşer alanına dönmüş olan beyninin içi karmakarışık bir devinim içerisindeydi. İnci de bunu tahmin edebildiğinden, gülümseyerek titrek avuçları arasındaki Casper'ı ikizinin görüş açısına uzattı. Bir anda gözleri önünde Casper'ı gören Efe ise o anda ileri geri sallanmaktan vazgeçerek öylece kalakaldı. Minik Casper'ın görüntüsü karanlık bir girdaba dönen zihnine ışık tutarken dudaklarındaki telaş, yüzündeki acı kayboldu. Kaşları havalandı, gözleri irileşti ve genç adam belli belirsiz tebessüm etmeye başladı.