My eyes were very swollen and my heart hurts so bad. Hanggang ngayon hindi ko parin mapagtagpi tagpi ang lahat at wala parin akong maisip na sagot sa mga katanungan. Everytime I tried to seek for possible hole, I always end up lost. Mababaliw na ako.
"Love-"
Narinig ko palang ang yabag niya papalapit sa akin ay mabilis na akong umiwas. Walang salitang kinuha ko ang tuwalyang nakapatong sa upuan at mabibilis ang hakbang na pumasok sa banyo ng kwarto ni Shewi.
I turned on the shower but my ears are focused on the noise from the outside. I sighed in relief when I heard the door closed.
Pumikit ako ng mariin at pumwesto sa ilalim ng shower. I spent my last night here in Shewi's room. I don't know pero hindi ko na rin maunawaan ang sarili ko. Pilit kong ipinapaniwala sa sarili ko na baka nagkakamali lang ako ng pagkakaintindi sa mga sinabi ni Stephen kagabi.
Ikamamatay ko yata kung sakaling mapatunayan ko ang mga spekulasyong nabubuo sa isipan ko.
Another thing is I really feel guilty. That's why I can't even talk or see him right now. I feel ashamed... and dirty. Hindi ko ata alam ang gagawin kung tama nga ang naiisip kong baka hindi talaga si Stephen ang nakasalo ko sa mainit na gabing iyon.
"Fuck it!"
This can't be happening to me! Am I raped? What the fuck?
Impossible talagang ibang tao iyon dahil hindi ako lasing non. Ramdam kong si Stephen iyon not just because I hoped so but because I saw him! Clearly him! That's what I remembered.
"Anong nangyari kagabi?"
Bumalik ako sa ulirat nang marinig ang boses ni Shewi.
"M-May nangyari ba kagabi?"
Obvious na nawawala ako sa sarili. Inilibot ko ang paningin at napabuntong hininga nang makitang nandito nga pala kami sa may hot spring na nasa likod ng resort.
"May problema ba kayo ni Stephen?" ani Lana,
"Ewan..."
Umirap ito at tinalikuran na ako para makapunta sa kabilang parte ng spring.
"Why asking what's obvious, really? Hindi ko rin talaga maintindihan ang mga tao."
Shewi looks sad more than I do. Lumapit ito sa akin at hinawakan pa ang dalawang kamay ko.
"We're not dumb to not feel the sudden gap between you and Stephen but if ever you're ready na to tell us what happened para gumaan naman ang pakiramdam mo then, we're just here okay? We're very willing to lend our ears and time."
Ngumiti ako at tumango.
I can't tell them too, damn it! Anong sasabihin ko? Paano ko sasabihin? Napahilot ako ng sentido nang maalalang alam nga pala ni Lana na may nangyari na sa amin.
"You did something wrong that made you feel guilty that's why you're avoiding him." Napatingin ako kay Andrei.
He went here with us. Leaving the two boys, Stephen and Marcus, and also Fuji on the other side of this resort. Dapat kaming mga babae lang ang aalis but he insisted. And by what he just stated answered it all. Kilalang kilala niya parin ako. But still, sa mga nangyayari ngayon hindi ko na alam kung ako parin ba ang paniniwalaan niya.
"I want to go home..." I stuttered,
I heard him sighed. Ramdam ko ang mga kilos niya at bago pa siya makalapit sa akin ay mabilis na akong umahon at kinuha ang tuwalya upang ipulupot sa bewang ko.
"Hindi ko sasabihing okay lang ako para mapanatag kayo dahil kita at ramdam niyo namang hindi ako maayos." I forced a smile, "I hope you'll still believe me once I get the answers to my questions."
