This story both won the Wattys2022 and the Biggest Twist Award.
Destiny took a college entrance exam to pursue her dreams as an artist. Her works are always one of the best masterpieces that are bid on by those wealthy business owners. She's a casua...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
DESTINY
"Step, step, step, stop, and pose. Perfect. Ikot isa. Step, step, step, step, pause, harap, and pose. Perfect. Then balik. That's good," paulit-ulit na wika ng baklang mentor na siyang gumagabay sa bawat paglakad namin nang tama.
Muli akong bumalik sa puwesto ko at pinosisyon ang katawan gaya sa ibang mga kalahok. Ako kasi ang huling maglalakad sa batch namin.
Actually, kaming apat kami ngayon rito pero kalaban din namin ang mga senior high students. Bali labing-anim kami sa kabuuan.
Batch ng mga boys ang nauna kanina kaya kaming girls ay naka-standby muna sa likod. Sa mga kalalakihan, nauna ang Yellow Monarch. Sumunod naman ang Blue Marine. Pumangatlo si Lorenz na siyang representative ng Red Torch. Huli naman si Cam na siyang sa Green Archer. Gano'n din ang pagkakasunod-sunod sa 'ming mga girls. Nauna nga lang ang mga senior high bago kaming mga college. Sa totoo nga lang ay excited ako sa araw na 'to pero mabilis nasira ni Kendra ang mood ko sa ka-OA-han niya sa pag-cheer kay Lorenz e hindi rin naman siya pinapansin kaya nagmukha lang siyang tanga ro'n.
"All of you did great today, especially sa inyo, mga girls. Just keep practicing your work walk, pose, facial expression, and gestures, okay? So that's all for today. P'wede na kayong magpahinga. Bukas naman," mahabang paalala ng aming mentor.
Lahat naman kami'y napabuga na lang ng hangin sa sayang tapos na ang mahigit apat na oras naming pagte-training. Kaagad kaming dumiretso ng mga kapuwa ko babae sa dressing room para kunin ang aming mga gamit do'n. Mabuti na lang na wala namang eksena ngayon 'tong si Kendra kaya naman dali-dali ko nang sinukbit ang aking bag at kinuha ang aking thumbler bago nagpaalam sa mga kasama ko.
"Mauna na ako. Ingat kayo sa pag-uwi," wika ko't tinanguan naman nila ako.
Minadali kong umalis gayong medyo creepy na rin na kaunti lang ang tao rito sa university gayong Sabado ngayon at kami lang mga trainees ang nandito. Kaninang alas dose nagsimula ang training namin at ngayong alas singko lang natapos. Inaaya ko pa nga si Lauren para samahan ako't manood siya sa 'kin pero tinatamad daw siya habang si Cam naman ay hindi man lang tinapos ang training. Bandang alas kuwatro ay umuwi na siya dahil may birthday party pa raw silang pupuntahan kaya ang ending, ako lang tuloy uuwing mag-isa. Si Lorenz naman, bahala na siya ro'n kay Kendra.
"Destiny!"
Lumingon naman ako sa pamilyar na boses na tumawag sa 'kin. Speaking of him, here he comes.
"Destiny," pagtawag niya ulit sa 'kin.
"Oh, Lorenz," tugon ko pagkahinto niya sa harapan ko habang sukbit ang kaniyang bag.
