Trust // Bankzitters [VOLTOOID]

Hoofdstuk 10

Het is een paar dagen later en ik fiets met Ezra naar school. Ezra zit bij mij achterop en heeft zijn armen om me heengeslagen en zijn hoofd tegen mijn rug gelegd. Ik leg een hand op de zijne en hou hem vast. 'Matt?' Hoor ik dan Ezra's stem. 'Ja liefie?' Antwoord ik en maak rondjes met mijn duim over zijn hand. 'Mag ik vandaag bij je zitten in de aula?' Vraagt hij voorzichtig. 'Tuurlijk Ezzie, altijd. Wat dan?' Antwoord ik. 'Nouja Archie is vandaag niet op school en ik wil niet in mijn eentje bij Ryan zitten' Zegt hij. Ik snap het niet nog steeds niet helemaal. 'Maar hoezo wil je niet bij Ryan zitten?' Vraag ik door. 'Ryan is een vriend van Archie' Zegt hij. Ik maak een 'ooh' geluidje en besluit het er maar bij te houden. 

Aangekomen op school lopen we naar binnen richting de kluisjes, waar we onze jassen in gooien. 'Ik heb Nederlands in 1.02, jij?' Vraag ik. 'Ik heb Aardrijkskunde in 1.05' Antwoord Ezra. 'Gezellig' Zeg ik lachend. Ezra grinnikt en we lopen richting de trap, waar we de jongens tegen komen. 'Hey Matt en Ezz!' Zegt Robbie gelijk opgewonden. Ik glimlach en Ezra steekt zijn hand op. We lopen de trap op en nemen dan afscheidt van Ezra.

- tijdskip -

Ik staar wat voor me uit en dan opeens zegt de docent: 'We hebben een onverwachts So, dus pak allemaal een pen of potlood' Ik schrik en schiet in de stress, Robbie ziet het en legt een hand op mijn been, waardoor ik opnieuw schrik en nog erger in de stress schiet.

Ik sta op en wil het lokaal uit rennen, maar de docent pakt mijn arm vast en trekt me terug. Ik wil me uit haar greep verlossen, maar ze pakt me steviger vast, waardoor ik in paniek raak. Ik stamp, schop, schreeuw alles bij elkaar om te zorgen dat de docent me loslaat, maar dat doet ze niet.

Er komen nu ook meerdere docenten om haar te versterken, omdat ze me hoorden schreeuwen. Ze willen me optillen, maar dat laat ik niet toe. Ik schop met mijn benen hun kant op om ze op afstand te houden, maar wederom gebeurd dat niet. Ze komen op me af, waardoor ik alleen maar erger in paniek raak en sneller begin te ademen.

Ik begin te hyperventileren door de stress. De docenten hebben het niet door en pakken me steviger vast. Nu flip ik echt en begin hevig te trillen door alle handen die me vasthouden, wat de docenten afschrikt. Ik duw ze van me af, waarna ik wegren. Ik begin licht te worden in mijn hoofd en ren zo snel als ik kan de gangen door richting de uitgang, alleen ik bots tegen iemand op en val..

Raoul.. Hij ving me op en kijkt me geschrokken aan. Opnieuw begin ik hevig in de ronde te slaan en schoppen, maar doordat ik aan het hyperventileren ben, komen die niet hard aan. 'Matthy, Matthy kalmeer, ik doe je niks' Zegt Raoul en aait over mijn rug.

Ik verlos me niet uit zijn grip en leg mijn hoofd op zijn borst, waarna ik hevig begin te snikken. 'Shh maatje tis al goed' Sust Raoul en legt zijn hand op mijn achterhoofd. 'Adem met mij mee ja?' Zegt Raoul. Ik knik snikkend en probeer mee te ademen, maar het lukt niet.

Ik begin alleen maar sneller te ademen en kijk in paniek rond, aangezien ik voetstappen hoor. Zodra ik 2 docenten in mijn richting zie lopen, duw ik Raoul hard aan de kant en ren richting de uitgang. Ik hoor dat er iemand achter me aanrent en begin sneller te rennen.

Buiten aangekomen word ik in het gras geduwd en ik begin te huilen en om me heen te schoppen en slaan, maar mijn armen worden hardhandig tegen de grond aan gedrukt. 'Matthy kijk me aan' Hoor ik. Ik probeer mijn ogen op het gedaante te fixeren, maar ze schieten alle kanten op. 'Hier kijken Matthy' Hoor ik opnieuw en vlug kijk ik richting het persoon. Ik kalmeer wanneer ik zie dat het Raoul is. 'Goed zo maatje'  Zegt hij en laat me langzaam los. 'Er kan je niets gebeuren hier, dat beloof ik. Je bent veilig' Vervolgd hij zijn zin.

Raoul streelt rustig over mijn arm heen en ik adem rustig in en uit op hetzelfde tempo. Op een gegeven moment ben ik gekalmeerd en Raoul trekt me in zijn armen. 'Hey gaat het weer maatje?' Vraagt hij dan. Ik knik tegen zijn borst aan en hou zijn arm ondertussen stevig vast, bang om hem te verliezen, zoals iedereen. 'Hé het is goed, ik blijf bij je Matt' Zegt Raoul en ik verzwak mijn grip, maar blijf hem vasthouden. 

'Je mag me loslaten hoor maatje' Zegt Raoul lachend. 'Dat kan ik niet..' Zeg ik zacht. 'Wat dan?' Vraagt Raoul. 'Ik wil je niet kwijt Roel..' Zeg ik zacht. Raoul slikt. 'Matt, je raakt me niet kwijt' Zegt Raoul zacht en wrijft geruststellend over mijn arm.

Pov Raoul:

Ik voel dat Matthy me langzaam loslaat en zich uit de knuffel trekt. Hij kijkt even rond en dan naar de grond. Ik til zijn hoofd omhoog en hij kijkt me angstig aan. 'Kom we gaan naar binnen, oké?' Vraag ik rustig.

Matthy knikt en ik sta op, waarna ik mijn hand uitsteek. Matthy neemt hem twijfelend aan en ik trek hem overeind. 'Ik wil niet meer..' Zegt Matthy zacht en kijkt me voorzichtig aan. Zijn ogen zijn rood door het huilen en ondertussen zet hij zijn capuchon op, waarna hij zijn handen in zijn zakken steekt en weer naar de grond kijkt.

'Dan gaan we naar huis, ja?' Vraag ik. Matthy knikt. 'Maar.. Jaïr is weg en Ezra is nog niet vrij' Zegt Matthy dan zacht. 'Ohja.. Ik weet wel dat Robbie vroeg vrij is, wil je anders met hem mee? Want ik heb over 5 minuten weer les' Zeg ik. Matthy knikt. 'Ik zeg tegen Robbie dat je bij de fietsen wacht, ja?' Vraag ik en Matthy knikt. Ik geef hem nog een snelle knuffel en loop dan richting mijn lokaal.