Vivian's POV'
"Oh! Gising ka na pala vivian."sabi ni tita jena. Nginitian ko naman siya.
Umaga na pala?
"Si mama po?"tanong ko at nilibot ang paningin sa kabuuan nang room.
Akala ko umuwi narin ang ibang mga tita at tito ko kasabay nang mga pinsan ko. Pero nagkakamali pala ako.
Malawak ang room na'to kaya kasya kaming lahat.
Nakahiga sila tita lorie at tita sarah sa mahabang sofa na nasa paanan ko.
Si tita shaira naman ay nakahiga sa kabilang sofa na ang ginawang oang unan ang mga hita ni tito Austin na siyang naka upong natutulog.
"May binili lang si mama mo vi."nakangiting sabi niya at hinila ang upuan malapit sa akin.
"Vi, can i ask a favor?"tanong ni tita jena nang makalapit sa tabi ko. Tumango naman ako bilang sagot.
"Pwede bang 'wag mo na ulitin 'to?vi, hindi namin alam ang gagawin namin kapag pati ikaw ay iiwan kami... Sana vivian, 'to na 'yong huli.. pwede ba 'yon."
"Tita.. sorry po dahil pinag-alala ko kayong lahat. I can't promise anything po... Pero gagawin ko po 'yang favor niyo." Sabi ko at ngumiti naman siya.
"Thank you vivian!"sambit niya at niyakap ako.
Palagi nilang sinasabi na hindi ako naging pabigat sa kanila, pero alam ko sa sarili ki na pabigat ako.
I always make them worry. Alam kong busy sila, pero dahil sa akin nadadagdagan ang isipin nila.
Kusang humiwalay sintita sa yakapan namin. At sabay naman kaming napa tingingin sa pinto nang humukas 'to at iniluwa si mama.
"Gising ka na pala vivian, nagugutom ka ba? Bumili ako nang pagkain."sabi niya at kumapit sa akin sabay halik sa noo ko.
"Okay lang po ako."sagot ko. Kailan po tayo uuwi?" Tanong ko sa kanila.
"Hindi pa namin alam. Hihintayin nalang muna natin sila tita coleen mo."sagot ni tita jena. Tumango naman ako bilang sagot.
Binigyan naman ako ni mama nang pagkain kaya kumain na ako. Tahimik lang akong kumakain at sina mama at tita jena naman ay naka tingin lang sa akin habang humihigop sa coffee nila.
Hindi nag tagal ay nagising na rin ang ang mga tita at tito ko at binigyan naman sila ni tita jena nang coffee.
"Kumusta ang pakiramdammi vivian?"tanong ni tito austin.
"Okay na po ako tito.. thank you po sa pagbabantay niyo po sa akin."nahihiyang sabi ko. Ngumiti naman sila sa akin.
"Sana 'to na 'yung huli vivian.."si tita sarah. Tumango naman ako.
"Sorry po talaga at pinag-alala ko kayo.."sabi ko.
"Okay na 'yun.. basta 'wag mo nalang ulitin. Okay?"si tita lorie. Ngumiti naman ako at tumango.
Nag-usap usap pa kami saglit. Akala ko nga ay magtatanong sila tungkol sa pagkikita namin ni papa... Pero ni isa sa kanila ay walang nag-tanong.
Siguro alam na nila. O baka ayaw lang talaga nila!
Sabay-sabay naman kaming napatingin sa ointo nang bumukas 'to at pumasok si tita coleen at kasunod ang isang nurse.
"Good morning!"bati niya sa aming lahat. "Kumusta pakiramdam mo vivian. nahihilo ka paba? Or may nararamdamn ka bang hindi maganda?"tanong ni tita
YOU ARE READING
Past or Present
Teen FictionSabi nila kapag may taong umalis, may tao rin na darating Paano kung bumalik ang dating umalis? May posibilidad rin ba na umalis ang dating dumating? Ang gulo diba? Sobrang gulo!! Dahil kung kailan kailangan mo siya ay doon siya umalis. Pero bumalik...
