အပိုင်း(8)

11.8K 333 4
                                    

အပိုင်း(8)

"အားလုံးပဲ မင်္ဂလာ လက်မှတ်ထိုးကိစ္စလည်း
ပြေလည်ကြပြီဆိုတော့...အခု မင်္ဂလာလက်မှတ်ထိုပွဲကြီးက အောင်မြင်စွာ
ပြီးဆုံးပါပြီခင်ဗျာ.."

ဖြောင်း...ဖြောင်း....

လက်ခုတ်သံများနှင့် လူတွေရဲ့
အပြုံးများအောက်တွင် အပြုံးအရယ်
ကင်းမဲ့နေသော ချည်.....

သူနဲ့ စတင်၍ဖြစ်ပျက်သော နေ့မှစ၍
သူမ မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးဟူ၍
မရှိတော့ပေ။

"ကဲဒါဆိုရင်တော့...သမီးလေး ဘာပြော
ချင်သေးလဲ..."

ချည်ဖခင်ဖြစ်သူအသံကြောင့် ဖခင်အား
တောင်းပန်သော အကြည့်တို့ဖြင့်မော့ကြည့်ကာ...ခေါင်းလေးခါပြ၍...

"ချည်ပြောစရာ မရှိပါဘူးဖေဖေ..."

ဦးစက်ရောင် သမီးဖြစ်သူအား
ပြုံးစွာကြည့်၍....

"သမီးက ဖေဖေတို့ကို အားနာနေတာလား
အားမနာပါနဲ့ သမီးရယ် ဖေဖေသူငယ်ချင်း
ရဲ့ သားမောင်ခွင်းမာန်ဟုန်းနဲ့ဆိုတော့
ဖေဖေနဲ့ မေမေ ဘာမှ အပြစ်မပြောပါဘူး
ဖေဖေတို့က ပိုလို့တောင်ဝမ်းသာသေးတယ်
ကွယ်..''

ထိုအပြောကြောင့် ဘေးမှ ထိုင်နေသော
ခွင်းကတော့ ယောက္ခမရဲ့ သဘော
ထားကြောင့် မျက်နှာပေါ်တွင်ကျေနပ်
သော အပြုံးတို့ကနေရာယူထား
သည်။

ချည်ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းလေး
သာငုံ့ထားမိသည်။လူကြီးတွေဆွေး
နွေးပြောနေသော စကားတို့ကိုသာ
နားထောင်နေလိုက်သည်။

ချည်တို့ မင်္ဂလာပွဲကို ရန်ကုန်မှာပဲ
ကျင်းပမည် ဖြစ်ပြီး...ညပိုင်း
Dinnerလေးပဲ လုပ်မည်ဖြစ်သည်။

သူ့မိဘတွေက အကြီးအကျယ်လုပ်ပေး
ချင်ပင်မဲ့လည်း ဒါတောင်မတက်သာလို့
လက်ခံလိုက်ရသောချည် ငြင်းဆန်မှုကြောင့်
အားလူံး ခေါင်းငြိမ့်ခဲ့ရသည်။

ခွင်း မြန်မာရင်ဖုံး အဖြုုရောင်
လက်ရှည်လေးနှင့် အနောက်တိုင်း
ဆံထုံး မို့မို့လေးဖြင့် လှပနေသော
သူမအား ငဲ့ကြည့်၍...သူပြုံးလိုက်မိသည်။

ခွင်းလက်တစ်ဖက်က သူမလက်ကလေး
အား သွားဆုပ်က်ိုင်ချ်ိန် သူမ ရုန်းရန်ပြင်စဥ်...
သူ သူမနားလေးနားကပ်၍..

သတို့သမီး(uni+Zawgyi) Completed Where stories live. Discover now