"How are you feeling?"
Napabalikwas ako ng bangon. My nose slightly wrinkled when an unfamiliar scent of medicines corrupted my nostril.
Binalingan ko ang nakatayo sa aking harapan na si Amanda. Nagulat pa ako nang makita siyang nakasuot ng isang mahabang puting coat na karaniwang ginagamit ng mga doctor. She's also carrying a notepad.
"N-Nasaan ako?"
She scanned me before writing down something on the pad she was holding.
Wala sa sariling napahawak ako sa puson ko nang maalala ang dahilan kung bakit ako nandito. I did not feel any pain or uncomfortableness. Namamangha kong inangat ang tingin sa nagiisang taong kasama ko ngayon.
By the look of her, marahil siya ang tumingin at gumamot sa akin. So... she knew, probably. Namula ako sa kaisipang alam nya ang kadahilanan ng lahat ng ito.
"You're a doctor?" I asked,
Sa pangalawang pagkakataon ay hindi niya ako sinagot at nanatili lamang nakatingin sa akin.
I pursed my lips. "Thank you."
Yumuko ako dahil sa kahihiyan. Sinubukan kong iapak ang mga paa ko sa sahig upang makaalis na sa kung saan man itong lugar na ito. Sigurado naman akong may naghihintay sa akin sa labas na isa sa mga kaibigan ko.
Pero bago pa ako makatayo ay hinawakan na ni Amanda ang braso ko.
"You still need to be examine for a couple of hours." she seriously said,
Lumayo ito at may kinuha sa isang lamesa na nasa gilid. Tila may binabasa siya doon at nanatili lamang akong nanunuod sa bawat galaw niya.
I still cannot distinguish her. May mga pagkakataong masaya ang bukas ng mukha niya at tila walang problema sa mundo at minsan naman, katulad ngayon, ay tila pasan naman niya ang buong mundo with that creepy role she's now playing.
Tumikhim ako. I was about to open my mouth to ask again when she did it first.
"Laceration, huh?"
Kumunot ang noo ko dahil sa kalituhan sa sinabi niya. She smirked.
"Laceration." Pag-ulit niya sa sinabi sabay abot sa akin ng isang manipis na papel, "You have wounds on your vagina walls kaya nakakaramdam ka ng labis na sakit doon. It stretched too much causing it swollen and leaving cruel marks."
Namula ang buong mukha ko sa narinig.
Hindi ko maintindihan ang kung ano mang nasa papel na binigay niya kaya ibinaba ko nalang ito. Hinilot ko ang sentido at parang gusto ko nalang kainin ng lupa ngayon.
"Don't worry, I won't broadcast it out loud."
I remained silent for a couple of minutes. Inangat ko ang paningin ko nang makalma ang sarili.
"Papanong... wala na akong nararamdamang ni katiting na sakit ngayon?" I confusedly asked,
"I injected some high dosage of pain reliever to you."
Nakagat ko ang gilid ng aking bibig at tuluyan nang itinayo ang sarili.
"I didn't know na may alam ka sa ganitong aspeto. And, thank you again." I softly said, "Can I go now?"
Dahan-dahan itong tumango kaya walang pagaalinlangan akong dumaan sa gilid niya upang makalaya na sa kahihiyang ito.
"You were a virgin. Dapat nag-ingat ka."
I looked back at her. Hindi ko alam kung bakit iba ang naging hatid sa akin ng sinabi niya pero nagpasalamat nalang uli ako dito at ipinilig ang ulo upang mawaksi ang masamang naiisip. Maybe I'm still not really comfortable with her.
