What's the next game?

Chapter 1

Today, Xyl's arrival. Sina Reign at Knoxx na ang susundo sa kaniya. That girl, one week vacation lang naman pinuntahan pero kung magpasundo akala mo, OFW'ng galing Qatar.

Kasama ko si Yna ngayon pero busy naman siya sa cellphone. Hindi naman nagsasabi kung may kasintahan. Matago rin eh no?

Kagabi, walang bagong nangyari bukod sa, nagsimula na akong mag empake. Ganon din sila. We already planned everything. As much as I want to tell them that 'thing', I can't. Natatakot akong magpanic sila at mahalata ng taong 'yon. Alam kong nasa paligid lang namin siya.

Gaya noong gabi... I saw a man roaming around my house. Nung una wala akong kinabahala, pero noong lumapit siya sa pintuan at may inilapag doon. I was peeking on him. Nasa kwarto ako noon at nag oobserba lang sa galaw niya. Takot ako noon pero I should not let my fear ate my whole system. Kailangan kong maging matatag para sa kanila dahil..

Hindi ko kakayaning mawala ni isa sa kanila..

I sighed.

"Parang anlalim ng iniisip natin ah?" Ani Aleeyah. Naupo siya sa tabi ko.

Hindi ko naramdamang pumasok siya sa bahay. Nasa garden kase siya kasama ang iba. Siguro naumay doon at ako na naman ang guguluhin.

I playfully rolled my eyes. "Ako lang ang malalim ang iniisip, for your information.." I said.

Tumawa siya kaya napangiti ako. Tawa lang nila..nawawala na ang bigat ng nararamdaman ko. Tawa lang nila.. masaya na ako. Tawa lang nila, pakiramdam ko, walang mawawala. Na kompleto parin kami hanggang dulo.

Ganyan ang epekto ng mga empaktong 'to sa sistema ko. Noong una, hindi ako makapaniwalang makakasali ako sa kanila dahil pakiramdam ko ang taas taas nila.

Tiningnan ko ang picture naming nakasabit sa pader. Naramdaman kong nakatitig lang din doon si Aleeyah kaya nagsalita ako.

"Dati...pinapangarap ko lang kayo. Dati tinitingnan ko lang kayo sa malayo. Dati nakatitig lang ako sa poster nyong nasa bulletin board dahil kayo ang isa sa pinakamagaling na grupo. Compared to other groups, yung sa inyo ang light dahil sobrang saya niyo at ingay lalo na kapag may program sa school.." I paused. Nararamdaman kong may nangingilid nang luha sa gilid ng mata ko. "Dati rati, grabe yung pagpapapansin ko para lang makasali sa inyo.. I even used my family's reputation... that led to worst.." pagak akong natawa ng maalala ang mga salita nina Mama at Papa noon.

"But now.. hearing their voice, their laugh, the games we shared, the times we cried, the times we lose hope, the times when we think of separating, the times when we have fights.. I treasured it all. Because if I didn't experienced that.. I won't realize that, I'm really part of this.. that I did came this far." As of cue, I cried more. I don't know if it's because of emotion.. or fear. Fear for the upcoming challenge that we need to endure, and it's the game.

She looked at me and I looked at her too. Puno ng luha ang mga mata niya. From my peripheral vision, I sight Yna looking away. Wala na sa cellphone ang atensyon niya dahil alam kong kanina pa siya nakikinig.

Aleeyah smiled. "We're thankful that you had a great ability, though at first, that's our goal. To see if you have a talent on traveling and adventures, to see if your into this phase but we didn't know that...we're only looking at your smile whenever you're with us.. and time passed, we realized that, our team isn't complete without you, without your jokes, without your laugh, without your presence." I can hear my hearts happy beating. Also, I can hear mine, Yna, and Aleeyah's sobs.

I quickly hugged her and she hugged me back. Naramdaman ko ding yumakap si Yna mula sa gilid ko. Patuloy parin ang iyakan namin kaya halos hindi na namin napansin ang presensya ng ibang dumating.