Trust // Bankzitters [VOLTOOID]

Hoofdstuk 5

Ik zit op mijn mobiel tiktok te kijken en het is een half uurtje later. Het lesuur van Raoul en de jongens is nu afgelopen. We zijn nu vrij en ik besluit Matthy wakker te maken. Hij opent vermoeid zijn ogen en kijkt omhoog. Ik glimlach als onze ogen elkaar kruizen. Hij glimlacht terug en wrijft in zijn ogen, wat er echt schattig uitziet. 

'Zullen we gaan maatje?' Vraag ik. Hij knikt en staat op. Ik doe hetzelfde en we lopen in een rustig tempo het kantoortje uit. Ik app de jongens dat wij naar de uitgang komen. We lopen de trappen af en ik zie de jongens al staan. Raoul wilt Matthy omhelzen, maar angstig zet hij een stap achteruit. Raoul schrikt van Matthy's reactie, die schuin achter me is gaan staan. Ik kijk Raoul spijtig aan en hij knikt begrijpend. We laten het gaan voor nu en lopen richting de fietsen.

Pov Matthy:

Koen begint enthousiast wat te vertellen en ik luister aandachtig mee. 'Nou... Luisteren jullie wel?' Zegt Koen als de andere jongens hem geen 1 keer aan hebben gekeken. 'Wij niet, Matt wel volgensmij' Zegt Raoul grinnikend. Gelijk gaat Koen naast mij lopen en begint weer enthousiast verder te vertellen. Ik knik af en toe als teken dat ik luister. 'En en en! Het leukste komt nog!' Zegt hij. 'Matthy's hersens ontploffen straks nog Koen' Zegt Milo plagend. 

Iedereen schiet in de lach en ik grinnik. 'Toch is het ook een goede eigenschap hoor Matt, iemand die liever luistert dan praat' Zegt Robbie die een arm om me heen slaat. Dit keer schrik ik een beetje, maar het voelt toch ook vertrouwd. Ik glimlach klein. 'Maar- maar- ik was nog niet klaar' Zegt Koen zeurend. We schieten opnieuw in de lach.

'Ik voel me niet zo goed Rob' Breng ik zachtjes uit. De rest hebben het niet gehoord en lopen door. Ik heb mijn armen voor mijn buik geslagen. 'Ow gaat het? Je ziet ook erg wit' Zegt hij. Ik kijk hem ongemakkelijk aan. 'Zou ik anders Jaïr bellen dat die je komt ophalen? Of wil je bij mij achterop?' Vraagt Rob. 'Bij jou..' Zeg ik beschaamd. Hij knikt en we lopen richting de fietsen en ik spring bij Robbie achterop. 

Hij fietst het terrein af en ik weet niet zo goed waar ik mijn handen neer moet leggen. Hij heeft het zo te zien door en pakt zachtjes mijn linkerhand, waarna hij hem om zijn buik heen legt. Ik begrijp wat hij bedoeld en ik sla mijn armen om hem heen. Voorzichtig rust ik mijn hoofd op zijn rug en kijk een beetje rond.

Pov Robbie:

Matthy heeft zijn armen om me heen geslagen en zijn hoofd op mijn rug gelegd. Ik leg ondertussen voorzichtig een hand op zijn bovenbeen en wrijf er zachtjes over. 'Zullen we anders naar het strand?' Vraag ik voorzichtig. Ik voel Matthy knikken. Ik geef een zacht kneepje in Matthy's been. Hij knuffelt me steviger en ik glimlach. Wat hou ik van deze jongen..

- tijdskip -

Matthy springt van de fiets af en ik parkeer hem in de fietsenstalling. 'Zullen we daarheen?' Vraag ik en wijs richting het strand. Hij glimlacht naar me en knikt. Ik pak zijn hand en we lopen richting het strand. We gaan zitten op het zand en Matthy legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik sla zachtjes mijn arm om hem heen. 'Euh..' Begint Matthy. Ik kijk hem vragend aan. 'Ik ehm..' Probeert hij. 'Neem je tijd' Zeg ik lief. 'Ik ben blij dat ik je heb leren kennen' Zegt hij dan en glimlacht naar me. Ik glimlach terug. 'Ik ben ook blij dat ik jou heb leren kennen Matt' Antwoord ik en trek de jongen dichter tegen me. 'E-echt?' Vraagt hij voorzichtig. 'Ja, tuurlijk maatje' Zeg ik menend. Hij glimlacht naar me en nestelt zich beter tegen me aan. We kijken naar de zonsondergang en ik zet nog een leuke foto met Matthy op Insta: