အပိုင်း(32)
"မိန်းမ..."
"အို ဘယ်လိုကြီး ခေါ်လိုက်တာလည်း..."
ရှက်ပြီး စောင်ခြုံထဲ ပြန်ဝင်သွားသော
သူမကြောင့် ခွင်းနှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ
ပြုံးလိုက်မိတော့သည်။
သူ သူမခေါင်းမြူးခြုံထားသော
စောင်အား အသာလှန်၍...
"ဘာလို့ရှက်နေတာလည်း...ထ
မျက်နှာသစ်ပြီး ရေချိုးတော့. ."
"ဟင်...ကျောင်းသွားမလိူ့လား
ဒီနေ့ပိတ်ရက်ကြီးလေ..."
မျက်ဝန်းလေးပြူးကာပြောလာသော
သူမကြောင့် ခွင်း သူမနှာခေါင်းလေးအား
ညစ်၍ ...
"အဟွန်း သိပါတယ်ဗျာ...ဒီနေ့
ချည်မိဘတွေဆီ သွားမယ်လေ..."
"ဟင်..တကယ်ပြောနေတာလား
ခွင်း..."
"တကယ်ပေါ့ဗျာ....မိန်းမကိုသွား
ချင်နေတော့လည်း ကိုယ်က
လိုက်ပို့ပေးရမှာပေါ့.. လိုအပ်တာ
တွေသွားဝယ်ကြမယ် ညနေ လောက်
သွားမှာဆ်ိုတော့ အခုထည်းကသွားဝယ်
ထားမှ....''
"အင်းပါ...ဒါဆို ခဏပဲစောင့်နော်
ချည်အမြန်ရေချိုးလိုက်မယ်...''
"ဟင်..."
ချည်ရေချိုးခန်းဝင်ဖို့ ထလိုက်ချိန်
ချည်လက်ကောက်ဝတ်လေးအား
ဆွဲကိုင်လိုက်သော သူ့ကြောင့်
ချည် ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ..
"ဘာလို့လည်းဟင်..."
ထိုအခါ ခွင်းမျက်နှာမှာ မချိုမချဥ်
အပြုံးတို့က ဖြစ်ပေါ်လာ၍...
"ကိုယ်တို့ အတူတူချိုးကြမလား.. "
ချည် သူ့အပြောကို သဘောပေါက်စွာ
မျက်စောင်းထိုးလိုက်၍...
"ဟင့်အင်း...ခွင်းနော် ရှင်မနေ့တောက
လည်း ကားပေါ်မှာရော အိမ်ရောက်တော့
ရော အလွတ်မပေးဘူး အခုတော့
မရတော့ဘူး.. "
"ဟား....ရလိုက်ပါ ခဏပဲလေ..."
သူ့ခဏပဲကို ချည်အရမ်းကြောက်ပါ
သည်။
ချည် မျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်၍...
"မရဘူး လွတ်...နောက်ကျနေ
အုံးမယ်..."
"ဟုတ်ပါပြီ သွားလေ..."
"ခွင်းနော် လက်မလွတ်ပဲ ဘယ်ကို
သွားရမှာလည်း ...''
YOU ARE READING
သတို့သမီး(uni+Zawgyi) Completed
Romanceမင်းကို ပိုင်ဆိုင်ရဖို့ ကိုယ်လူယုတ်မာဆန်ပါရစေချည်.... ခွင်းမာန်ဟုန်း
