What's the next game?

Chapter 5

Naalimpungatan ako nang makarinig ng mahihinang tinig. Bigla ay naalala ko ang nangyari.

Panaginip lang 'yon diba? Maybe I'm just hallucinating nor dreaming.

"Stop that bullsh*t! You can't escape here, you idiot!" Napamulagta ako sa narinig. Isa iyong boses... boses ng pusa kanina.

I quickly stood up only to feel the pain from my back. It hurts like I'm being tortured. I realized I was laying at the white bed but now I'm on my knees down because of pain.

I lift up my head, meeting the hundred eyes. My mouth hang up because of the scenery. It's like, I'm on a laboratory with a lot of patients, or we called it, guinea pigs.

Am I part of an experiment?!

"Oh pity baby here.. are you finding your momma?" And a laughter followed. It sounds so fvcking irritating.

I looked at the one who talked. Despite of pain, I still gazed at her and smiled.

"At least I didn't try to escape, how shame."

They all laugh and then I heard their cheer.

"That's our Ibon! Wohooo!" I search for them and I recognized their presence at the edge of the big white room.

Naglakad sila palapit sa pwesto ko at mukhang lahat sila ay nasasaktan rin. Ang babaeng kanina lang ay nang aasar, nasa sulok na ngayon habang matalim ang titig sa akin.

Tiningnan ko ang ibang grupo at halos lahat sila ay may sari sarili nang mundo.

So the game really starts huh.

I helped myself stood up. Hinarap ko ang mga kaibigan kong nakatayo na ngayon sa harapan ko. Lahat sila ay nakangiti.

"Namiss kita bib, labyoy missyoy mwa mwa." Natawa ako sa sinabi ni Yna.

"Siraulo. Oh, okay pa ba ang may trangkaso?" Tiningnan ko si Reign at bigla itong sumimangot.

"Bakit? Ako lang ba trinatrangkaso dito? Porket kasal na ako? Anong akala niyo sakin, gurang? Ulol di pa nga ako nagkaka anak tapo—"

Tumawa kaming lahat at hindi pinansin si Reign.

"Ah, diba 'yon yun?" Tanong ni Alyana.

"Oo bib, 'yon nga yun" patol pa ni Xyl. Napailing nalang ako sa kanila.

"Ano ba 'yan, nahulog na't lahat lahat, mga siraulo padin kayo." Dagdag ni Seviester.

We all looked at him and rolled our eyes.

"Nagsalita ang born to be crazy."

Magsasalita pa sana ako nang makarinig ng boses babae mula sa speaker na hindi namin mahanap kung nasaan.

"All of the players, please proceed to the red door. The master is waiting." Napakunot ang noo ko sa narinig.

"Master?" halos sabay sabay naming saad at nagkatinginan. Napabuntong hininga ako nang sumunod ang lahat na parang tuta na tinawag ng amo.

Something is up, but I can't determine what.

"Sumunod nalang tayo para malaman natin kung ano." The door is placed beside the wide glass window and if we're not in this situation, I may be amazed by how this room was made.

We walked towards the door and waited 'till we're the next who'll go inside.

Halos sabay kaming bumuntong hininga.

"Ano na? papasok ba tayo?" tanong ni Seraphine. Tiningnan ko ang iba nang marinig ko ang mahinang kalabog.

"Huwag!" Sigaw ko nang muntikan na nilang pihitin ang siradora. Tiningnan nila ako ng may pagtataka nang marinig ko o naming lahat ang kalabog.