The impact of blame

910 57 9
                                    


Napahikab ako habang nakatingin sa pinto ng hospital room ni Minju. It's been 3 hours already. Hindi parin kami nakakapasok sa loob. My eyes landed kay Winter na hindi mapakali sa tabi nito. Sobrang nagmadali silang pumunta rito after knowing na gising na ang friend nila. Sumama nalang din ako since ayaw naman nila akong iwan sa Villa.

I'm worried kay Winter. Hindi sila makapasok sa loob since ayaw silang papasukin ng ate ni Minju. It's 4 in the morning. Wala pa kaming mga tulog. They're patiently waiting simula pa kanina.

Umalis ako mula sa pagkakasandal sa wall at lumapit kay Winter.

"Hey.." mahinang sabi ko. Nagulat sya ng hawakan ko ang kamay nya.

"Every—"

"Ate Solar."

Winter immediately removed her hand sa pagkakahawak ko at humarap sa kakalabas lang na si Solar. Nakatingin lang kami sa kanya.

"Ate please, gusto namin makita si Min." Beom said.

Her eyes seriously darted kay Winter.

"You can go inside except kay Winter. Ngayong gising na si Minju I don't want her na lumapit man lang sa kanya. Ayokong mapahamak ulit ang kapatid ko."

Yena and Ning was about to complain ng mag-excuse na si Solar kakausapin pa raw sya ng doctor about sa condition ni Minju.

Agad akong napatingin kay Winter. Nakayuko lang sya at hindi nagsasalita.

"Winter.." Yena called her.

"P—pwede naman n—na kayong pumasok...d—dito lang ako..." pinipigilan nyang umiyak.

"J—just say hi for me please."

Ning shed a tear ng sabihin yun ni Winter. Tila ayaw na rin nilang pumasok but Winter assured them na okay lang talaga.

"Dito nalang din ako." kuya Renjun said looking kay Winter.

Beom nods in understanding at hinila nya na yung iba papasok ng room.

Nagulat ako when Winter reached for my hand. Madali ko syang niyakap. She buried her face sa balikat ko. Naramdaman ko ang mga luha nya.

She's crying.

Mas lalo ko syang niyakap.

This is so unfair. She doesn't deserve this kind of treatment. Wala syang kasalanan sa nangyari yet Solar making her feel like kasalanan ni Winter and nangyari. Na parang ginusto ni Winter na mangyari ang ganun.

Nagagalit ako.

Gusto kong pagsalitaan ng masama si Solar.

"Bili lang muna ako ng kape." said kuya Renjun. He put his hand sa kanang balikat ko.

Take care of her.

He mouthed. I nod at tinignan nalang sya na naglakad palayo sa'min. He's walking towards the direction kung saan dumaan kanina si Solar.

Naiwan na kami ni Winter na magkayakap parin sa labas ng room ni Minju.

We stayed in that position for a couple of minutes. I don't know how to comfort her properly. This is the only thing I can give her. A shoulder to cry on.

Sabay kaming napatingin sa pinto. Agad na lumapit sa'min si Ningning handing her phone kay Winter.

Ningning smiled.

"This is the only thing that we can do, Min." she said.

Winter and I looked at her phone again.

"Min." agad na humiwalay sa'kin si Winter after marinig ang boses sa phone.

My Love From The ChurchWhere stories live. Discover now