Trust // Bankzitters [VOLTOOID]

Hoofdstuk 7

Midden in de les rent Matthy het lokaal uit. Ik wil er achteraan rennen, maar de docent houdt me tegen. 'Waar denk jij heen te gaan?' Vraagt ze. 'Ja achter mijn vriend aan, wat anders?' Antwoord ik. 'Nee dat gaan we niet doen.' Zegt ze. 'Dat jij niet weet wat vriendschap betekent is niet mijn probleem' Antwoord ik fel en storm het lokaal uit. "Robbie van de Graaf!" Word mij achterna geroepen, maar ik negeer het. Matthy staat bij de wasbak in de wc's en houdt een doekje tegen zijn neus. Ik blijf in de deuropening staan en klop voor de zekerheid even aan, zodat hij weet dat er iemand is. Hij kijkt in mijn richting. 'Hey, mag ik binnenkomen?' Vraag ik en hij knikt. Ik loop op hem af en omhels hen stevig, waarna ik mijn hoofd op zijn schouder leg. 'Gaat het?' Vraag ik, doelend op zijn neus. Blijkbaar heeft hij een bloedneus. Hij knikt. Ondertussen pak ik een nieuw doekje. 'Gooi die maar weg' Zeg ik en hij doet wat ik zeg. Zijn neus bloed nog hevig en ik kantel zijn hoofd een stukje naar voren. Matthy houdt zich vast aan de wasbak. 'Kijk me even aan maatje' Zeg ik en hij kijkt me aan, terwijl hij zijn hoofd op de manier houdt zoals ik hem dat had aangewezen. 'Niet schrikken ja?' Zeg ik en pak zachtjes zijn nek vast. Matthy slikt. Ik druk het doekje tegen zijn neus, die ik goed dichtknijp net onder zijn neusbeen. Matthy trekt een pijnlijk gezicht en raakt een beetje in paniek. 'Shhh' Sus ik hem toe en aai geruststellend over zijn rug. Matthy's mond hangt een stukje open zodat hij lucht kan krijgen en ondertussen hoor ik bekende stemmen achter me. "Oh daar zijn ze" Ik kijk achterom. 'Hey jongens' Zeg ik dan. Matthy staart rustig naar de wasbak en ik haal rustig het doekje van zijn neus af. Gelijk zucht Matthy opgelucht als het gestopt is met bloeden. 'Gaat het weer maatje?' Vraagt Raoul die er bij is komen staan met Koen. Matthy knikt klein. Milo staat ongeduldig tegen de deur te tikken met zijn voet en ik merk dat Matthy gestrest raakt van hem. Ik geef Milo een boze blik. 'Ja wat? Duurt lang ja, gaat van mijn pauze af' zucht Milo geïrriteerd. Matthy slikt hoorbaar. 'Ja sorry ik ehm zou jullie niet meer lastigvallen' Zegt Matthy zacht en loopt in een snelle pas de wc's uit. 'Matthy wacht!' Roep ik hem nog na, maar hij is al weg. Ik geef Milo hardhandig een duw en ren achter Matthy aan. 'Wat the fuck!' Schreeuwt Milo me nog na.

Pov Raoul:

Ik en Koen geven Milo een boze blik. 'Wat? Jullie ook al?' Zegt Milo geïrriteerd. 'Jullie weten wat ik van Matthy vind, hij verpest alleen maar onze vriendengroep! Die jongen heeft psychische problemen ofzo en heeft nog nooit tegen ons gepraat! Ja nou misschien een keer hoi gezegd maar dat is het!' Zegt Milo. 'Wat maakt dat uit Milo? Zodra je Matthy gewoon beter kent is het een hardstikke aardige jongen waar je prima een gesprek mee kan voeren' Zeg ik en trek Koen met me mee. 'Serieus?!' Schreeuwt Milo ons nog na, maar we lopen al weg in de richting waar Rob heen ging.

Pov Matthy:

Een stukje verderop zie ik Ezra zitten met 2 vrienden van hem. Ik loop op hem af. 'Hey Ez, mag ik erbij komen zitten?' Vraag ik snel. 'Tuurlijk' Antwoord hij. 'Wij leveren nog even onze chromeladers in, is dat goed Ezra?' Vraagt een blondharige jongen. 'Tuurlijk' Antwoord Ezra en de jongens staan op, waarna ze weglopen. Gelijk kijkt Ezra mij aan. 'Gaat het wel goed met je?' Vraagt hij gelijk. 'Ja, ja.. Hoezo?' Antwoord ik. 'Je ziet echt enorm bleek' Zegt hij. 'Oh ja ehm.. Voel me niet zo lekker' Zeg ik zachtjes. Ezra knikt. 'Ik denk dat je je beter ziek moet melden en dan naar huis gaan Matt' Zegt Ezra bezorgd. 'Hmhm' Murmel ik. Ik zit met mijn rug tegen de muur en mijn benen opgetrokken, waarna ik de aula rond tuur. Opeens kruizen mijn ogen die van Robbie. 'Sorry Ez ik ehm ga me inderdaad ziek melden' Lul ik en sta snel op, waarna ik de aula uitloop. Ik loop de gangen door, maar word dan tegen de muur aan gedrukt. 'Matthy' Hoor ik Robbies stem. Ik open mijn ogen en kijk recht in die van Robbie. 'J-ja?' Antwoord ik zachtjes. 'Sorry van Milo' Verontschuldigd hij zich. 'Is oké..' Zeg ik zachtjes. Robbie sluit me in zijn armen en ik sla mijn armen ook om hem heen. Voorzichtig rust ik mijn hoofd op zijn schouder en Robbie aait over mijn rug.

'Het laatste uur is uitgevallen dus we kunnen naar huis' Zegt Robbie als we ons terugtrekken uit de knuffel. Ik knik en we lopen naar buiten.

Pov Robbie:

Ik loop met Matthy naar buiten. Mijn moeder staat al te wachten op me in haar auto, omdat ik had gezegd dat ik al vrij was. Ik omhels Matthy nog een keer en zeg gedag, waarna ik in de auto stap. Matthy zwaait nog een keer en loopt richting de fietsen. We rijden het terrein af richting de stad. 'Laten we een cafeetje pakken?' Vraagt mijn moeder. Ik knik.

- tijdskip -

We lopen het cafeetje in en bestellen wat te drinken. 'Wie was die jongen?' Vraagt mijn moeder wanneer we ons drinken hebben. 'Oh dat was Matthy' Antwoord ik terwijl ik volgensmij rood aan loop. 'Je vind hem leuk hé?' Zegt mijn moeder vrolijk. Ik kijk naar de grond en knik voorzichtig. Vertel eens wat over hem!' Zegt mijn moeder met een glimlach. 'Nouja.. Hij is verlegen, lief, onzeker over zichzelf en praat weinig' Zeg ik. Ze knikt. 'Maar zolang hij aardig is en je hem kan vertrouwen, zit het al goed toch?' Vraagt mijn moeder. 'Ja dat is waar' Antwoord ik glimlachend.

'Je mag hem gerust een keer meenemen naar ons huis hoor' Zegt ze met een knipoog. 'Ik denk niet dat dat gaat lukken.. Hij heeft nogal sociale angst' Zeg ik zacht. Mijn moeder knikt. Opeens hoor ik bekende stemmen. 'Nee nee Ezra, gedraag je!' Hoor ik. Ik kijk om en zie Matthy, Jaïr en Ezra binnenlopen. Matthy loopt stilletjes achter Jaïr en Ezra aan. 'We kunnen hier zitten?' Vraagt Ezra opgewekt. Matthy knikt en neemt plaats aan de tafel naast ons.

'Is dat niet Matthy?' Zegt mijn moeder iets te hard. Matthy kijkt geschrokken op en onze blikken kruizen elkaar. Ik grinnik beschaamd. 'Ja dat is Matthy' Zeg ik en sta op, waarna ik richting hem loop. 'Hey Matt!' Zeg ik lief. 'Hey' Antwoord hij zachtjes en staat ook op. We geven elkaar een snelle knuffel. Jaïr en Ezra kijken mij aan, terwijl Matthy weer gaat zitten. 'Hoi Robbie!' Hoor ik Ezra zeggen die opstaat en mij een boks geeft. 'Hey Ezzie' Zeg ik lachend. Hij grinnikt. 'Wat doe jij hier?' Vraagt hij. 'Oh ik ben hier met mijn moeder' Zeg ik en wijs naar mijn tafeltje.

Matthy kijkt op naar de tafel, waar mijn moeder gelijk enthousiast naar hem zwaait. Hij zwaait verlegen terug. 'Kom, dan stel ik je even voor' Zeg ik. Gelijk staat zijn blik angstig. Ik pak zachtjes zijn hand vast en trek hem mee richting mijn moeder.

'Mam, dit is Matthy. Matthy, dit is Hylkje' Zeg ik vrolijk. Mijn moeder steekt gelijk haar hand uit en geschrokken zet Matthy een stap naar achter. 'Oh ehm, aangenaam kennis met je te maken Matthy!' Probeert mijn moeder. 'Insgelijks' Antwoord Matthy zacht en glimlacht verlegen richting mijn moeder. Mijn moeder glimlacht terug.

'Dus... Hoelang kennen jullie elkaar al?' Vraagt mijn moeder. 'Een paar weekjes' Zeg ik. Matthy speelt met zijn vingers en weet niet goed wat te zeggen. Mijn moeder knikt. 'Ik zou jullie verder niet lastigvallen' Zegt ze lachend. Ik grinnik en Matthy loopt ondertussen alweer naar Jaïr en Ezra.

Pov Matthy:

Ezra zit opnieuw volle verhalen aan mij en Jaïr te vertellen. Ondertussen zit ik te eten van mijn frietjes. 'Trouwens, had jij morgen geen lichamelijke opvoeding Matt?' Zegt Jaïr. Ik verslik me in mijn frietje en begin hevig te hoesten, waarna ik hem geschrokken aan kijk. 'W-wat?' Zeg ik angstig. Robbie en zijn moeder leken ook te schrikken van mijn hoestbui en kijken ons vragend aan. 'Oh dat had ik volgensmij beter niet kunnen zeggen' Zegt Jaïr geschrokken door mijn reactie. 'Nee nee is oké' Zeg ik zachtjes.

- tijdskip -

We staan op en lopen richting de uitgang. 'Kom laten we nog even de stad in gaan winkelen' Zegt Jaïr en slaat zijn arm om me heen. 'Isgoed' Antwoord ik zacht en Ezra pakt mijn hand. ik glimlach.