Trust // Bankzitters [VOLTOOID]

Hoofdstuk 1

Pov Robbie:

We lopen door de gangen richting de kluisjes, waar we onze jassen in gooien. Raoul kijkt ondertussen op zijn telefoon welk lokaal we moeten zijn, terwijl Koen zeurend zijn kluisje dichtgooit. 'Man man was Nederlands nou maar uitgevallen, dan had ik nog in bed kunnen liggen' Zegt hij en leunt tegen de kluisjes aan, wachtend op mij. Ik begin te lachen en doe mijn kluisje dicht, waarna ik mijn tas over mijn schouder heen slinger. 'Wat een zwaar leven heb je toch ook' Zeg ik lachend en sla een arm om de oranje-harige jongen heen. Hij begint te lachen. 'Lokaal 202' Zegt Raoul en we lopen richting het lokaal. 'Hopelijk mogen we achter de chromebook, dan gaan we fortnite spelen' Zegt Milo. Koen loopt gelijk enthousiast naar Milo en begint uitgebreid te vertellen over zijn overwinnen van gister tijdens Fortnite. Ik en Raoul schieten in de lach en lopen het lokaal in, richting een plekje achterin de klas. Voor ons gaan Koen en Milo zitten. 'Hey wacht weet je wat ik dit weekend heb gedaan?' Begint Koen. 'Vertel Koentje' Zeg ik lachend. Koen begint over zijn weekend te vertellen, tot de docent binnen komt en in zijn handen klapt voor stilte. 'Welkom klas. We krijgen een nieuwe leerling' Zegt hij en loopt de gang weer in. 'Ik hoop een lekkere jongen voor jou' Zegt Koen plagend. 'Koen tyf op' Zeg ik lachend.

De docent trekt een blondharige jongen het lokaal in. Angstig kijkt hij het lokaal rond, arme jongen.. 'Kun je iets over jezelf vertellen?' Vraagt de docent dan. 'I-ik eh..' stotterd hij bang, meer krijgt hij er niet uit.

Ik kijk hem met medelijden aan, terwijl de docent hem juist afwachtend aankijkt. Hij speelt zenuwachtig met zijn handen en durft het lokaal niet in te kijken. Ondertussen trekt hij wit weg zodra de docent begint te tikken met een pen uit ongeduldigheid. Ik sta snel op en loop zelfverzekerd naar ze toe, waardoor de jongen schrikt en een stap naar achter zet. 'Laat hem nou maar gewoon zitten' Zeg ik tegen de docent en pak zijn hand zachtjes vast, waardoor hij angstig slikt. Ik glimlach lief naar hem, waarna ik hem zachtjes meetrekt naar de plek naast mij, aan de kant waar Raoul dus niet zit.

De docent laat het erbij en loopt naar voren. De jongen kijkt me dankbaar aan. Ik glimlach opnieuw naar hem en pak ondertussen mijn boeken. Zijn been trilt en hij weet niet wat te doen. 'Heb je geen boeken?' Fluister ik. Hij schud zijn hoofd. 'Oh.. Kijk maar mee met mij' Bied ik aan. Hij knikt en glimlacht. 'Je moet zeker je boekenpakket nog ophalen, hm?' Vraag ik. Opnieuw knikt hij. Hij is zo te zien niet echt een prater.

Raoul kijkt me trots aan. 'Wat?' Zeg ik lachend. 'Ik ben gewoon een trotse papa' Antwoord hij lachend. Ik grinnik en de blonde jongen kijkt ons vragend aan. 'Dat is een grap tussen ons' Antwoord ik. Hij knikt en pakt ondertussen een schrift uit zijn tas, waarna hij in mijn boek kijkt voor de vragen.

Pov Matthy:

- tijdskip -

Ik loop het lokaal uit en besluit ergens bij een muurtje te gaan staan. Het is pauze. Ik pak mijn mobiel en besluit mijn broertje Ezra te appen:

Matthyas: Hey lieffieeee!

Ezra: Matt!! Hoe gaat het?? Moet ik je komen opzoeken?

Matthyas: Goed denk ik.. En dat hoeft niet hoor, ga maar gewoon bij je vrienden zitten. Ik red me wel. Hoe gaat het bij jou Ez? <3

Ezra: Goed! Succes Matt! Als er iets is moet je me appen :))

Matthyas: Doe ik!

______________________________

Ik leg mijn mobiel weg als ik een jongen mijn kant op zie lopen. Angst overspoelt me en mijn hart begint sneller te kloppen. Het liefst was ik weggerent, maar ik ben compleet versteend. Ik slik als hij voor mij stopt. 'Hey, kom je anders bij ons zitten?' Vraagt hij lief. Het is dezelfde jongen als waar ik net naast zat. Ik knik, niet wetend wat te zeggen. 'Gezellig!' Zegt hij en we lopen samen richting de aula.