Melting Ice Princess 4

Chapter 13

Hiraya's POV

"Hindi ka pa rin umuuwi?" nakakunot ang noong tanong ni Ame pagkapasok nya ng dinning area.

"Good morning, baby." imbis na sagot ko sa kanya. "Sakto ang dating mo, luto na ang almusal."

"Bakit hindi ka pa umuuwi?" muling tanong nya.

"Uuwi ako mamaya. Sinusulit ko lang ngayong araw dahil simula bukas ay hindi mo na ako makikita." nakangising sabi ko bago naglakad papunta sa kusina para kuhain ang ibang niluto kong almusal.

Bumalik ako sa dinning area, nakaupo na si Ame sa harap ng lamesa at saktong dumating naman sila Mamita.

"Hangang hanga talaga ako sa presentation ng mga niluto mo." sabi ni Mamita na inilalayan ng nurse nila na maupo sa harap ng lamesa.

"Pangarap mo bang maging chef dati?" tanong ni Lala.

"Yes po, dati po kaming may tindahan ng mga ulam sa palengke nung hindi pa ako nakikilala ni Tito Kristoff. Madalas kong tulungan ang mga magulang ko sa pagluluto." nakangiting sagot ko at inilapag sa harapan ni Ame ang niluto kong heart-shaped pancake. Napatingin pa sya sakin na nakakunot ang noo.

"Mabubuhay na ng maayos si Ame kapag ikaw ang pinili nya. Hindi marunong magluto ang batang yan." sabi ni Mamita. Natawa na lang ako sa turan ni Mamita.

Payapa kaming nag-aalmusal. Madalas kong kakwentuhan si Mamita habang tahimik lang sa tabi namin si Lala at Ame pero paminsan minsan ay nagsasalita si Lala na hindi katulad ni Ame na wala talagang imik.

"Hindi ba kumikirot ang paa mo?" tanong ko sa kanya nung mag-usap na ang dalawang matanda. Tinignan nya lang ako pero hindi ako sinagot. "Hindi mo talaga ako kakausapin kahit hanggang ngayon mo na lang ako makikita?"

"Hindi."

"Hmm..." nilingon nya ako na nakakunot ang noo. "Masyado kang nagmamatigas dyan, napakaselosa mo naman."

"Sino nagseselos?" mas lalong kumunot ang noo nya na halos magdikit ang mga kilay nya.

"Ikaw." sagot ko naman.

"Bakit naman ako magseselos?"

"Kasi mas close kami ni Iris." hindi sya nakasagot pero ang sama ng tingin nya sakin. Napangisi ako. "Alam mo, cute ka kapag nagpapakipot ka pero wag masyadong magmatigas. Kaya kong sumuko." babala ko sa kanya.

Hindi ako madaling sumuko at hinding hindi ko sya bibitawan pero sinabi ko lang 'yon para naman mabawas-bawasan ang pagmamatigas nya. Halata naman sa kanya na may pagkainteresado sya sakin at katulad ng sinabi ni Lala noon ay bago lang kay Ame ang nararamdaman nya kaya hindi nya alam kung paano nya ito iha-handle lalo na ball is life na gustong tumandang dalaga ang isang 'to.

Napatingin ako sa lamesa nung mag-ring ang cellphone ko at bumungad ang pangalan ni Iris. Nilingon ko si Ame at nakitang nakatingin sya sa cellphone ko.

"Sasagutin ko lang po ito." pagpapaalam ko sa dalawang matanda. Nilingon ko si Ame at makahulugan ko syang tinignan bago lumabas ng dinning area.

"Hiraya."

"Hi Iris, good morning." nakangiting bati ko. "Nag-almusal ka na ba at ang aga mong tumawag?"

"Narinig ko kagabi na hanggang ngayon na lang kayo dito?" nasabi siguro nila Zed na aalis na kami bukas.

"Oo, magce-celebrate kami ng anniversary namin sa ibang bansa kaya mapapaaga ang alis namin. Nasabi ko kahapon na next year na ulit tayo magkikita ah."

"Yeah but I didn't expect na hanggang ngayon na lang kayo. Usually dalawang linggo kayong nandito after ng Cup tournament."