E36◆

298 17 1
                                    

Uyandığımda Arda yoktu, gitmişti. Herhalde ya babam gelmişti, yada Aras göndermişti. Mutlu bir şekilde kendi kendime gülümsedim. Dün geceyi hatırlamak istemiyordum.

Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Saçlarımı taradım. Kıyafetlerimi giyindim. Bugün cuma günüydü! Haftanın son günü en sevdiğim gün! Çantamı mutlulukla alıp kahvaltıya indim. Aras'a yüz vermeye niyetim yoktu.

" Günaydın baba" dedim sadece.

" Günaydın kızım" masaya oturdum.

" Baba dün kaçta geldin? "

" Ben geldiğimde Arda ile uyuya kalmıştınız aslında rahatsız etmek istemedim çocuğu ama abin Arda'nın yarına işi olduğunu söyledi" yüzüme adeta kızarmıştı. Aman Allahım! Babam görmüştü.

" He şey bende.. " babam sözümü kesti

"Aras söyledi neden yanında olduğunu. Yanlış anlamadım yani kızım. Zaten olamaz da siz kuzensiniz"

" Biliyorum. Hiç bir zaman olamayacak. Baba biz üveyiz ama dimi?"

" Evet. Maalesef ki!" Babam bana baktı bir de Aras' a bana göz işaretleri yaptı ama aptala vurdum. Aras' a hiç pas vermedim.

" Kızım, oğlum? Siz niye konuşmuyorsunuz?"

Cevap yok.

" Ben kime diyorum?"

" Baba benim gitmem gerek ödevim vardı. Şimdi aklıma geldi! "

" Anladım ben seni Mina hanım! Hadi kaç bakalım"

" Bay bay! " dedim ve evden çıktım. Halamların evine doğru yol aldım. Kırılmıştım çünkü Arda ile ben hiç bir zaman biz olamayacaktık! Babamın ağzından duymak beni üzmüştü. Halam kapıyı açtı.

" Günaydın hala! "Dedim gülmeye çalışarak.

" Günaydın Mina. "

" Arda evde mi?"

" Evet. Hazırlanıyordu. Gel içeride bekle onu"

" Peki" hayır demeye niyetim yoktu. Aras ile konuşmak istemiyordum. Eniştem kahvaltı yapıyordu.

"Günaydın Enişte, afiyet olsun"

" Gel beraber yapalım kahvaltıyı"

" Yok ben yedim. Teşekkür ederim" dedim ve Arda'nın odasına çıktım. Telefonla konuşuyordu. Odasını tık tıkladım ve girdim. Üstünü giymişti. Telefonu kapattı ve bana noldu der gibi baktı.

" Sanada Günaydın! "

" Ah! Günaydın kelebek. Beni mi özledin?" Dedi sırıtarak.

" Arda! Babam dün.."

" Biliyorum Aras dedi. Ve bahane uydurmuş"

" Biliyorum ama"

" Ama? Noldu?"

" Nasıl diyeceğim bilmiyorum ama babam bana dün bizi gördüğünü söyledi ve dediki"

" Ne dedi Mina?"

" Yanlış anlamadım kızım zaten öyle bir şey olamaz dedi. Hiç bir zaman biz olmayacak Arda!" Arda bana sımsıkı sarıldı ve kulağıma

" Oldu bile! Kim ne derse desin umrumda değil. "

" Ama babam.."

" Mina! Lütfen! Sonunda öğrenecek zaten. Benim kimse senden ayıramaz. Bundan abinin haberi bile varken baban bir şey yapamaz!"

EZIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin